عباس جمشیدی فر بازیگر «تمساح خونین»: جواد عزتی سختگیر است!

به گزارش بازتاب آنلاین آنلاین، جمشیدی فر در گفت وگو با همشهری از سابقه دوستی و همکاری خود با جواد عزتی و اینکه دوستی آنها به 25 سال پیش می رسد می گوید. جمشیدی فر بازیگری است که با نقش‌های طنزش شناخته می‌شود، اما نقش‌های جدی هم بازی کرده است. حضور او در «تمساح خونین» اولین تجربه کارگردانی سینما با جواد عزتی است و خودش می گوید: در چندین تئاتر به کارگردانی عزتی حضور داشته است. این بازیگر تئاتر و تلویزیون فعالیت سینمایی خود را با فیلم دیوار محمدعلی طالبی آغاز کرد. وی بعدها در فیلم خروس جنگی مقابل دوربین مسعود اطیابی قرار گرفت. این بازیگر در سال‌های اخیر در فیلم‌هایی چون «سیشلیک»، «کت چرمی» و «تا کی گریه می‌کنی» بازی کرده است.

شما در سال 1397 با درام اجتماعی «دور» وارد سینما شدید، اما در سال‌های بعد بیشتر در کمدی ظاهر شدید. این تغییر جهت چگونه به وجود آمد؟

اولین فیلمی که بازی کردم فیلم دیوار محمدعلی طالبی بود. فعالیت من به عنوان بازیگر در سریال‌های تلویزیونی به سال 84 برمی‌گردد و سه چهار سریالی که در تلویزیون انجام دادم همه سریال‌های طنز و طنز بود، اما در تئاتر فقط در نقش‌های کمدی ظاهر شدم. نبود.

رنج های زیادی کشیدم و روزهای سختی را پشت سر گذاشتم. در برف و باران، گرم و سرد، در خیابان ها و پارک ها اجرا می کردم. می توانم بگویم در این شهر فضای باز و پارکی وجود ندارد که در آن نمایش خیابانی اجرا نکرده باشم.

از سال 1358 که وارد تئاتر شدم، نیمی از نقش‌هایم کمدی و نیمی دیگر نقش‌های جدی بود، اما بعد از بازی در فیلم «دیوار» که یک فیلم ژانر اجتماعی است، مسیر تغییر کرد و دیگر در نقش اصلی بازی نکردم. . در آن زمان من جوان تر و کم تجربه بودم. اینطور نیست که من کمدی را دوست نداشته باشم. باید بگویم که هم نقش های کمدی و هم نقش های جدی را دوست دارم. یک بازیگر نمی تواند بگوید که کار کمدی یا جدی را دوست دارد چون کارش بازیگری است و برای آن درس خوانده و زحمت کشیده است. من همچنین معتقدم کسی که در کمدی کار کرده است، همیشه در نقش های کمدی قرار نمی گیرد یا برعکس.

پس از تجربه بازی در دیوار، در بسیاری از آثار کمدی ظاهر شدم. یکی از تجربیات بعدی من بازی در خروس جنگی بود و بعدها در سریال بزنگاه رضا عطاران و سریال های طنز دیگر بازی کردم. راستش من از این داستان رنج کشیدم به همین دلیل همیشه کمدی کار می کنم. بعداً دوباره با محمدحسین مهدویان کار جدی انجام دادیم و بعد به عنوان بازیگر در سریال «یاقی» تجربه کسب کردیم و… باید بگویم که دو ژانر را دوست دارم و هر کدام جایگاه خاص خود را دارند. الان هم با این سن و تجربیاتی که داشتم و دارم ترجیح می دهم بین بازی در کارهای طنز و جدی تعادل ایجاد کنم.

تمساح خونی در حال حاضر روی صفحه نمایش است. همکاری با جواد عزتی در مقام کارگردان چگونه بود؟

برای من کار با جواد عزتی همیشه خوب است. چه من با او همبازی باشم و چه او کارگردان کار باشد. در هر دو صورت همکاری با جواد عزتی برایم جذاب است. دانش و پیشینه ای که از عزتی دارم و تجربیاتی که به دست آورده ام مختص من است. «کروکودیل خونین» اولین کار است نبود به کارگردانی جواد عزتی ولی اولین فیلم اوست اما باید بگویم که به عنوان کارگردان تاکنون چهار نمایش را کارگردانی کرده است و اولین حضور حرفه ای من در سال 1358 در نمایش عزتی بود که اتفاقا جایزه اول بازیگری را در سال 1358 به دست آورد. تئاتر فجر من به عنوان بازیگر از شیوه تماشا و کارگردانی جواد عزتی خوشم آمد.

سبک کارگردانی عزتی در فیلم کروکودیل خونین، اولین فیلمش چگونه بود؟

با همه تعریف هایی که از عزتی کردم باید بگویم او کارگردان سخت گیر است. او بداخلاق نیست، اما کارگردانی است که همیشه به تمام صحنه هایی که خلق می کند پایبند است. او حتی برای بازیگری هم طراحی می کند و وقتی یک صحنه را بارها تمرین می کنیم و به 1 درصد نهایی برای فیلمبرداری می رسیم، در آخرین لحظه عزتی می خواهد دوباره همه چیز را به شکل دیگری انجام دهد. او کارگردانی است که لزوما از صحنه طراحی شده ای که جزئیات را از آن حذف کرده راضی نیست. او مدام طرح ها را با هم مقایسه می کند تا بهترین را انتخاب کند. عادت او این است که از منظرهای مختلف به صحنه و تولیدی که طراحی می کند نگاه کند. او کارگردانی است که دوست دارد تجربه کند.

با توجه به اینکه عزتی بازیگر است، آیا در محل کار شما صحنه ها را بازی می کرد؟

در این تقریباً 25 سالی که با جواد عزتی کار کردم، چه زمانی که همبازی بودیم و چه زمانی که او کارگردانی می کرد، هرگز ندیدم که او به جای کسی بازی کند. به جای بازیگر، متن را می خواند و با لهجه به بازیگر می گوید که بازیگر اشتباه می کند، اما این ربطی به بازیگر بودن یا نبودن او ندارد. این را هم باید بگویم که او کارگردانی است که جزئیات را آنقدر دقیق تعریف می کند که نیازی به بازی خودش نیست.

به نظر شما “خون تمساح” یک کمدی سیاه است؟

ما تعاریف زیادی از کمدی داریم، اساساً به نظر من کمدی سیاه است. در هر اثر کمدی که از نزدیک بررسی می کنیم، اندوه بزرگی نهفته است. حتی کمدی چارلی چاپلین هم اگر در چارچوب یک اتفاق بسیار غم انگیز به آن نگاه کنیم، تبدیل به این فیلم کمدی می شود. ما با آن می خندیم، اما وقتی عمیق تر نگاه می کنیم، عزادار می شویم و غمگین می شویم. اصولاً کمدی زمانی به وجود می آید که بخواهیم در یک موقعیت خنده دار یک معضل اجتماعی یا یک اتفاق روزمره در جامعه را به صورت خنده دار و کمدی ارائه کنیم. در این صورت مخاطب می‌تواند راحت‌تر با آن ارتباط برقرار کند و مشکل را راحت‌تر تشخیص دهد. در مورد «تمساح خونین»، نمی توانم بگویم که یک «کمدی سیاه» بر اساس دیدگاه خودم است که ارائه کرده ام. این فیلم یک کمدی جذاب است که تجربیات افرادی را که اشتباه یا درست انجام داده اند را نشان می دهد و می گوید. شکل و شمایل «تمساح خونین» با شکل و شمایل کمدی های دیگر متفاوت است. این شکل کمدی در سینمای ایران بسیار کم بود.

آیا «تمساح خونی» به تجربیات شما در فیلم‌های «سیشلیک» و «کت چرمی» مربوط می‌شود؟

همانطور که گفتم تمساح خونین نمونه دیگری از کمدی هایی است که تاکنون ساخته شده است. بازی در همه این فیلم ها تجربه ای است که با یکدیگر متفاوت است. به نظر من «سیشلیک» متعلق به ژانر خاصی از یک کمدی بسیار تلخ است و «کت چرمی» یک تراژدی اجتماعی دیگر است.

در روندی که خیلی ها به کندی پیشرفت می کنند و به نظر من بد نیست، گاهی افراد با حوصله و آهسته آهسته بر اساس نگاه و سلیقه خود اثری خلق می کنند که کندی افتخارآمیز است. آقای عزتی چون همیشه صادقانه فکر می کند، به همین دلیل زمانی که با آقای عزتی تعامل داشتم همین طور بود و اجازه نمی دادند من بازیگر شوخی کنم که خوب نبود. این دیدگاه اوست و قابل احترام است.