بدن خود را مانند یک کاسه بزرگ شکر تصور کنید. در بدو تولد این پوسته خالی است. طی دهه‌ها مصرف شکر و کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده، کاسه به تدریج پر می‌شود و هنگامی که وعده غذایی بعدی را می‌خورید، شکر از غذا روی لبه کاسه می‌ریزد زیرا کاسه از قبل پر شده است.
به گزارش فرادید، همین وضعیت در بدن وجود دارد. هنگامی که شکر می خورید، بدن شما هورمون انسولین را آزاد می کند تا به انتقال قند به سلول های شما کمک کند، جایی که برای انرژی استفاده می شود. اگر قند کافی نسوزانید، پس از چند دهه سلول‌های شما کاملاً پر می‌شوند و دیگر نمی‌توانند آن مقدار قند را پردازش کنند.
در این شرایط، وقتی قند مصرف می‌شود، انسولین دیگر نمی‌تواند آن را به سلول‌های پر شده منتقل کند و در نتیجه آن را در خون آزاد می‌کند. قند به شکل گلوکز از طریق خون شما عبور می کند و مقدار زیادی از آن در خون وجود دارد (به عنوان قند خون بالا شناخته می شود). یکی این یکی از علائم اولیه دیابت نوع 2 است.
وقتی گلوکز بیش از حد در خون وجود دارد، انسولین کار طبیعی خود را برای انتقال قند به سلول ها انجام نمی دهد. در این مورد می گوییم که بدن در برابر انسولین مقاوم شده است، اما این تقصیر انسولین نیست. مشکل اصلی این است که سلول ها پر از گلوکز هستند.
سطح قند خون از چپ به راست: قند خون پایین یا هیپوگلیسمی، مقدار طبیعی، هیپرگلیسمی یا قند خون بالا.
قند خون بالا تنها بخشی از مشکل است. نه تنها گلوکز بیش از حد در خون وجود دارد، بلکه گلوکز بیش از حد در تمام سلول ها نیز وجود دارد. دیابت نوع 2 یک پدیده سرریز است و زمانی رخ می دهد که گلوکز بیش از حد در بدن وجود داشته باشد.
در پاسخ به افزایش گلوکز در خون، بدن انسولین بیشتری برای غلبه بر این مقاومت ترشح می کند. این بدان معناست که گلوکز بیشتری به سلول‌هایی می‌رسد که خون تامین می‌شود، به طوری که سطح خون طبیعی باقی می‌ماند.
این کار می کند، اما اثر آن موقتی است زیرا مشکل قند اضافی را حل نمی کند. این ماده اضافی را از خون به سلول ها منتقل می کند و مقاومت به انسولین را بدتر می کند. در برخی موارد، بدن با وجود افزایش ترشح انسولین قادر به انتقال گلوکز بیشتری به داخل سلول ها نیست.
اگر گلوکز اضافی را حذف نکنیم در بدن چه اتفاقی می افتد؟ ابتدا، بدن مقدار انسولین تولیدی خود را افزایش می دهد تا گلوکز بیشتری را به سلول ها منتقل کند. با این حال، این واکنش تنها منجر به مقاومت بیشتر به انسولین و ایجاد یک چرخه معیوب می شود.
زمانی که سطح انسولین دیگر نتواند با افزایش مقاومت هماهنگ باشد، قند خون افزایش می یابد. سپس پزشک احتمالاً دیابت نوع 2 را تشخیص خواهد داد.
پزشک ممکن است دارویی مانند تزریق انسولین یا دارویی به نام متفورمین را برای کاهش سطح قند خون تجویز کند، اما این داروها بدن را از شر گلوکز اضافی خلاص نمی کنند، آنها فقط به حذف گلوکز از خون و بازگرداندن آن به بدن ادامه می دهند. سایر اندام ها مانند کلیه ها، اعصاب، چشم ها و قلب در نهایت می توانند مشکلات دیگری ایجاد کنند. مشکل اساسی حل نشده باقی مانده است.
کاسه پر از شکر را به خاطر دارید؟ کاسه همچنان در همان وضعیت است. انسولین به سادگی گلوکز را از خون، جایی که می توانید آن را ببینید، به بدن منتقل می کند، جایی که نمی توانید آن را ببینید. بنابراین دفعه بعد که غذا می خورید، قند دوباره وارد جریان خون می شود و انسولین را برای ذخیره آن در بدن تزریق می کنید.
هرچه گلوکز بیشتری به بدنتان وارد کنید، بدنتان برای غلبه بر مقاومت به انسولین بیشتری نیاز دارد. اما این انسولین تنها با ادامه رشد سلول ها مقاومت بیشتری ایجاد می کند.
هنگامی که از تولید طبیعی بدن خود فراتر می‌روید، داروها می‌توانند بر آن تأثیر بگذارند. در ابتدا فقط به یک دارو نیاز دارید، اما یک دارو در نهایت دو، سپس سه دارو می شود و دوزها افزایش می یابد.
نکته اینجاست: اگر داروهای بیشتری مصرف کنید تا سطح قند خون خود را ثابت نگه دارید، دیابت شما در واقع بدتر می شود.
درک این موضوع که دیابت نوع 2 به سادگی قند بیش از حد در بدن است، راه حل واقعی را آشکار می کند. از شکر اجتناب کنید. پنهانش نکن از شر آن خلاص شوید. فقط دو گزینه برای این وجود دارد:
از شکر کمتر استفاده کنید.
شکر باقی مانده را بسوزانید.
! این تمام کاری است که باید انجام دهیم. بهترین چیز در مورد این راه حل چیست؟ این طبیعی و کاملا رایگان است، بدون دارو، بدون جراحی، بدون هزینه!
مرحله 1: قند کمتری بخورید!
اولین قدم این است که تمام قندها و کربوهیدرات های تصفیه شده را از رژیم غذایی خود حذف کنید. شکر اضافه شده ارزش غذایی ندارد و می توان با خیال راحت از آن اجتناب کرد. کربوهیدرات های پیچیده که به سادگی زنجیره های طولانی قند هستند و کربوهیدرات های بسیار تصفیه شده مانند آرد به سرعت به گلوکز هضم می شوند.
استراتژی بهینه این است که نان و ماکارونی تهیه شده از آرد سفید و همچنین برنج سفید و سیب زمینی را محدود کنید یا از آن اجتناب کنید.
شما باید پروتئین مصرفی متوسطی داشته باشید، نه زیاد. پروتئین های غذایی مانند گوشت در طول هضم به اسیدهای آمینه تجزیه می شوند. پروتئین کافی برای سلامتی ضروری است، اما اسیدهای آمینه اضافی نمی توانند در بدن ذخیره شوند. بنابراین، باید از منابع پروتئینی بسیار فرآوری شده و غلیظ مانند شیک های پروتئینی، شکلات پروتئینی و پودر پروتئین اجتناب کنید. بنابراین، باید از منابع پروتئینی بسیار فرآوری شده و غلیظ مانند شیک های پروتئینی، نوارهای پروتئینی و پودرهای پروتئینی خودداری کنید.
در مورد چربی های رژیمی چطور؟ چربی‌های طبیعی، مانند آن‌هایی که در آووکادو، آجیل و روغن زیتون یافت می‌شوند، تأثیرات کمی بر قند خون یا انسولین دارند و نشان داده شده است که تأثیرات مثبتی بر بیماری‌های قلبی و دیابت دارند. تخم مرغ و کره نیز منابع بسیار خوبی از چربی های طبیعی هستند.
کلسترول غذایی این غذاها به بدن انسان آسیبی نمی رساند. مصرف چربی های غذایی باعث دیابت نوع 2 یا بیماری قلبی نمی شود و در واقع خوب است زیرا بدون افزودن قند باعث سیری می شود.
برای اینکه قند کمتری به بدنتان وارد شود، غذاهای کامل، طبیعی و فرآوری نشده بخورید. رژیم غذایی کم کربوهیدرات، پروتئین و چربی طبیعی بالا داشته باشید.
مرحله 2: شکر باقی مانده را بسوزانید!
ورزش (اعم از تمرینات قدرتی و ایروبیک) می تواند تأثیر مثبتی بر دیابت نوع 2 داشته باشد، اما تأثیر بسیار کمتری نسبت به مداخلات غذایی در معکوس کردن بیماری دارد. روزه داری ساده ترین و مطمئن ترین راه برای وادار کردن بدن به سوزاندن قند است.
از طرف دیگر، روزه صرف غذا خوردن است: اگر غذا نخورید، روزه دارید. وقتی غذا می خورید، بدن شما انرژی را از غذا ذخیره می کند. وقتی روزه می گیرید، بدن شما غذا را برای انرژی می سوزاند و گلوکز در دسترس ترین منبع انرژی رژیم غذایی است. بنابراین افزایش زمان روزه داری به سوزاندن قند ذخیره شده کمک می کند.
روزه گرفتن ممکن است راه حل سختی به نظر برسد، اما به معنای واقعی کلمه قدیمی ترین رژیم غذایی شناخته شده است و در طول تاریخ بشر بدون مشکل انجام شده است. اگر از داروهای تجویزی استفاده می کنید، باید قبل از ناشتا با پزشک خود مشورت کنید.
یک استراتژی خوب برای سوزاندن قند این است که به مدت 24 ساعت دو تا سه بار در هفته ناشتا باشید. یکی یکی دیگر از روش های رایج روزه گرفتن به مدت 16 ساعت، پنج تا شش بار در هفته است. این راز درمان دیابت نوع 2 است.
تنها چیزی که نیاز دارید، ذهنی باز برای پارادایم های جدید و شجاعت زیر سوال بردن خرد متعارف است.