آمارها نشان می دهد با وجود مجازات قانونی کودک آزاری، این آسیب اجتماعی همچنان در صدر گزارش های اورژانس اجتماعی قرار دارد.
به گزارش بازتاب آنلاین به نقل از ایرنا؛ ماریا مونته سوری، پزشک ایتالیایی و مربی کودک، میگوید: «هیچ گروهی آسیبپذیرتر از کودکان نیست و هیچ کس در دفاع از خود ضعیفتر از آنها نیست». او فردی بود که به طور جدی به درمان کودکان می پرداخت و یکی از پایه گذاران نظریه های تربیت کودک بود.
آمار منتشر شده توسط سازمان جهانی بهداشت در سال 1999 نشان می دهد که حدود چهل میلیون کودک در سراسر جهان در معرض انواع کودک آزاری قرار دارند، گزارشی که ضرورت توجه به حقوق کودکان، نظریه های مختلف مربوط به دوران کودکی و تأسیس انجمن ها و کودکان را برجسته می کند. مراکز مشاوره مردم بیشتر نشان دادند و شروع به توجه به کودکان و حقوق آنها کردند.
سازمان بهداشت جهانی کودک آزاری را این گونه تعریف می کند: «هر گونه آزار جسمی، عاطفی، جنسی، غفلت و هر رفتاری که شامل غفلت یا استثمار تجاری باشد که منجر به آسیب واقعی یا بالقوه به سلامت، بقا، رشد یا حیثیت کودک در روابط یا «مسئولیت» شود. او تعریف می کند، اعتماد یا اعتماد منجر به قوی بودن می شود.
بر اساس ماده ۲ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان، هر نوع آزار و اذیت کودکان و نوجوانان که موجب آسیب جسمی، روانی یا اخلاقی آنها شود و سلامت جسمی یا روحی آنها را به خطر اندازد ممنوع است.
این قانون خود یک طبقه بندی چهارگانه برای کودک آزاری ارائه می کند که شامل جسمی، جنسی، روانی و غفلت می شود (مصامحه) و همه کودکان و نوجوانان زیر 18 سال را شامل می شود.
عواقب کودک آزاری
گزارش انجمن روانشناسان ایران گفت: جدای از پیامدهای جسمانی که کودک آزاری می تواند داشته باشد که می تواند منجر به آسیب محدود یا گسترده، ناتوانی و حتی مرگ شود، پیامدهایی نیز بر روان کودک بر جای می گذارد که با گذشت زمان و رشد کودک آشکار می شود. : این پیامدها شامل اختلالات رشدی، پرخاشگری، تمایل به آسیب جسمی به دیگران، تمایل به خودآزاری، تمایل به آزار جنسی دیگران، شب ادراری، ترس از دیدن جنس مخالف، عدم پذیرش بلوغ در کودکان است. ظاهر غمگین، نگرانی و عدم اعتماد به نفس، ضعف در روابط اجتماعی و کار گروهی، اعتیاد به مواد مخدر و مشروبات الکلی، خودزنی، احساس آلودگی و آسیب دیدگی، بروز رفتارهای تحریک آمیز و نامناسب با سن کودک، لکنت زبان و رفتارهای جنسی. خودکشی کردن
از دیگر پیامدهای کودک آزاری می توان به اجتناب از رویارویی با دیگران و سازگاری بیش از حد، دانش جنسی نامناسب برای گروه سنی، فرار از خانه و جرم و جنایت، وجود ترس های غیرعادی (فوبیا)، گرسنگی و تشنگی شدید، مشکلات مرتبط با خواب، ترس از کودک اشاره کرد. والدین یا سایر بزرگسالان و ناتوانی کودک در مراجعه به خانواده در زمانی که نیاز به حمایت و حمایت دارد.
قانون حمایت از کودکان و نوجوانان و اقدامات حمایتی آن
قانون حمایت از کودکان و نوجوانان آذر در سال 1380 به تصویب شورای نگهبان رسید و تشویق به اجرا شد. این قانون بیان می کند که حمایت از آن وضعیت همه افرادی را که هنوز به سن 18 سالگی نرسیده اند را شامل می شود.
در ماده 2 این قانون تاکید شده است که هرگونه آزار و اذیت کودکان و نوجوانان که موجب آسیب جسمی یا روحی آنها شود و سلامت جسمی یا روحی آنها را به خطر اندازد ممنوع است.
ماده 3 هرگونه خرید، فروش، بهره کشی و به کارگیری کودکان را برای ارتکاب اعمال غیرقانونی از قبیل قاچاق ممنوع کرده و مرتکب حسب مورد به حبس از 6 ماه تا یک سال یا از 10 تا 20 میلیون ریال جزای نقدی محکوم می شود. . تبدیل شد.
در ماده 4 این قانون نیز آمده است: هرگونه آسیب جسمی و روحی و شکنجه اطفال و بی توجهی عمدی به سلامت روحی و جسمی و تحصیل آنها ممنوع و مرتکب به حبس از سه ماه و یک روز تا شش محکوم می شود. ماه یا جزای نقدی تا 10 میلیون ریال جزای نقدی محکوم می شود.
نکته قابل توجه این قانون مربوط به ماده پنجم آن است که وظایف قانونی نهادها از جمله سازمان بهزیستی و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی را تعیین می کند. در این ماده آمده است: کودک آزاری جرم عمومی است و نیازی به گزارش خصوصی ندارد.
یک فوق تخصص روانپزشکی کودک با برشمردن ویژگی های والدین بدسرپرست به خبرنگار ایرنا گفت: بیشتر والدین بدسرپرست در دوران کودکی مورد بدرفتاری قرار گرفته اند و به همین دلیل برخی از آنها دچار اختلالات روانی هستند. به عنوان مثال، آنها بدبین و منزوی هستند و رفتارهای پارانوئیدی دارند، بنابراین بیشتر به کودک متکی هستند تا کودک. آنها با کتک زدن کودکان انتقام مشکلات خود را می گیرند و نکته عجیب این است که زنان بیشتر از مردان از کودکان سوء استفاده می کنند.
دکتر. بهروز جلیلی آخرین راه قانونی رهایی کودک از دست والدین خشن را حذف او از سرپرستی والدین و تحویل او به دولت (بهزیستی) دانست و تاکید کرد: اگر کودک یکی سپردن به اقوام مانند پدربزرگ و مادربزرگ بهتر از قرار گرفتن در مراکز اجتماعی است.
جلیلی فقر را یکی از عوامل اصلی کودک آزاری والدین خواند و تصریح کرد: وقتی فقر وجود داشته باشد خشم بیشتر می شود.
این روانپزشک یادآور شد: کودکان کم توان ذهنی، بیش فعال و نابالغ بیش از هر کودک دیگری مورد ضرب و شتم و آزار قرار می گیرند.
وی خاطرنشان کرد: والدین مبتلا به اختلالات خلقی – شخصیت هایی که کودکان آزاری می دهند – باید تحت درمان قرار گیرند اما حیف است که بودجه دولت در این زمینه بسیار کم است.
رئیس معاونت فرهنگی و اجتماعی سازمان بهزیستی کشور نیز در همین زمینه می گوید: علل کودک آزاری متنوع است و بخشی از آن را می توان در مشکلات فرهنگی جستجو کرد. برخی از مردم متوجه نیستند که نحوه رفتار آنها با کودک نمونه ای از کودک آزاری است که شامل بی توجهی به کودک می شود.
مهری سادات موسوی افزود: بخشی از کودک آزاری به دلیل مصرف مواد اعتیاد آور، بخشی زیادی به دلیل مشکلات اخلاقی، بخشی دیگر به دلیل اختلافات زناشویی است که کودک قربانی می شود و بخشی از آن به دلیل اختلالات روانی مراقبان کودک
وی تاکید کرد: هر کدام از این موارد اختلالات روانی نیاز به درمان خاصی دارد.