فروزان آصف نخعی: آذر منصوری رئیس جبهه اصلاحات ایران در نخستین همایش «احزاب، زنان و نسل‌های حقوق بشر: فرصت‌ها و چالش‌ها» با اشاره به آخرین گزارش مجمع جهانی اقتصاد که بر اساس آن «شکاف جنسیتی است. در ایران در بین 146 کشور جهان 143 کشور است و بر این اساس تا زمانی که تبعیض علیه زنان ایرانی رفع نشود، ایران شاهد تحولی نخواهد بود.
به گزارش خبرگزاری اخبار آنلاینمنصوری با طرح این سوال که چرا و چگونه می توان حقوق انسانی زنان را رعایت کرد و شاهد ارتقای این حقوق بود؟ یکی یکی از اهداف مهم تشکیل نهادهایی که با هدف دفاع از حقوق بشر در جوامع و سازمان های بین المللی تأسیس شده اند، بهبود وضعیت حقوق بشر است و اولاً نهادهای فعال در این حوزه به دنبال بهبود وضعیت هستند. حقوق بشر زنان با این حال، مایه تاسف است که بگوییم با این نسل کشی که اسرائیل در غزه انجام داد، دیدیم که نهادهای بین المللی حقوق بشر هیچ کاری برای جلوگیری از این جنایات و این نسل کشی انجام نداده اند. و این نشان می‌دهد که حقوق بشر چقدر به یک موضوع سیاسی تبدیل شده است.»
وی در ادامه با اشاره به اینکه «هسته و محور این تعاریف» از حقوق بشر «حقوق بشر است و تلاش نهادهای حقوق بشری باید در پیشگیری و جلوگیری از نقض این حقوق باشد»، گفت: بر اساس تجربه بشری اساساً آن زندگی انسانی است که مورد تبعیض قرار می گیرد. و بی عدالتی، تحریم و جنگ، در یک کلام، نقض حقوق اولیه مردم در خطر است.» و «زنان به عنوان نیمی از جمعیت جهان نه تنها از این درگیری ها آسیب مضاعف می بینند، بلکه وقتی حقوقشان در برخی موارد تضییع می شود. روی این کره خاکی هستند و مورد تبعیض قرار می گیرند و رنج می برند، چنین جوامعی اساساً رنگ توسعه را نخواهند دید.»
وی در ادامه با تأکید بر اینکه «شاخص توسعه و شاخص برابری جنسیتی دو شاخصی هستند که ارتباط تنگاتنگی با هم دارند و از این منظر توجه به حقوق بشر زنان اهمیت مضاعفی پیدا می کند»، گفت: به همین دلیل بود که اینگونه شد. نزدیک به دو دهه که مجمع جهانی اقتصاد به ارزیابی شاخص شکاف جنسیتی کشورها می پردازد و گزارش خود را منتشر می کند… بر اساس آخرین گزارش منتشر شده، رتبه شکاف جنسیتی ایران در بین 146 کشور جهان 143 است که نشان می دهد بدتر شدن حقوق بشر زنان در ایران و بارها گفته شده تا زمانی که این تبعیض ها علیه زنان ایرانی حل نشود، اختلاف بر سر مطالباتی مانند حجاب اجباری ابعاد پیچیده تری به خود می گیرد. و اگر امروز بخش زیادی از زنان ایران خواستار حق انتخاب و تلاش هستند، دلیل اصلی این امر نادیده گرفتن حقوق اولیه آنهاست. به همین دلیل، بهبود حقوق بشر زنان تأثیر مستقیمی بر بهبود شاخص شکاف جنسیتی خواهد داشت. و بهبود این شاخص یعنی کشور یکی مولفه های حرکت به سوی توسعه پایدار و متوازن رعایت شد.
رئیس جبهه اصلاحات در پاسخ به این سوال که توسعه پایدار با پیشرفت تفاوت اساسی دارد و بر این اساس رئیس مجلس یازدهم نمی تواند به سادگی نام توسعه را از برنامه هفتم حذف و کلمه پیشرفت را جایگزین آن کند. «زنان» گفت: باید دید الگوهای موفق دنیا چه مسیری را طی کرده اند تا بتوانیم با بومی سازی این الگوها از ظرفیت های ممکن کشورمان نیز برای رسیدن به این اهداف استفاده کنیم. آنچه را تجربه مشترک همه می دانیم. جامعه‌های موفق جامعه‌های پیش روی ما این است که همواره این زنان بوده‌اند که با تلاش برای ارتقای این شاخص‌ها و دفاع از حقوق خود در دو سطح، یعنی بحث استیفای حقوق، عامل اصلی تغییر بوده‌اند. آنها تلاش کردند: در سطح اول در ساختار رسمی قدرت کشورها، در سطح دوم در فضای عمومی و در جامعه مدنی.
وی افزود: «البته این دو دست به دست هم می دهند، اما لازمه اصلی این تغییر، حضور پررنگ زنان در انظار عمومی است.» زیرا تجربه نشان داده است که اقدامات عمومی برای تأمین حقوق زنان بدون حمایت عمومی دوام نمی آورد و ادامه حیات می دهد. و این کارکردها می توانند با آمدن و رفتن دولت ها با یکدیگر در تضاد باشند. درست است که حضور در ساختار قدرت در رفع تبعیض جنسیتی از اهمیت بالایی برخوردار است. اما باید توجه داشت که ثبات فرآیندهای ضد تبعیض نیز تا زمانی که اراده رفع تبعیض به یک نیروی سازماندهی شده تبدیل شود اهمیت دارد و پایدار نخواهد بود.
منصوری در ادامه تاکید کرد: «در هر دو سطح نقش احزاب بسیار مهم می‌شود و نمی‌توان گفت که حقوق بشر امری غیرسیاسی است.» آیا هدف احزاب دموکراتیک کردن ساختار قدرت و تشکیل یک دولت قوی است یا تقویت جامعه، در هر دو مورد باید نسبت به حقوق بشر حساسیت لازم را داشته باشند. و نسبت به تخلفات آن اقدام فعال و مؤثر انجام دهد.»
وی تاکید کرد: اگر حضور زنان در سرنوشت اساسی کشور از سوی خرده جنبش ها برای رفع تبعیض مطالبه نشود و از پشتوانه جنبشی برخوردار نباشد، تغییرات پایدار به نفع زنان پدید نخواهد آمد. با تشدید روندهای انتخاباتی موجود، این درها به روی زنان ایرانی مخالف تبعیض به طور فزاینده ای بسته می شود. یک جنبش و نیروی دموکراسی خواه که از حقوق بشر دفاع می کند، نمی تواند نسبت به نقض حقوق بشر بی تفاوت بماند. این بخشی از رویکرد اجتماعی نیروهای دموکراسی خواه در ایران امروز است. از این منظر، حضور احزاب زنان در کشور باید بخش مهمی از عناصر جریان ساز ایجاد فرصت های برابر و افزایش آگاهی نیمی از جمعیت کشور نسبت به حقوق بشر باشد.
۲۱۶۲۱۶