پنج مکان ارزشمند تهران که می‌خواهند از دستمان دربیاورند

بازتاب آنلاین: روزی روزگاری تهران پر بود از خانه ها و مکان های تاریخی و قدیمی که خاطرات سال ها زندگی در دل داشتند، خاطرات تهران قدیم، تاریخ و زندگی. امروز قربانی بی توجهی مسئولان و طمع صاحبانشان شدند.

نرده در پارک قیطریه

پارک قیطریه یکی یکی از قدیمی ترین نقاط محله قیطریه شمیران در شمال تهران است که در واقع خانه امیرکبیر را که یک میراث فرهنگی است، شامل می شود. حدود 40 روز است که در قسمت شمالی این پارک در حوالی میدان کتابی حصاری کشیده شده و بر اساس برخی شنیده ها گفته می شود قرار است در آن مسجد و «محل های تجاری» ساخته شود. علاوه بر موارد فوق چندین درخت کهنسال نیز در همین منطقه وجود دارد که سرنوشت آنها نامشخص بوده و احتمال قطع و از بین رفتن آنها زیاد است. پشت این نرده ها، مسجدی در پارک ساخته می شود. یکی اهالی که نگران قطع درختان باغ قدیمی قیطریه هستند، از این طرح انتقاد می کنند و می گویند: «این اطراف پنج مسجد است و ساختن مسجد دیگری در پارکی که قبلاً نمازخانه بزرگی دارد، توجیهی ندارد. ” تعدادی از مردم محله قیطریه در اعتراض به ساخت مسجد در محوطه پارک قیطریه تجمع کردند و با این تصمیم شهرداری تهران مخالفت کردند.

نقشه شوم زاکانی برای «خانه فخرالدوله»

هنوز خشم مردم به دلیل خودسری علیرضا زاکانی شهردار تهران در قطع و جابجایی درختان به بهانه ساخت مسجد در پارک قیطریه واقفی فروکش نکرده است که تصاویر ساخت و ساز در خانه میراث فخرالعج. -دوله در منطقه 12 در رسانه ها منتشر شد. تصاویری که حکایت از منظره چشم نواز باغ و بنای این ملک دو طبقه قجری داشت با روی هم چیدن آجرها برای همیشه کور می شود و این اقدام می تواند سرآغازی برای مرگ تاریخ باشد. این ملک در زمان مدیریت علیرضا زاکانی در شهرداری تهران. . همزمان با انتشار عکس هایی از ساخت و ساز در «ساختمان فخرالدوله» تهران و گمانه زنی ها درباره ساخت مقبره شهدای گمنام در این مکان، انتقادات شهرداری تهران افزایش یافته است. عمارت فخرالدوله را در منطقه 12 تهران منتشر کردند. در این عکس ها مشاهده می شود که این سازه نیمه کاره در مقابل ساختمان اصلی بنای تاریخی «فخرالدوله» ساخته شده و نمای ساختمان را پوشانده است. عمارت فخرالدوله خانه ای است در خیابان فخر آباد در منطقه 12 که دختر مظفرالدین شاه در آن زندگی می کرد تا اینکه چند سال پیش دیوارهای آن با نرده های فلزی جایگزین شد و حیاط عمارت. تبدیل به تفرجگاهی برای اهالی محله شد. این عمارت در سال ۱۳۹۲ به عنوان میراث ملی به ثبت رسیده است.

اموال تاجر نیکوکار ارمنی فروخته شد!

محل تقاطع خیابان ایرانشهر و سمیه است یکی یکی از خاص ترین بناهای این محله است. ویلایی ساخته شده در دوره پهلوی دوم خودنمایی می کند. ویلایی خاص با تزیینات منحصربفرد که حتی الان هم با وجود دست اندازی به قسمت هایی از آن دیدنی است. این ساختمان متعلق به یک تاجر ارمنی به نام توماس توماسیان بود. ساختمانی ارزشمند که اکنون به مصالحی برای فروش تبدیل شده است. توماسیان خانه خود را در سال 1355 برای استفاده در امور فرهنگی به نفع کلیسای گرگوری مقدس ارامنه وقف کرده بود. وی در وقف نامه درخواست کرده است که این ساختمان به نام خانه فرهنگ ژنیا توماسیان با نام همسرش شناخته شود. اما پس از انقلاب این بنا توسط بنیاد مصطفان مصادره شد و به صورت متروکه باقی ماند. خانه توماسیان در سال 1382 با شماره 11377 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است که طبق اخبار منتشر شده این اثر تاریخی با شکایت دیوان عدالت اداری از فهرست آثار ملی خارج و به مالک خصوصی تحویل داده شده است. توسط بنیاد مصطفان این بنای ارزشمند اکنون به مصالحی برای فروش تبدیل شده و مالک نیز تغییراتی در جزئیات معماری این بنا ایجاد کرده است. این بنا توسط معمار و نقاش ارمنی آدمان ایوازیان ساخته شده است.

تبریک می گویم! خانه پروین مبله بود

برخی از شاعران در وصف تبدیل گل فروشی محله خود به دفتر املاک شعر می نویسند، اما گویا نمی دانند خانه پروین اعتصامی در تهران تبدیل به کارگاه مبل سازی شده است. اقدامی که باید به تمامی مسئولان شهری تبریک گفت! این کار شایسته این بنای تاریخی نیست. باید به خانه فرهنگ و ادب تبدیل شود تا همه قدر واقعی آن را بدانند و به این خانه احترام بگذارند، اما تصمیم مدیریت شهری تهران ظاهرا چیز دیگری بوده است! بخشی از این خانه به گل فروشی، بخشی به بنگاه املاک و بخشی به کارگاه مبلمان تبدیل شده است. یک اتاق از خانه قدیمی پروین اعتصامی باقی مانده است. در شهری که قبور مرحوم «میرزا جهانگیرخان سوراسرافیل» و «ملک المتکلمین» به کلی تخریب شده و شهرداری نسبت به این گونه اتفاقات بی تفاوت است، نباید انتظار داشت که خانه پروین اعتصامی تخریب شود.

این «عشرت آباد» کجا و آن کجا؟

از گلوی «عشرت آباد»، بنایی تاریخی که 35 سال پیش تمام توانش را گرفتند و برهنه رها کردند، عبور کرده اند. و امروز آنچه از این بنا باقی مانده عمارتی است تنها با زخم هایی که انگار می خواهند تا ابد بر تن رنجورش بمانند، البته اگر بگذارند بماند… باورش سخت است; این یک ساختمان روز است یکی یکی از عمارت های اصیل ناصرالدین شاه قاجار بود که پس از بازگشت از فرنگ در بیرون حصار تهران و در یک مجموعه ویلایی ساخته شد. حوالی سال 1385 شهرداری تهران بزرگراهی را که سال ها از آن یاد می شد با عبور از آن ساخت. مجموعه آغاز شد. اجرای این طرح بر خلاف بسیاری دیگر از طرح های شهرداری که معمولاً برای قسمت های تاریخی مشکل ساز است منجر به برداشتن قسمتی از حصار پادگان شد که قابل رویت نبود و پس از سال ها این کاخ به چشم می خورد. جرثقیل ها خودشان را از آنجا دور می کنند کاخ تاریخی «عشرت آباد» در پشت دیوارهای سنگی پادگان ساخته می شود که انبوهی از خاک و سنگریزه تا حصارهایش بالا آمده است. و حالا باز هم با مقایسه این دو عکس می توان برای «عشرت آباد» که قبلا بود و «عشرت آبادی» که حالا نه حوض دارد و نه خانه های کوچک دور استخرش در حوالی اتوبان صیاد شیرازی آهی کشید.