محمدجواد جعفری، سرپرست محوطه باستانی ریوی در دشت سملقان شهرستان مانه و سملقان در گفت وگو با ایسنا، با اشاره به اینکه محوطه ریوی در شمال شرقی دشت کوچک سملقان و 10 قرار دارد، گفت: کیلومتری جنوب دشت سیلابی رودخانه اترک. تپه های A، B، C و D تشکیل می شوند.
وی افزود: کاوش های باستان شناسی محوطه تاریخی ریوی از سال 1392 توسط اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان شمالی آغاز و از فصل سوم همراه با همکاری موسسه باستان شناسی آلمان ادامه یافت. تا به امروز ده فصل تحقیقات باستان شناسی در منطقه ریه انجام شده است.
این باستان شناس تصریح کرد: در ادامه فصل دهم، چهار نقطه در قسمت های شمالی، جنوبی و مرکزی محوطه ریه مورد کاوش قرار گرفت و در هر چهار قسمت بقایای معماری و اشیای متعدد یافت شد که مهمترین آنها ظروف سفالی بود. نوک پیکان های فلزی و اثر مهرهای سفالی.
ظروف سفالی شکسته و ناقص پیدا شدند و در حین کاوش مرمت شدند. نوک پیکان ها از آهن و مفرغ ساخته شده بود و ناقص و آسیب دیده بودند و شرایط برای حفظ و مرمت آنها بسیار دشوار بود. با این حال، مهم ترین اشیاء باقی مانده 44 اثر هستند مهر گلی از حفاری های Tepe Revi D یا به اصطلاح ساختمان خزانه بود.
میشم لباف خانیکی، رئیس کمیته کاوش های باستان شناسی محوطه ویرانشهر شهرستان فاروج نیز توضیح داد: منطقه موسوم به دره اترک، محوطه نسبتاً وسیعی است که اکنون در استان خراسان شمالی و شمال شرقی فلات ایران قرار دارد. جایی که شاخه های اصلی رودخانه اترک به هم می رسند. در منطقه ای بین دو شهرستان قوچان و شیروان قرار دارد و از نظر جغرافیایی و زیستی شرایط مساعدی دارد.
این باستان شناس تصریح کرد: ویرانشهر سال ها از توجه باستان شناسان دور مانده بود و ابهامات و پرسش ها در مورد حضور اشکانیان و ساسانیان در اترک باعث شد تا باستان شناسان به این محوطه تاریخی به عنوان مکانی برای جستجوی پاسخ این پرسش ها روی بیاورند. . و کاوش های باستان شناسی
وی افزود: در طول سه فصل گذشته، بررسی اجمالی سرامیک های این محوطه مجموعه ارزشمندی از سرامیک های دوره اشکانی و ساسانی این ناحیه فرهنگی را در اختیار پژوهشگران قرار داد و موجب شد تا اطلاعاتی در مورد معماری و مقیاس محوطه نیز به دست آورند. به عنوان حریم خصوصی.» منطقه ویرانشهر.
وی ادامه داد: به منظور تکمیل مطالعات فصول گذشته، پروژه تحقیقاتی «فصل چهارم کاوش باستان شناسی ویرانشهر» انجام شد که در آن کارگاه هایی در محل دروازه غربی، تپه جنوبی و کاوشگر باستان شناسی راه اندازی شد. وسط سایت و منجر به اثبات برخی فرضیات قبلی در مورد ماهیت سازه های معماری این سایت شد. .