روزتون بخیر / هفتاد سال بی احترامی به مردم!

عصر ایران; جعفر محمدی – حجه الاسلام فرستاده فلاحتی امام جمعه رشت گفت: رسانه ها به عنوان ابزاری برای تغییر جهان در دست دشمن هستند. غول رسانه ای با ترفند ساندویچی مک دونالد اتحاد جماهیر شوروی را منحل کرد. رسانه ها از موشک های دوربرد، بمب افکن ها و پهپادها خطرناک ترند.»
و دوست و همکار فرهیخته ام آقای مهرداد خدیر هم آنجاست یک یادداشت به این موضوع پرداخته است که مطالعه آن را توصیه می کنم و من می خواهم نکته ای را به بحث های مطرح شده اضافه کنم که فکر می کنم ممکن است همینطور باشد علل فروپاشی “شوروی” می دانست

اولین شعبه رستوران های زنجیره ای تنها 11 ماه قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی افتتاح شد.مک دونالددر شهر مسکو شروع به کار کرد. این شعبه قرار بود در 9 دی ماه 91 ساعت 10 صبح افتتاح شود میدان پوشکین، مسکو اولین باز شد، اما قبل از طلوع خورشید، پنج هزار نفر از مسکو در مقابل آن صف کشیدند و منتظر بازگشایی آن بودند. در آن روز شعبه جدید مک دونالد به 33000 نفر ساندویچ فروخت و رکورد جدیدی را در تاریخ فروش این برند مشهور آمریکایی به ثبت رساند.

افتتاح شعبه مک دونالد در مسکو اولین خبر آن روزها بود و به همین دلیل خبرنگاران زیادی برای پوشش خبری این رویداد و گفتگو با مدیران، کارمندان و مشتریان آن به میدان پوشکین رفتند.

یک صف طولانی در روز افتتاح شعبه مک دونالد در مسکو – 1991

یکی یکی از کلمات رایج مشتریان مک دونالد این بود که با آنها در این رستوران بودند با ادب ادبیات رفتار شده و مودبانه مانند خوش اومدی لطفا بیا این طرف دیگه چی میخوای؟ و مانند آن استفاده شد. یکی در میان آنها یک خانم جوان بود که به خوبی انگلیسی صحبت می کرد. او در گفت و گو با خبرنگاران با هیجان گفت: آنها (پیشخدمت ها) به من گفتند.روز خوبی داشته باشید” (روز خوبی داشته باشید)!

این واقعیت که این رفتارهای مودبانه بخشی از پروتکل برخورد با مشتریان، ایجاد برند و افزایش فروش است، بیانیه درستی است که از حوصله بحث حاضر خارج است. به نظر من، شگفتی و خوشحالی مردم مسکو از اینکه در جایی – حتی در خارج – مورد احترام هستند، دلیلی برای تأمل است که ما را به ریشه فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی می رساند: دولت شوروی به مردم احترام می گذارد نبود و مردم عقده احترام داشتند.

دولت شوروی برای ترجیحات سیاسی به گوینده احترام بگذارید نبود و برای هیچ مخالفی احترام قائل نیست نبود و آنها را به راحتی حذف کرد. حتي وفاداران رژيم كمونيستي با كمترين انتقاد و مقاومت با بزرگترين تحقيرها مواجه شدند كه مي تواند از آبروريزي تا زندان و اعدام را در بر بگيرد. فقط در یک مورد بین سالهای 1936 و 1938، ژوزف استالین در عملیات مخوف تمیز کردن عالی یا وحشت بزرگسه چهارم افسران لنین و تقریباً همه یاران کمونیست لنین اعدام یا به اردوگاه های کار اجباری فرستاده شدند. در این دو سال خونین، بسیاری از افراد، فعالان سیاسی و سربازان به ظن خرابکاری محاکمه شدند. تخمین دقیقی وجود ندارد، اما منابع مختلف تعداد اعدام‌کنندگان بزرگ پاکسازی را بین 680000 تا 1200000 ذکر کرده‌اند.

برخی از قربانیان پاکسازی بزرگ استالین

دولت شوروی برای روشنفکران و نویسندگان و همچنین روزنامه نگاران و هنرمندان احترام و هویت مستقل نبود; در فرهنگ لغت کمونیست های حاکم بر مسکو، آنها ابزاری برای تولید محتوا برای تقویت حکومت و تطهیر و توجیه کارکردهای آن بودند و هنگامی که از دایره ترسیم شده خارج شدند، در معرض انواع سانسور، فشار، زندان و تبعیدی ها یا چاره ای جز فرار از مرزهای آهنین اتحاد جماهیر شوروی نداشتی.

اوسیپ مندلیشتم، یکی او از شاعران و روشنفکران دوران شوروی بود. او گفت که در هیچ جای دنیا به شعر به اندازه اتحاد جماهیر شوروی ارزش قائل نمی شد زیرا مردم به خاطر آن اعدام می شدند.

اوسیپ ماندلشتام در زندان

به همین دلیل حتی جرات نداشت شعرهای انتقادی خود را روی کاغذ بیاورد. یکی یکی از دوستان خانوادگی او به نام «اما گرشتین» از خاطره‌ای در این زمینه می‌گوید که روزی همسر ماندلشتام با هیجان نزد من آمد و گفت: «اوسیپ شعری تند نوشت که در آن استالین را محکوم کرد و گفت که نمی‌توان آن را نوشت. آن را بردارید تا بعد از مرگ ما بتوانید آن را برای آیندگان بخوانید.» بعداً مشخص شد که او شعری با اطلاعات زیر سروده است:
چی
بدون هیچ احساسی برای زمین زیر پایمان
ما زندگی می کنیم
حرف ما ده قدم فاصله دارد
ساکت است
و دهانی که نیمه باز می کنیم
شانه کرملین
زبانمان را ببندیم…

او به خاطر شعرش به زندان افتاد و در ۴۷ سالگی در زندان درگذشت.

دولت شوروی برای فعالان اقتصادی همچنین محترمانه نبود; آنها فقط یک ماشین ثروت برای دولت بودند. مالکیت خصوصی نیز محترم است نبود و همگی کارگران و بردگان دولتی بودند که از نان و مسکن محروم بودند. به همین دلیل، محصولات شوروی هرگز خلاقیت، ظرافت و دقت محصولات تولید شده در اقتصاد آزاد جهان در آن زمان را نداشتند.
همچنین مزایای اقتصادی برای اعضای کلیدی حزب کمونیست و متحدان آن و فراتر از آن فراهم شد مافیای سرخنه خالقان واقعی ارزش و نه مردمی که از سپیده دم تا غروب در مزارع و کارخانه های مشترک زندگی می کردند سودی نبردند.

خط تولید لادا در اتحاد جماهیر شوروی

دانشمندان و دانشگاهیان آنها نیز مورد احترام نبودند و مجبور بودند از علم خود فقط برای توسعه قدرت دولتی استفاده کنند، نه برای منافع و امنیت عمومی.

مردم عادی آنها چاره ای جز دفاع از خود در برابر حاکمان کرملین و ایفای نقشی زینتی در مراسم باشکوه کمونیستی نداشتند. نظر آنها در مورد نحوه اداره دولت برای حاکمان اصلاً نقشی نداشت. اگر اشتباه می کردند، اگر خوش شانس بودند و اعدام نمی شدند، به اردوگاه های کار اجباری که در مناطق یخ زده سیبری، استپ های قزاقستان و بیابان های ترکمنستان برپا شده بود فرستاده می شدند. تخمین زده می شود که 20 میلیون نفر از مردم شوروی به این اردوگاه های کار و شکنجه تبعید شدند و بسیاری از آنها از سرما، خستگی، گرسنگی و بیماری در آنجا جان باختند.

اردوگاه کار اجباری در اتحاد جماهیر شوروی

به هفت دهه، 290 میلیون شهروند شوروی، از معمولی ترین امکانات و رفتا رهایی که مردم سایر نقاط دنیا – البته به جز اقماری شوروی – از آنه یک نفر بودند، نصیبی نداشتند و حتی نمی‌توانستند که در یک رستوران دیگر بر روی آنها انجام شود. غذا , ممکن است “توجه” نیز دریافت کرد
دختر جوانی که با شنیدن «روز خوبی داشته باشید» در رستورانی که به تازگی افتتاح شده بود هیجان‌زده شد و با اشتیاق به خبرنگاران گفت که این عبارت به او گفته شده نشان دهنده یک بی‌احترامی نهادینه شده است که در هر بخش و ستون وجود دارد. و اقدامات و واکنش های دولت شوروی نهادینه شد، اما این یک جمله عادی است و در حالت عادی ارزش خبری ندارد، اما بخشی از تاریخ شوروی تبدیل و صدای آن نیز بایگانی شده است.

استالین و لنین

مردم شوروی 70 سال بی احترامی را در آن زمان تجربه کردند ابرقدرت سرخ این کشور دچار درگیری ها و بحران های داخلی شد که نه تنها کمکی به آن نکرد، بلکه در فروپاشی آن در این برهه تاریخی نقش داشت و اتفاقاً بزرگترین کشور دارای زرادخانه هسته ای در جهان بود. 45000 سلاح هسته ای داشته است بزرگترین ارتش جهان فرمان و بلوک شرق رهبری جهان را بیش از 2.6 تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی نرخ بیکاری نزدیک به این نرخ بود صفر این ثروتمندترین و منحصر به فردترین بود معادن دنیا را در خاک خود داشت و ایستگاه فضایی میر این بزرگترین سازه فضایی ساخته دست بشر بود، بدون شلیک حتی یک گلوله از بیرون از درون جدا شد و مانند سرود ملی اش که در میان آهنگی پرشور و حماسی خوانده می شد، در تاریخ ماندگار شد. : “این اتحاد جماهیر شوروی قدرتمند از لنین ایجاد شد.” هرگز نمی شکند و برای همیشه باقی می ماند.

ایستگاه فضایی میر

اگر حاکمان شوروی، خاموش ولادیمیر لنین تا مایکل گورباچفبه جای خزیدن در هزارتوی ایدئولوژی کمونیسم و ​​کسب منافع مادی از آن برای خود و اطرافیانشان،احترام به مردماگر این اصل اساسی حکومت آنها بود، احتمالاً اتحاد جماهیر شوروی هنوز زنده بود و تاریخ مسیر دیگری را طی می کرد.

میخائیل گورباچف؛ آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی

بر خلاف نظر امام جمعه رشت که رسانه ها را خطرناکتر از بمب و موشک و پهپاد می دانند، بی توجهی به مردم و خواسته های آنها را خطر بزرگتری برای دولت ها می دانم. شاهد این امر اتحاد جماهیر شوروی است که نه از طریق حمله نظامی یا بمباران رسانه ای فروپاشید، بلکه قربانی ۷۰ سال بی اعتنایی به هویت انسانی و مردمی شد که گفتن عبارت محترمانه «روز خوبی داشته باشید» برایشان معنایی دارد. “هنوز شنیده می شود” مانند آب خنک در تشنگی آنها. بود.