نورمن جویسون کارگردان و تهیه کننده نامزد اسکار که در سال 1967 برنده اسکار بهترین فیلم برای درام نژادی “در گرمای شب” و خالق فیلم های تحسین شده دیگری مانند “مهتاب”، “روس ها می آیند، روس ها هستند”. آمدن» و «ماجرای تاج توماس» و همچنین فیلم‌های موزیکال «زن ویولن روی بام» و «عیسی مسیح سوپراستار» درگذشت. او 97 سال داشت.
حرفه سینمایی جویسون با کمدی های پر زرق و برق دوریس دی با «هیجان همه چیز» شروع شد، اما وجدان اجتماعی جویسون با فیلم‌هایی مانند «در گرمای شب» و درام کارگری «FIST» پدیدار شد و پس از آن فیلم‌های دیگری درباره تنش‌های نژادی مانند «داستان یک سرباز» و “صاحب خانه.” » برگشت. با این حال، هرگز از ساخت کمدی و رمانس دست نکشید.
جویسون در گیشه نیز موفق بود و معمولا نبض تماشاگران را در دست داشت، اما همیشه این موفقیت را نزد منتقدان به دست نمی آورد. او 7 نامزدی اسکار دریافت کرد و تنها در سال 1999 برنده جایزه اسکار شد.
در سال 1961 پس از موفقیت در تلویزیون بریتانیا، کانادا و آمریکا، با محدودیت های تلویزیونی مواجه شد و برای ادامه کار خود به هالیوود رفت. اولین تلاش او کمدی «40 پوند دردسر» با بازی تونی کورتیس بود که پس از آن یونیورسال پس از موفقیت در گیشه، قراردادی هفت ساله با او امضا کرد. فیلم بعدی او «همه هیجان» با بازی ملکه استودیو، دوریس است دی نسبت به قبلی موفق تر شد و «برای من گل نفرست» در سال 1964 همین مقام را کسب کرد.
با شکوفایی حرفه سینمایی او، جویسون تلویزیون را به طور کامل ترک نکرد و به عنوان تهیه کننده اجرایی در برنامه هفتگی جودی گارلند در تلویزیون باقی ماند.
پس از پایان «هنر عشق» با جیمز گارنر، جویسون قرارداد خود را با یونیورسال رها کرد و اولین درام خود را ساخت که به استیو مک کوئین کمک کرد تا با «سینسیناتی کید» به شهرت برسد. او در این فیلم جایگزین سام پکینپا شد.
در سال 1966 کمدی «روس‌ها می‌آیند، روس‌ها می‌آیند» با بازی آلن آرکین موفقیت زیادی کسب کرد و نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم شد.
فیلم بعدی جویسون، در گرمای شب، در سال 1967 برنده جایزه اسکار بهترین فیلم شد و نامزدی اسکار را برای کارگردانی آن به ارمغان آورد. راد استایگر برای ایفای نقش یک کلانتر نژادپرست جنوبی برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد و سیدنی پواتیه در نقش ویرجیل تیبز بازی به یاد ماندنی ای را به نمایش گذاشت. این فیلم بعداً به یک سریال تلویزیونی موفق با بازی کارول اوکانر تبدیل شد و پواتیه دوباره نقش او را بازی کرد.
جویسون با مک کوئین و ستاره نوظهور فی داناوی در فیلم عاشقانه پرفروش The Thomas Crown Affair دوباره متحد شد.
هزینه 9 میلیون دلاری نسخه سینمایی موزیکال معروف برادوی “زن ویولن روی پشت بام” نتیجه بسیار خوبی بود. تماشاگران آن را دوست داشتند و این فیلم نامزد بهترین فیلم و بهترین کارگردانی شد. او سپس اقتباسی از موزیکال راک عیسی مسیح سوپراستار ساخت که تقریباً به همان اندازه محبوب بود.
جویسون پس از برقراری رابطه با یونایتد آرتیستز، شروع به تولید فیلم هایی از جمله اولین فیلم هال اشبی به نام صاحبخانه و وسترن بیلی دو کلاه تد کوچوف کرد.
فیلم بعدی او، اکشن رولربال 1975، با بازی جیمز کان، به خوبی از آب درآمد و تلاش او برای جلب توجه مخاطبان به سیلوستر استالونه در FIST در سال 1978 قابل ستایش بود.
جویسون در سال 1979 با «…و عدالت برای همه» آل پاچینو بازگشت و همچنین با کمدی برت-رینولدز-گلدی هاون «بهترین دوستان» و اقتباس او از تریلر نژادپرستانه «داستان یک سرباز» موفق شد. با اقبال منتقدان و تماشاگران مواجه شد و نام او برگزیده شد یکی او نامزد دریافت جایزه اسکار از سوی تهیه کنندگان این فیلم شد. «اگنس آف خدا» در سال 1985 با حضور بازیگرانی چون جین فوندا و آن بنکرافت ساخته شد.
شاید بزرگترین مورد علاقه مردم و منتقدان در کارنامه جویسون، فیلم «مهتاب» محصول 1987 باشد که برای شر و المپیا دوکاکیس برنده اسکار بازیگری شد و آغاز کار نیکلاس کیج جوان بود و جویسون نامزد بهترین فیلم شد. و کارگردان
کار خستگی ناپذیر او با درام «در کشور» در سال 1989 با بازی بروس ویلیس ادامه یافت. «پول دیگران» در سال 1991 با بازی دنی دویتو، «فقط تو» با رابرت داونی جونیور و «جعلی» با ووپی گلدبرگ در سال 1996 دنبال شد، اما او دوباره در سال 1999 با «طوفان» که یک داستان واقعی و الهام‌بخش بود. بوکسور رابین “طوفان” کارتر به مردی که به ناحق متهم به قتل است می درخشد. دنزل واشنگتن برای بازی در نقش اصلی نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد شد و جویسون و سایر تهیه کنندگان نامزد دریافت جایزه انجمن تهیه کنندگان شدند.
آخرین تلاش جویسون در تئاتر «بیانیه» در سال 2003 بود، با بازی مایکل کین، درباره جنایتکار جنگی نازی که سرانجام پس از سال ها محافظت دستگیر شد.
زندگینامه این کارگردان خستگی ناپذیر، این تجارت وحشتناک برای من خوب بوده است، در سال 2004 منتشر شد و او در سال 2010 جایزه یک عمر دستاورد انجمن کارگردانان را دریافت کرد.
۲۲۰۵۷