آیین تقدیر ارسلان کامکار نوازنده و آهنگساز پیشکسوت موسیقی با حضور تعدادی از هنرمندان و پیشکسوتان عرصه موسیقی و سایر گونه‌های هنری در فرهنگسرای ارسباران تهران برگزار شد.

به گزارش بازتاب آنلاین، مسابقه برترین ها پیش از برگزاری پنج نوبت در آستانه به همت موسسه حقوقی فاروس با اهدای جایزه برترین ها و استاد ارسلان کامکار در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.

در این مراسم سید علیرضا ذوالفقاری از خراسان جنوبی، سوسن صدیقی از بابل، امید محمودی از تهران و میشم مزروعی از اصفهان آثار خود را در قسمت ترانه ارائه کردند.

محمد کیانی مجد از فیروزکوه از ترانه سرایان برتر این مراسم بود که بر اثر سانحه تصادف درگذشت و در این مراسم به احترام وی یک دقیقه سکوت اعلام شد.

در نهایت هیئت داوران سید علیرضا ذوالفقاری را به عنوان بهترین ترانه سرا انتخاب کردند.

سعید کریمی، کادر دلاورنژاد و مجید افشاری داوران این بخش بودند.

در ادامه این مراسم حسین رضا اسدی به اجرای یک اثر فولکلور پرداخت.

همچنین از استاد ارسلان کامکار تجلیل شد.

در این بخش هوشنگ کامکار، بیژن بیژنی، رضا عالمی، علی جعفری پویان، یونس شکرخواه، محمدرضا چراغعلی، نیما زاهدی، شهرام صارمی و احمد محمدی سهروردی با استاد کامکار دیدار کردند.

هوشنگ کامکار در این بخش گفت: «وضعیت موسیقی امروز هولناک است و می‌خواستم یک یادبود عمومی برای موسیقی ایرانی برگزار کنم.» در این شرایط شناخت هنرمندان زنده مهم است. در مورد ارسلان نباید صحبت کنم اما او یک عیب بزرگ دارد و اهل تعصب نیست.

وی ادامه داد: ارسلان با رهبران خوبی در ارکستر سمفونیک کار کرد و در گروه کامکارها نقش مهمی داشت. ارسلان سال‌هاست که تدریس می‌کند، شاگردان زیادی در نوازندگی ویولن دارد و در اجرای آثارم به من کمک کرده است. ارکستر سمفونیک به جای دستیابی به آهنگسازان جوان، چیزهایی می نوازد که بی فایده است. برخی از آثار ارکسترال کلاسیک اجرا می شود و بقیه اجراها توسط جوانان اجرا می شود.

بیژن بیژنی همچنین بیان کرد: یکی یکی از نقاط ضعف موسیقایی من آشنایی با خانواده کامکارها است که در سال 67 با عنوان “افسانه وطن من” منتشر شد و ارسلان کامکار آهنگسازی این آلبوم را بر عهده داشت. آلبوم گل به دامن را هم با تنظیم ارسلان کامکار دارم که نظر دوستداران موسیقی را به خود جلب کرده است.

وی به ذکر خاطره ای پرداخت و گفت: شروع فوق العاده ای برای من بود، آهنگ شوریده دل را زمزمه می کردم و روز ضبط با بی حوصلگی برای اجرای این قطعه به استودیو رفتم، امیدوارم فرصت جدیدی باشد. برای یک فعالیت جدید و تشکر از خانواده کامکار.

رضا عالمی نیز اظهار داشت: ارسلان کامکار را 40 سال است که می شناسم. او با اخلاق، متواضع و آگاه است. خانواده کامکارها را همه می شناسند. چند وقت پیش مطلبی از ویل دورانت خواندم که نوشته بود: وقتی جوان بودم فکر می‌کردم چیزهای زیادی می‌دانم، اما وقتی پیر شدم متوجه شدم که هیچ چیز نمی‌دانم.

یونس شکرخواه همچنین با بیان اینکه خانواده کامکارها چیزی فراتر از هنر هستند، گفت: ادبیات غنی موسیقی محصول این خانواده است و این گروه خدمات بزرگی به موسیقی محلی انجام داده است. این خانواده خارج از متن هستند و در موسیقی در کنار بزرگترها حضور برجسته ای داشتند.

محمدرضا چراغعلی نیز اظهار داشت: دو ویژگی استاد ارسلان کامکار حیا و تواضع است. امیدوارم غایت هنرمند بودن انسان بودن باشد.

نیما زاهدی همچنین به جایگاه ارسلان کامکار اشاره کرد و گفت: در شرایطی که تنگ نظری باعث می شود نسل جوان زیاد دیده نشود، ارسلان کامکار ما را تشویق کرد و این تشویق را مدیون هستیم.

احمد محمدی سهروردی نیز گفت: عرفا معتقدند موسیقی صدای هستی است. خانواده کامکارها یک خانواده نیست، یک کشور است. موسیقی به جامعه حیات می بخشد و قدرت سازمان دهی دارد و هر ملتی که شادی و امید دارد پایدار می ماند.

علی جعفری پویان نیز اظهار داشت: امروز جشن نیست و هنری است که به بهانه جشن تولد ارسلان کامکار خسته نمی شود.مهارت های این هنرمند را همه می دانیم. آهنگسازی آن با موسیقی فیلم “مادر” آغاز شد و سینما قدردان ارسلان کامکار نبود. او سه تک نوازی درجه یک در سینمای ایران شامل موسیقی «قارچ سمی»، «میک مثل مادر» و «کیف انگلیسی» را اجرا کرد.

شهرام صارمی همچنین یادآور شد: امیدوارم ارسلان کامکار خسته نشود و کار کند. برای کارگران مهم است که یک نهاد خانواده باشند و همیشه در کنار هم بوده اند. افتخار شاگردی هوشنگ کامکار را داشتم و از درس اردشیر کامکار بهره بردم. امیدوارم شرایط به گونه ای باشد که بتوانیم پویایی و اعتلای این هنر را بیش از پیش تجربه کنیم.

ارسلان کامکار نیز با قدردانی از همسرش گفت: خیلی چیزها می خواستم بگویم اما اعتراض تاثیری ندارد 35 سال است که سعی می کنیم به ارکستر سمفونیک توجه کنیم و از نسل جدید حمایت کنیم اما دیده می شود که بی فایده است. برای هنرمندان آنقدر که باید ارزش قائل نمی شوند. آخرین کار من اپرای رابعه بر اساس متن مسعود یحیوی است.

وی ادامه داد: دوستانم با حقوق ناچیزی از من حمایت کردند، این کار را با هزینه شخصی انجام دادم و زحمت کشیدم. فکر می کردم این اپرا اجازه اجرا پیدا می کند. از من خواستند که نقش یک مرد را بازی کنم و چون هنرمند خارجی نیستم، همچنان میل به اجرای این اپرا دارم. هنرمندان باید یکدیگر را بشناسند. ما همدیگر را دوست نداریم

در ادامه تندیس یادبود مرکز زمستانی به ارسلان کامکار اهدا شد. ارسلان کامکار نیز در جشن تولد 63 سالگی خود شمع را خاموش کرد.

در ادامه این مراسم برگزیدگان بخش موسیقی پاپ از بین محمد اصفهانی، محمدطاها پروا، علی خوش سیرت، افشین سرائیان، مهدی سروری و مهدی عزیزی انتخاب شدند و در نهایت علی خوش سیرت برای این بخش انتخاب شد.

اجرای حمید غلامعلی و مهدی یغمایی از دیگر قسمت های این برنامه بود.

 

اخبار مرتبط

ارسال به دیگران :

آخرین اخبار

همکاران ما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *