ایسنا نوشت: دانشمندان میگویند، چیزی شگفت انگیزی روی زبان ما وجود دارد که میتواند بر لذت بردن ما از غذا تأثیر بگذارد.
این فقط مجموعه میکروب های کوچکی نیست که روی زبان ما زندگی می کنند که جلوه زبانی منحصر به فردی به ما می دهد، بلکه ساختارهای سطحی زبان نیز در این امر نقش دارند.
جوانههای چشایی و لمسی روی زبان ما خود را در اندازهها و موقعیتهای منحصربهفردی قرار میدهند و برای هر یک از ما حس لامسه و ترجیحات طعمی منحصر به فردی را فراهم میکنند.
اکنون محققان فقط می توانند این کار را انجام دهند یکی از این جوانه ها که پاپیلا(papillae) نام دارند می توان برای تشخیص طعم افراد در یک گروه کوچک با دقت 48 درصد استفاده کرد.
ریک ساکار، دانشمند داده از دانشگاه ادینبورگ، توضیح میدهد: «ما از اینکه دیدیم این ویژگیهای اندازه میکرون برای هر فردی چقدر منحصربهفرد هستند، شگفتزده شدیم. تصور کنید که بتوانید غذاهای شخصی سازی شده برای افراد خاص و گروه های آسیب پذیر طراحی کنید و به آنها اجازه دهید از وعده های غذایی خود لذت ببرند و در عین حال تغذیه مناسب را نیز ارائه دهید.
زبان ما یک اندام پیچیده است. بین برجستگی های کوچک روی سطح آن ساختارهای قارچی شکل به نام پاپیلا وجود دارد که حاوی جوانه های چشایی است که به ما اجازه می دهد طعم شیرین، ترش یا هر طعم دیگری را به خوبی درک کنیم.
باید گفت که در هر سانتی متر مربع از زبان ما تقریباً 200 عدد از این جوانه های چشایی وجود دارد.
علاوه بر این، پاپیلاهای رشته ای وجود دارند که بافت غذا را با لمس تشخیص می دهند، زیرا آنها فاقد گیرنده های طعم هستند. از آنجایی که این پاپیلاها، بر خلاف بزاق، می توانند میزان اصطکاک و نرمی غذا را اندازه گیری کنند، در آگاه کردن مغز ما از میزان گرسنگی ما نقش دارند.
اکنون یک ابزار آموزشدیده هوش مصنوعی از اسکن میکروسکوپی سه بعدی بیش از 2000 پاپیلای انسانی از 15 نفر استفاده کرده است تا مشخص کند کدام اشکال با کدام نوع طعم یا لمس مطابقت دارد.
این برنامه با ترسیم شکل و موقعیت پاپیلاها توانست نوع پاپیلا را با دقت 85 درصد شناسایی کند. علاوه بر این، در حدود نیمی از آنها، می توان تشخیص داد که یک پاپیلا متعلق به کدام یک از 15 شرکت کننده است.
راینا آندریوا، دانشمند داده در دانشگاه ادینبورگ، میگوید: «قابل توجه بود که ویژگیهای مبتنی بر توپولوژی برای اکثر انواع تحلیلها بسیار خوب کار میکردند و ویژگیهایی بودند که بیشتر بین افراد تمایز قائل شدند.
محققان همچنین دریافتند که زنان و جوانان گروه خود تمایل به داشتن پاپیلاهای تیزتر دارند.
محققان در مقاله خود به این موارد اشاره کردند: مطالعات قبلی مشاهده کرده اند که تراکم پاپیلاهای قارچی شکل در زنان و جوانان بیشتر است که این امر به تغییر درک چشایی نسبت داده می شود و زنان مزه را بهتر درک می کنند.
با این حال، از آنجایی که تنها 15 نفر برای تشخیص به وسیله هوش مصنوعی، هنوز مطالعات بزرگتری برای تایید روند مشاهده شده در این مطالعه مورد نیاز است.
ساکار نتیجه می گیرد: این کار ما را به درک معماری پیچیده سطح زبان نزدیک می کند. اکنون قصد داریم از این تکنیک که هوش مصنوعی را با هندسه و توپولوژی ترکیب میکند، برای شناسایی ویژگیهای مقیاس میکرون در سایر سطوح بیولوژیکی استفاده کنیم. این ممکن است به تشخیص زودهنگام و تشخیص رشد غیر طبیعی در بافت های انسانی کمک کند.