ورزش سما بابایی خیلی چیزهاست. چیزهای پیچیده، متناقض و حتی متضاد. برای بسیاری، ورزش یک خاطره است، یک تاریخ است. مکان طبقه اجتماعی و هویت است. به همین دلیل است که شکست تیم ملی فوتبال می تواند به عزای عمومی تبدیل شود و یا کسب مدال توسط یک قهرمان پرورش اندام به یک جشن عمومی تبدیل شود. به همین دلیل ناتوانی فوتسالیست برای حضور در بازی های آسیایی بحران ملی ایجاد می کند یا علی دایی کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال که قهرمان یک ملت می شود اوج مقام های بالای اجتماعی است. ، مقامات هنری و حتی سیاستمداران. ورزش در مورد چیزهای زیادی است. سوالی فراتر از اینکه آیا توپ به تور برخورد می کند یا اینکه دونده به دروازه می رسد یا اینکه رکورد می شکند یا نه. ورزش اغلب همه چیز است. این افتخار یک ملت است. سینمای ایران در این سال ها زندگی برخی از این ورزشکاران و رویدادهای مهم ورزشی را به تصویر کشیده است که البته تعدادشان به اندازه انگشتان دست نیست. یکی یکی از آنها فیلم «پرویز خان» است.
به گزارش بازتاب آنلاین، فیلم سینمایی «پرویز خان» به کارگردانی علی ثقفی و با بازی شاهکار «سعید پورصمیمی» این روزها روی اکران سینماهاست. این فیلم درباره دوره ای از زندگی پرویز دهداری (مربی سرشناس فوتبال ایران) است که در حال آماده سازی تیم ملی برای حضور در بازی های آسیایی 1986 سئول بود. به همین منظور به تحلیل آثار سینمای ایران که درباره چهره های ورزشی ساخته شده است پرداخته ایم.
پرویز خان راوی زندگی پرویز دهداری. کارگردان: علی ثقفی ۱۴۰۲
«پرویزخان» برگرفته از دوره ای از زندگی پرویز دهداری است.یکی ساخته مربیان اسطوره ای فوتبال ایران؛ شخصیتی که علاوه بر مربیگری فوتبال، سبک و قواعد اخلاقی و رفتاری خاص خود را دارد و مربی اخلاقی فوتبال ایران نامیده شده است. داستان فیلم حول محور دوران حساس فوتبال ملی ایران در میانه جنگ با عراق است. زمانی که جمعی از بازیکنان سابق تیم ملی در اعتراض به قوانین کاری دهداری ها از تیم ملی جدا شدند و دهداری که قواعد انسانی و اخلاقی را در اولویت قرار می دهد باید با انواع اعتراض ها، مزاحمت ها و موانع مقابله کند. مجلس از بازیکنان مستعفی، مدیران و برخی نمایندگان ایجاد می شود، ما برای ساختن تیم ملی جدید با بازیکنان جوان می جنگیم و در عین حال اصول فنی و اخلاقی آن را زیر پا نمی گذاریم. همین مبارزه است که نسل جدیدی از فوتبالیست های ملی آینده مانند احمدرضا عابدزاده، جواد زرینچه و دیگران را به وجود می آورد. فیلمی با بازی شاهکار “سعید پورصمیمی” یکی این یکی از قابل احترام ترین فیلم هایی است که درباره قهرمانان ورزشی ساخته شده است.
خروجی راوی زندگی علیرضا بیرانوند. کارگردان: عباسعلی میرزایی ۱۴۰۱
فیلم سینمایی «بیرو» داستان زندگی علیرضا بیرانوند (دروازه بان تیم ملی) است. این فیلم علاوه بر زندگی این ورزشکار به نقد فضای حاکم بر فوتبال نیز می پردازد و در لحظاتی چهره زشت و خشن فوتبال و مافیای درگیر در آن را به نمایش می گذارد. حسادت مربیان، دستکاری مدارک بازیکنان و تحقیر بازیکنان شهر از دیگر موضوعات مطرح شده در این فیلم است. اما در مجموع می توان «بیرو» را داستان شوق موفقیت بیرانوند پس از سختی های فراوان دانست. این فیلم دوران کودکی بیرانوند تا اولین قرارداد رسمی فوتبالش و در نهایت رویارویی او با پنالتی رونالدو را به تصویر می کشد. البته این فیلم مورد پسند منتقدان قرار نگرفت و یک بیوگرافی عجولانه محسوب می شد.
اورکا راوی زندگی الهام سادات اصغری کارگردان: سحر مصیبی 1400
«اورکا» نهنگی است که آزادانه در دریاها شنا می کند و هیچکس نمی تواند به آن دست بزند. سحر مصیبی نام فیلم خود را بر اساس تلاش بی پایان الهام اصغری انتخاب کرد. داستان فیلم بر اساس سرنوشت الهام السادات اصغری، رکورددار گینس در رشته شنای آزاد است و به موانع و مشکلاتی که او با آن دست و پنجه نرم می کند می پردازد و داستان تلاش بی وقفه او در شنا و ثبت رکوردهای مختلف را نشان می دهد. این فیلم همه زنانی را که هر روز با محدودیتها و مخالفتهای زیادی مواجه میشوند، اما دائماً برای غلبه بر آنها و دستیابی به دستاوردهای مهم تلاش میکنند، الهامبخش و امید میدهد.
غلامرضا تختی راوی زندگی غلامرضا تختی کارگردان: بهرام توکلی 1396
این فیلم درباره مرگ مرموز جهان پهلوان تختی نیست، بلکه درباره زندگی اوست. فیلم با خواندن وصیت نامه جهان پهلوان آغاز می شود، سکانس بعدی آقا تختی در اتاق بیست و سه هتل آتلانتیک است که قرص ها را در یک لیوان آب مخلوط می کند که به گذشته پرتاب می شود و به سیاه چاله بغله های جنوبی می ریزد. . تهران، به کودکی تلخ و فقر و به یک پدر، برایش عادی شده است که در دستش پول بخواهد و ندهد، ضرب و شتم شدید در آلونک ها و آلونک ها، به باربرها در شرکت نفت مسجد سلیمان. به مادرش، به دستان مادرش و به خوبی چوبی پدر نیمه دیوانه اش و به صدای چکش و میخ روی چوب های شکسته. ادامه فیلم توسط خبرنگاری روایت می شود که تختی را از نزدیک می شناخت و چندین بار با او مصاحبه کرد. این فیلم به جنبه عمومی شخصیت جهان پهلوان تختی می پردازد. صحنه های دستگیری او مدام در فیلم نمایش داده می شود. برای خودش چیزی نمی خواهد. در بخش هایی از فیلم به درگیری ساواک و حکومت با آرمان ها و افکار غلامرضا تختی نیز اشاره شده است. رابطه اش با آیت الله طالقانی و ارادتش به دکتر مصدق برایش دردسرساز می شود. او را از قایق محروم می کنند، حقوقش را قطع می کنند و بالاخره این ظلم ها و شایعات ریز و درشت روزنامه نگاری، شرایط بد اقتصادی، مشکلات خانوادگی و اختلاف با همسرش او را به اتاق 23 هتل آتلانتیکو می کشاند.
عرق سرد راوی زندگی نیلوفر اردلان. کارگردان: سهیل بیراقی ۱۳۹۵
فیلم ارگ سرد به کارگردانی سهیل بیراگی روایتی مینیمالیستی از موقعیت های پرتنش یک فوتسالیست است. این فیلم با ارجاعات و الهام از یک اتفاق واقعی (زندگی نیلوفر اردلان کاپیتان سابق تیم ملی و همسرش مهدی توتونچی) ساخته شده است. افروز (با بازی باران کوثری) کاپیتان تیم ملی فوتسال بانوان است که در سفر به بازی های آسیایی متوجه می شود که همسرش (با بازی امیر جدیدی) مجری مطرح ورزشی تلویزیون او را از بیرون رفتن منع کرده است. . او با تیم ملی سفر نمی کند و حالا می خواهد تا حد امکان به مسابقات راه پیدا کند. در این فیلم ضمن پرداختن به یک پرونده حقوقی، با زندگی زنی مواجه می شویم که خود را تنها می بیند. فقط بین قانون، خانواده، دوستان، هم تیمی ها و کل جامعه بروید. بایرقی در این فیلم به قوانین جاری علیه زنان پرداخته است. قوانینی که زن را موجودی وابسته و ناتوان می داند که به هر حال باید تابع مردش باشد. مرد باید تصمیم بگیرد که آیا کار کند، مسافرت کند، کشور را ترک کند، فرزندش را بعد از جدایی ببیند یا نه. در چنین فضایی زن برای رسیدن به خواسته خود باید نبردی نابرابر بجنگد. این فیلم در کنار موج رسانه ای که در حمایت از کاپیتان تیم بانوان به وجود آمد، امکانی به نام پاسپورت ویژه را ایجاد کرد. به این ترتیب قهرمانان یا صاحبان مشاغلی که خروج آنها از کشور برای کشور ضروری است و کشور هزینه تامین آنها را بر عهده گرفته است، می توانند با این پاسپورت که نمونه ای از ورزشکار معروف المپیک و پارالمپیک کشور است، کشور را ترک کنند. کشور، زهرا نعمتی، مشاهده می کنیم.
جهان پهلان تختی | داستان چگونگی مرگ تختی. کارگردان: بهروز افخمی ۱۳۷۶
زمانی که بیماری علی حاتمی تشدید شد و او برای معالجه به لندن رفت، به بهروز افخمی برای تکمیل این فیلم پیشنهاد کمک به او شد که او نپذیرفت. پس از درگذشت شاعر سینمای ایران، این پیشنهاد دوباره مطرح شد. اما افخمی معتقد است که ژانر فیلم را شبیه به مینیاتور حاتمی و با رنگها و جزئیات شبیه به نقاشی و فرش ایرانی نمیشناسد. او سرانجام این کار را پذیرفت و از آنجایی که فیلمنامه کاملی وجود نداشت، افخمی داستان فیلمش را به تمام اسناد و مدارکی که در مورد مرگ مبارز معروف گفته می شود تبدیل کرد و هر کدام روایت خود را از مرگ او ارائه می کند. جزئیات زیادی از هتل آتلانتیک و سازمان جغرافیای ارتش گرفته تا اظهارات آشنایان تختی و خواندن گزارش عطا بهمنش از کشتی توکیو و استفاده از صدای همسر تختی و اسناد دیگر را به تصویر کشیده است.
جهان پهلان تختی | راوی زندگی غلامرضا تختی کارگردان: علی حاتمی ۱۳۷۴
علی حاتمی در سال های آخر عمرش قصد داشت فیلمی درباره تختی بسازد. اما پس از گذشت حدود 50 دقیقه از فیلمبرداری، به بیماری سختی مبتلا شد که روند تولید فیلم را متوقف کرد و در نهایت همین بیماری جان او را گرفت. این فیلم نیمه تمام با سرمایه گذاری مشترک هدایت فیلم و سیما فیلم در شهر سینمایی اکران شد و حاتمی می خواست تختی را از کودکی تا زمان مرگ به تصویر بکشد، ضمن اینکه معتقد بود: «بررسی و بررسی شخصیت هایی چون غلامرضا تختی. در ابتدا کار آسان به نظر می رسد؛ زیرا تحقیق در مورد مشاهیر معاصر دست کم اسناد زنده و تازه ای را در اختیار محقق قرار می دهد، اما شاید مورد تختی استثنایی و شگفت انگیز باشد.«جهان پهلان» نشانه ای از قهرمانی و پهلوانی در ذهن است. و اعتقادات توده ها