تصور کنید در حال صحبت با دوست خود هستید و ناگهان احساس می‌کنید یک پرش خفیف در چشمان خود و حتی شاید چند پلک زدن ناخواسته وجود دارد. اما دلیل این امر چیست؟ عوامل مختلفی باعث افتادگی پلک می شوند که در ادامه بیشتر با آنها آشنا خواهیم شد.
به گفته روزیاتو، بال زدن پلک در اصطلاح پزشکی به “میوکیمیا” معروف است. این مشکل بسیار شایع است و به صورت انقباضات خود به خود، ملایم و مداوم در عضله چشمی چشمی که وظیفه بالا کشیدن پلک را بر عهده دارد، رخ می دهد.
برخی از افراد مستعد تکان خوردن نیستند و هر کسی می تواند آن را در هر زمانی تجربه کند، به خصوص اگر دائماً اضطراب را تجربه می کند. برای جلوگیری از این امر، توصیه می شود از مصرف محرک ها خودداری کنید زیرا می توانند پرش پلک را بدتر کنند. علاوه بر این، برای رهایی از این تنش انباشته شده، باید به اندازه کافی بخوابید، خوب غذا بخورید و ورزش کنید.
علت پرش پلک چیست؟
هیچ دلیل خاصی برای پرش پلک وجود ندارد. با این حال، در افراد سالم، افتادگی پلک می تواند مشکلات زیر را ایجاد کند:
– خستگی
– ترس
– کار فیزیکی سخت
– مصرف کافئین
سایر عوامل زمینه ای برای اسپاسم چشم یا بدتر شدن آن عبارتند از:
– مصرف برخی داروها مانند توپیرامات، کلوزاپین، تیومالات طلا و فلوناریزین
– اسکلروز عود کننده
– بیماری های خود ایمنی
انواع دیگر اسپاسم چشم
هنگامی که اسپاسم چشم مزمن یا غیرقابل کنترل می شود، به بلفارواسپاسم تبدیل می شود. این مشکل زمانی رخ می دهد که یکی پلک ها یا هر دو به طور غیرارادی بسته می شوند و این حالت می تواند از چند ثانیه تا چند ساعت طول بکشد.
بر خلاف میوکیمیا، در بلفارواسپاسم پلک به شدت بسته می شود، گاهی اوقات به طور جزئی یا کامل دید فرد را مسدود می کند. این اسپاسم‌ها می‌توانند بر سایر عضلات صورت نیز تأثیر بگذارند و فعالیت‌های روزمره مانند بالا رفتن از پله‌ها، رانندگی یا صحبت کردن با دیگران را دشوار کنند. دلیل این مشکل مشخص نیست، اما اعتقاد بر این است که به دلیل نوعی تکانه عضلانی است.
نوع دیگری به نام “اسپاسم همی صورت” وجود دارد: زمانی که ماهیچه های یک طرف صورت کشیده می شوند. این اسپاسم ها می توانند از نزدیک چشم شروع شوند و سایر قسمت های صورت را تحت تاثیر قرار دهند. در موارد شدید، اسپاسم یک طرفه صورت از چند روز تا چند ماه طول می کشد. اسپاسم یک طرفه صورت شناخته شده است که زمانی رخ می دهد یکی از عروق خونی به یکی به اعصاب صورت فشار می آورد.
روش های پیشگیری از اسپاسم چشم و درمان آن
اسپاسم چشم دردناک و بی ضرر نیست، اما می تواند آزار دهنده باشد. اکثر اسپاسم های چشم نیازی به درمان ندارند. اگر به خودی خود از بین نرفتند، می توانید با انجام کارهای زیر آنها را رفع یا کاهش دهید:
– خواب کافی: پرش پلک ها معمولاً به دلیل خستگی مفرط است. خواب کافی می تواند کمک کند.
– اجتناب از اضطراب: اگر توانستید علت اضطراب را از بین ببرید، می توانید فعالیت هایی را انتخاب کنید که به کاهش اضطراب کمک می کنند، مانند ورزش.
– کاهش مصرف کافئین: کافئین به عنوان یک محرک می تواند باعث اسپاسم چشم شود. توصیه می شود مصرف قهوه، چای یا نوشابه های گازدار را کاهش دهید.
– مرطوب کردن چشم ها: در برخی موارد خشکی یا سوزش چشم ها می تواند علت اسپاسم چشم باشد.
جدای از اسپاسم های معمولی چشم، مشکلات جدی تری نیز وجود دارد که در صورت بروز باید توسط پزشک معاینه شود.
اگر از پرش مزمن پلک و علائم زیر رنج می برید، حتما به پزشک مراجعه کنید:
– گرفتگی هایی که بعد از چند هفته از بین نمی روند.
– بسته شدن کامل پلک با هر انقباض که ممکن است نشانه اسپاسم یک طرفه صورت باشد تا میوکیمیا.
اسپاسم در سایر قسمت های صورت، مشکل در باز کردن چشم ها، قرمزی یا تورم پلک و افتادگی پلک.