آیا بیماری کبد چرب قابل درمان است؟

کبد چرب یا استئاتوز کبد یکی یکی از شایع ترین بیماری ها در جهان امروز ناشی از تجمع بیش از حد چربی در کبد است. اگر این تجمع چربی ادامه یابد، می تواند باعث التهاب کبد و آسیب کبدی و در نهایت نارسایی شود.

به گزارش همشهری آنلاین، بیماری کبد چرب بسته به مقصر اصلی به دو دسته بیماری کبد چرب الکلی (AFLD) و بیماری کبد چرب غیر الکلی (NAFLD) تقسیم می شود.

بیماری کبد چرب غیر الکلی بسیار شایع است و تخمین زده می شود که 25 درصد از جمعیت جهان به درجات مختلف از آن رنج می برند.

اصطلاح “بیماری کبد چرب غیر الکلی” (NAFLD) یک اصطلاح کلی برای اشکال مختلف بیماری کبدی است.

A – اکثر افراد مبتلا به NAFLD نوعی بیماری به نام “بیماری ساده کبد چرب” دارند. این تجمع بیش از حد چربی در کبد است که به دلیل مصرف بیش از حد الکل، عوارض جانبی دارو یا یک اختلال ژنتیکی ایجاد نمی شود.

20-2 درصد افراد مبتلا به NAFLD علاوه بر تجمع چربی، التهاب در کبد نیز دارند و بیماری به این شکل استئاتوهپاتیت غیر الکلی غیرسیروتیک (NASH) نامیده می شود.

3- اگر این نوع شدیدتر بیماری کبد چرب که با فشار خون بالا و دیابت نوع 2 همراه است، کنترل نشود، می تواند منجر به فیبروز (تشکیل بافت اسکار در کبد) و در نهایت سیروز (تشکیل گسترده) شود. بیماری های کبدی) بافت اسکار و آسیب دائمی به کبد).

چه عواملی باعث بیماری کبد چرب می شود؟

علت دقیق بیماری کبد چرب غیر الکلی به طور کامل شناخته نشده است، اما محققان بر این باورند که عوامل متعددی ممکن است خطر ابتلا به بیماری کبد چرب را افزایش دهند:

مقاومت به انسولین یا دیابت نوع 2: وقتی بدن شما نتواند به طور موثر از انسولین استفاده کند، چربی اضافی در کبد ذخیره می شود.

اضافه وزن یا چاقی: اگر شاخص توده بدنی شما که معیار چاقی و لاغری است 25 یا بیشتر باشد، خطر ابتلا به بیماری کبد چرب افزایش می یابد. هر چه شاخص توده بدنی شما بیشتر باشد، احتمال خطر بیشتر می شود.

چربی خون بالا: اینها شامل سطوح بالای تری گلیسیرید و سطوح پایین کلسترول خوب (HDL) است که با بیماری کبد چرب مرتبط است.

سندرم متابولیک: سندرم متابولیک زمانی است که فرد علائم و عوارض مختلفی از جمله فشار خون بالا، قند خون بالا، سطوح غیرطبیعی کلسترول و چربی اضافی شکم را تجربه می کند.

علاوه بر این، برخی از افراد ممکن است از نظر ژنتیکی بیشتر از دیگران مستعد ابتلا به بیماری کبد چرب باشند و رژیم های غذایی سرشار از قند و چربی های ناسالم و فیبر کم ممکن است این خطر را افزایش دهند.

برخی از عوارض و بیماری ها مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک، آپنه خواب و بیماری تیروئید نیز می تواند ناشی از بیماری کبد چرب باشد.

حتی اگر کاهش وزن (حداقل 7 تا 10 درصد وزن) با حداکثر سرعت نیم کیلوگرم تا یک کیلوگرم در هفته اتفاق بیفتد. یکی این روشی برای درمان بیماری کبد چرب در مراحل اولیه است. با این حال، کاهش وزن بسیار سریع در برخی موارد می تواند باعث بدتر شدن بیماری و بروز التهاب کبد و پیشرفت بیماری به مرحله پیشرفته تر، یعنی استئاتوهپاتیت (NASH) شود.

تشخیص بیماری کبد چرب

در بسیاری از موارد، بیماری کبد چرب طی یک آزمایش خون معمول با مشاهده سطوح بالای آنزیم های کبدی (AST و ALT) تشخیص داده می شود.

تصویربرداری کبد با سونوگرافی یا سی تی و همچنین تکنیک های تصویربرداری خاص تر، می تواند برای تشخیص استفاده شود.

در نهایت، بیوپسی یا نمونه برداری از کبد ممکن است بهترین راه برای تعیین شدت آسیب کبد در بیماری کبد چرب باشد.

درمان بیماری کبد چرب

تغییرات سبک زندگی، از جمله کاهش وزن، اجتناب از الکل، تغییر رژیم غذایی و پرهیز از داروها و مکمل‌هایی که بر کبد فشار وارد می‌کنند، می‌تواند از پیشرفت بیماری در مراحل اولیه (بیماری ساده کبد چرب) و بهبود آن جلوگیری کند.

اگر دیابت دارید، سطح قند خون خود را تحت کنترل داشته باشید، و چربی خون شما دارای تری گلیسیرید بالایی است، کاهش این چربی ها به بهبودی از بیماری کبد چرب نیز کمک می کند.

اگر مرحله پیشرفته‌تر بیماری، استئاتوهپاتیت غیر سیروتیک (NASH) (که شامل التهاب کبد و ایجاد بافت اسکار یا فیبروز می‌شود) دارید، تا همین اواخر، هیچ داروی تایید شده دیگری به جز موارد ذکر شده در بالا وجود نداشت که چنین نبود. جلوگیری از تشکیل بافت جوش و آسیب به کبد.

اما اخیرا سازمان غذا و داروی آمریکا داروی خوراکی Reziffr با نام ژنریک Resmetirom را برای درمان این مرحله از بیماری تایید کرده است.

در نهایت، اگر بیماری کبد چرب منجر به سیروز کبدی شود، هیچ درمانی جز پیوند کبد وجود ندارد.