دلار 100000 تومان می آید؟

علیرغم آمارهای رسمی که حکایت از افزایش رشد اقتصادی و کاهش تورم دارد، این آمارها نه از سوی مردم و نه از سوی فعالان اقتصادی که با واقعیت های اقتصادی سروکار دارند، قابل احساس و پذیرش نیست و به همین دلیل ابراز نگرانی از هم اکنون آغاز شده است.

به گزارش طلا، افزایش مستمر و تدریجی نرخ ارز عامل اصلی شکل‌گیری قیمت در اقتصاد ایران است که از اواسط دی ماه سال گذشته آغاز شد و نرخ ارز را از حدود 58 هزار تومان به 60 تا 61 هزار تومان رساند. تومان؛ این موضوع در کنار اظهارنظرهای نوروزی که به گفته برخی کارشناسان زمینه ساز افزایش بیشتر نرخ ارز و رسیدن به آستانه 100 هزار تومانی است، نگرانی های جدی را ایجاد می کند.

به گفته کارشناسان، هرگونه افزایش نرخ ارز منجر به افزایش بیشتر انتظارات تورمی، افزایش تورم و سطح عمومی قیمت ها می شود. علاوه بر این، این امر منجر به کاهش اعتماد اقتصادی و در نتیجه کاهش سرمایه گذاری در بخش تولیدی اقتصاد می شود که به نوبه خود چالش بزرگی برای رشد اقتصادی خواهد بود.

البته سیاست ارزی بانک مرکزی و تناقضات آن در ماه های پایانی سال این نگرانی ها را تشدید کرده است.

بانک مرکزی در دو مورد خاص اول از به رسمیت شناختن نرخ ارز در بازار آزاد خودداری کرد، اما در حراج سکه طلا در مرکز مبادلات طلای وراز که مالک آن است، قیمت‌ها را بر اساس همان نرخ و احتمالاً یکسان محاسبه و عرضه کرد. نرخ بالاتر .

تناقض دوم این است که ذخایر ارزی کشور به شدت محدود است و کمبود قابل توجهی در بسیاری از کالاهای ضروری مانند داروهای تخصصی وجود دارد. این در حالی است که بانک مرکزی نه تنها تخصیص پول مسافران را افزایش داد، بلکه میزان آن را از 500 یورو به 1000 یورو رساند و اخیراً به 500 یورو افزایش یافت. قبلی را بازیابی کنید.

یعنی در اوج پس انداز ارزی به مسافران متمولی که تعطیلات نوروزی را به خارج از کشور می رفتند رانت ارزی می داد.

اطلاعات نوشت: این گونه تناقضات فعالان اقتصادی را به شدت نگران کرده و باعث می شود امسال با احتیاط بیشتری نسبت به سال های گذشته عمل کنند.

علاوه بر این، احتمالاً فضای کسب و کار در اقتصاد ایران در سال جاری متشنج خواهد بود.

قصد دولت برای افزایش دستمزد کارگران متناسب با تورم و توجیه و دور زدن مفاهیم و الفاظ قانون برای تصویب آن، راه حلی موقتی به نظر می رسد و می تواند اواخر سال جاری منجر به تنش در فضای کسب و کار شود.

تناقض گفتار و عملکرد تیم اقتصادی دولت و ابهام در مواجهه با مسائل صریح اقتصادی احتمالا امسال به اوج خود می رسد. از آنجا که حجم این سوالات در سال جاری افزایش می یابد و تکنیک های گفتار درمانی موجود ممکن است قادر به پاسخگویی به آنها نباشد، از این رو، به نوبه خود بی اعتمادی به افق توسعه یافته اقتصادی و روزنه دیگری که انتظارات تورمی را دامن می زند، خواهد بود.

مالیات دیرکرد 45 درصد افزایش یافت اسفند سال گذشته با افزایش 10 درصدی مالیات بر ارزش افزوده، رسماً تصمیم گرفته شد که این موضوع دغدغه اصلی سایر مردم و تولیدکنندگان باشد.

چرا که دولت روشن نکرده است که این افزایش چگونه تامین می شود و به طور مشخص نگفته است که این مالیات چگونه، توسط کدام شرکت ها و به چه میزان تامین می شود و به همان سیاست ابهام و کلی گویی متوسل شده است. این یک زمین بازی از نگرانی و سردرگمی ایجاد می کند که منجر به هدر رفتن هر چه بیشتر سرمایه اجتماعی می شود.

تورم و افزایش نگرانی عمومی

یکی یکی دیگر از مسائل بسیار مهم اقتصادی مردم در سال جاری، رشد نرخ تورم است.

با وجود آمارهای دولت، نرخ تورم رو به افزایش است و چشم انداز این افزایش را هم اکنون می توان در افزایش قیمت کالاها و خدماتی دید که بیشتر آنها با ارز آزاد عرضه می شوند.

بر اساس آخرین اطلاعات منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران، شاخص بهای مصرف کننده کشور در اسفند ماه سال گذشته نسبت به ماه قبل (بهمن 1402) 2 درصد و نسبت به ماه مشابه سال قبل (اسفند 1401) 32.3 درصد بوده است. و در 12 ماه منتهی به اسفند 1402 نسبت به مدت مشابه سال. پیش از این به 40.7 درصد افزایش یافته بود.

گزارش دیگری از مرکز آمار ایران از میانگین قیمت مواد غذایی منتخب در بهمن ماه سال گذشته نیز نشان می دهد که قیمت مواد غذایی نسبت به سال قبل از آن به شدت افزایش یافته است.

بر اساس جداول منتشر شده در این گزارش، قیمت گوشت گوسفندی 92.2 درصد، گوشت گوساله 100.4 درصد و کنسرو تن ماهی 112 درصد است. بهمن ماه 1401 افزایش یافت و این الگو برای سایر کالاها نیز قابل اعمال است.

حال اگر رشد قیمت مسکن، خدمات، آموزش، حمل و نقل و سایر کالاهای مصرفی خانوارها را در کنار غذا قرار دهیم، خواهیم دید که رشد هزینه های زندگی چقدر افزایش یافته و اخبار مربوط به آن چقدر اشتباه است.

ما همچنین خواهیم فهمید که افزایش 20 درصدی حقوق کارمندان و کارگران در مقایسه با رشد هزینه ها چقدر کم است و این شکاف چقدر است. بنابراین اقتصاددانان محتاط نسبت به پیامدهای سیاسی-اجتماعی و بروز تنش های مرتبط با این شکاف هشدار می دهند که مستقیماً طبقه متوسط ​​را هدف گرفته و نقش این طبقه را در جلوگیری از دوقطبی شدن جامعه و تقسیم آن به غنی و فقیر منتفی می کند.

محمد نجفی عرب، رئیس اتاق بازرگانی تهران در این خصوص گفت: سال 1402 سال سختی بود و پیش بینی می شود بودجه سال آینده فشار زیادی بر بنگاه های اقتصادی وارد کند و تولیدکنندگان را با چالش های بیشتری مواجه کند.

وی افزود: سال سختی را پشت سر گذاشتیم و انتظار داریم سال سختی در پیش باشد. شرایط انتخابات سراسری، ماه های پیش رو تا تشکیل مجلس جدید و در نهایت بودجه سال آینده که هنوز نهایی نشده است. همه اینها فشار زیادی را بر شرکت های تجاری نشان می دهد.

وی ادامه داد: تصور ما این است که قطعاً چالش های بیشتری نسبت به سال 1402 خواهیم داشت و این می طلبد که همه گام ها را در جهت مشارکت بیشتر و تدوین برنامه های بهتر و مذاکرات بیشتر با دستگاه های حاکمیتی و همچنین اسناد راهبردی برای توسعه برداریم. مجتمع های صنعتی ما.» برای بهبود شرایط کشور تلاش ویژه ای می کنند.

وی با اشاره به وضعیت صنعت داروسازی به عنوان نمونه ای از وضعیت اقتصادی کشور گفت: سیاست های انقباضی بانک مرکزی باعث شده تا تمامی صنایع فعال در بخش خصوصی از جمله صنعت دارو با مشکل تامین سرمایه در گردش مواجه شوند. . و امروزه صنعت داروسازی از بحران رنج می برد

نجفی عرب ادامه داد: رئیس بانک مرکزی اذعان دارد که این سیستم انقباضی وارد شده است اما این سیستم باعث کمبود سرمایه در گردش شرکت های تولیدی شده است.

رئیس اتاق تهران توضیح می‌دهد: شرکت‌های دارویی زیادی را می‌شناسم که در پرداخت حقوق کارکنان خود در پایان سال گذشته مشکل داشتند و این به دلیل کمبود سرمایه در گردش در همه صنایع از جمله صنعت داروسازی امروز است. کل صنعت داروسازی در بحران است.

نجفی عرب می افزاید: بانک مرکزی برای کنترل نقدینگی و کاهش تورم این سیستم انقباضی را معرفی کرد. کاهش تورم بسیار خوب است، اما نه به قیمت کاهش تولید کشور. این مسئول بخش خصوصی می‌گوید: علاوه بر این، رئیس کل بانک مرکزی می‌گوید قیمت ارز در بازار آزاد را نمی‌پذیرم، در حالی که بسیاری از شاخص‌های قیمتی بر اساس این نرخ ارز تعیین می‌شوند و این نرخ ارز بر قیمت ارز تأثیرگذار است. اقتصاد

وی توضیح می دهد: شرایط اقتصادی کشور برای فضای کسب و کار مساعد نیست و امیدواریم بانک مرکزی در سال جاری سیاست خود و به ویژه سیاست مهار تورم و کاهش نقدینگی کشور را با بستن بانک ها برای اراده تغییر دهد. دست از تولید بردارید.» شرکت ها. ; این سیاست اشتباهی است و بر روی واحدهای تولیدی فعال در بخش خصوصی اجرا می شود که برای شرکت های دولتی قابل اجرا نیست و منابع مورد نیاز خود را از بانک ها تامین می کنند.

وی یادآور می شود: اگر تولیدکننده نتواند با تمام ظرفیت فعالیت کند، قیمت نهایی تولید او افزایش می یابد و این امر موجب افزایش تورم می شود.