در میان ده کشور ثروتمند، هشت کشور کمتر از 10 میلیون نفر جمعیت دارند.
لوکزامبورگ که بخش مالی آن 25 درصد از تولید ناخالص داخلی آن را تشکیل می دهد، ثروتمندترین کشور جهان از نظر تولید ناخالص داخلی سرانه است.
این کشور با جمعیت تنها 660000 نفر، بهشت مالیاتی نیز محسوب می شود و به دلیل سیاست مالیاتی مطلوب خود، سرمایه گذاری خارجی را ترویج می کند. با توجه به ثروت قابل توجه این کشور کوچک، شهروندان آن از آموزش، مراقبت های بهداشتی و حمل و نقل رایگان برخوردار هستند.
برمودا نیز مانند لوکزامبورگ بهشت مالیاتی محسوب می شود. این کشور جزیره ای به بهشت میلیاردها دلار از چندین شرکت چند ملیتی از جمله گوگل تبدیل شده است که در سال 2017 23 میلیارد دلار را به یک شرکت پوسته انتقال داد تا هزینه های مالیات خارجی را کاهش دهد.
سنگاپور با تولید ناخالص داخلی سرانه 82808 دلار آمریکا، به دلیل نقشش به عنوان مرکز مالی، تجاری و گردشگری جهانی، ثروتمندترین کشور آسیا است.
به گزارش اکونومیست آنلاین، راه دیگری برای مقایسه کشورها، تنظیم تولید ناخالص داخلی سرانه بر اساس قیمت های نسبی کالاها و خدمات به منظور محاسبه تفاوت در هزینه زندگی و قدرت پول محلی است.
این امکان مقایسه واضح تری از استانداردهای زندگی بین کشورها را فراهم می کند، زیرا یک دلار می تواند کالاهای بیشتری را در کشورهای مختلف خریداری کند. در زیر نشان می‌دهیم که چگونه کشورها بر اساس این معیار که به عنوان تولید ناخالص داخلی تعدیل‌شده با قدرت خرید شناخته می‌شود، عملکرد متفاوتی داشتند:
با تعدیل PPP، سنگاپور به طور قابل توجهی در رتبه بندی بالا می رود.
نگاهی به ثروتمندترین کشورهای جهان نشان می دهد که استاندارد زندگی در سنگاپور بالا است زیرا واحد پول آنها می تواند بهتر از سایر کشورها باشد. کشورهای ثروتمندتر اغلب به دلیل بهره وری نیروی کار بالاتر، فناوری پیشرفته و عوامل دیگر، قیمت های بالاتری دارند.
به همین ترتیب، امارات متحده عربی با پشت سر گذاشتن سوئیس و ایالات متحده، به 10 کشور برتر صعود می کند. این کشور به عنوان یکی این کشور به عنوان یکی از بزرگترین کشورهای تولیدکننده نفت جهان، در سال 2022 100 میلیارد دلار درآمد نفتی ایجاد خواهد کرد که معادل حدود 100000 دلار برای هر شهروند است.
ثروتمندترین کشورهای جهان، با ساعت کاری تنظیم شده است
با در نظر گرفتن بهره وری، رتبه بندی چگونه تغییر می کند؟ برای تجزیه و تحلیل این، تولید ناخالص داخلی سرانه توسط PPP بر اساس ساعات کار تخمین زده شده برای هر نفر تنظیم می شود. اقتصادهایی که دارای نیروی کار باکیفیت، مولد و استانداردهای زندگی بالا هستند، در این معیار عملکرد خوبی دارند.
در این صورت نروژ بهترین رتبه جهانی را دارد. این نتیجه قوی احتمالاً به دلیل ساعات کاری کمتر در مقایسه با جمعیت ایالات متحده، به دلیل تعطیلات بیشتر و سایر عوامل است.
در این میان، جالب است بدانید که برخلاف دو دسته قبلی، ایالات متحده از نظر تعدیل زمان کاری در بین 10 کشور برتر قرار ندارد و در رتبه یازدهم قرار دارد و به ویژه کشورهای اروپای غربی در رتبه بالاتری قرار دارند. به همین ترتیب، کشورهایی مانند هلند، سنگاپور، هنگ کنگ و برونئی در مورد تعدیل ساعات کاری کاهش خواهند یافت.
آنچه مهم است این است که ثروتمندترین کشورهای جهان را تنها بر اساس یک معیار نمی توان شناخت. تنها با نگاهی به طیفی از معیارها می توان متوجه شد که رتبه بندی کشورها بسته به معیارها و معیارهای انتخاب شده چگونه متفاوت است.
۲۲۰