سالانه حدود ۱۷ هزار مورد جدید ابتلا به سرطان پستان در ایران تشخیص داده میشوند و از این تعداد ۶ تا ۷ هزار نفر جان خود را از دست میدهند.
سرطان سینه شایع ترین سرطان در بین زنان در ایران و جهان است یکی یکی از مهمترین عوامل مرگ و میر زنان در ایران است. بر اساس آمارهای موجود، از هر هشت زن در ایران، یک نفر شانس ابتلا به سرطان سینه را دارد. سالانه حدود 17000 مورد جدید سرطان سینه در ایران تشخیص داده می شود که از این تعداد 6000 تا 7000 بیمار جان خود را از دست می دهند.
به گفته کارشناسان، علت اصلی افزایش سرطان سینه در ایران ناآگاهی بسیاری از زنان از روش های خودمراقبتی، بی توجهی به غربالگری سالانه سرطان سینه و تشخیص دیرهنگام این بیماری است. زمانی که این نوع سرطان در مراحل اولیه تشخیص داده شود، احتمال بهبودی و بقای بیمار بسیار بالاست.
امتحان سالانه را جدی نمی گیرند
دکتر آسیه الفتبخش، جراح پستان و پژوهشگر پژوهشکده سرطان معتمد جهاد دانشگاهی تهران به این معضل مهم مرتبط با سرطان سینه در ایران اشاره می کند و می گوید: ارجاع دیرهنگام بیماران سرطان سینه دلیل مهمی برای عدم مراجعه سالانه به این بیماری است. معاینات در بسیاری از موارد به همین دلیل است که توده بسیار بزرگ می شود و سرطان به مرحله 3 می رسد. یا سرطان سایر اندام ها مانند ستون فقرات، کبد و ریه ها را تحت تاثیر قرار می دهد. در این صورت درمان مشکل و گاهی غیرممکن می شود و فرد فوت می کند.
این جراح سینه می گوید: هرچه سرطان سینه زودتر تشخیص داده شود، درمان بهتر و جامع تری می تواند انجام شود. به عنوان مثال، اگر آن را کمتر از 2 سانتی متر و بدون درگیری غدد لنفاوی تشخیص دهیم، سرطان مرحله اول است و بهتر قابل درمان است.
دکتر الفت بخش تاکید می کند: البته درمان در این مرحله با درمان مرحله 3 که اندازه تومور بزرگتر از 5 سانتی متر است یا چندین غدد لنفاوی زیر بغل تحت تاثیر قرار می گیرد بسیار متفاوت است و نتیجه نیز بسیار متفاوت است. . گاهی اوقات زمانی رخ می دهد که سرطان به اندام های دیگر گسترش یافته است. مثلا روی مهره های ستون فقرات یا روی دنده ها یا روی ریه ها یا روی کبد. در این شرایط شانس بهبودی بسیار کم و حتی کمتر از 20 درصد است.
هر سال یک سوم بیماران جان خود را از دست می دهند
سالانه 16 تا 17 هزار مورد جدید سرطان سینه در کشور کشف می شود که از این تعداد حدود 6 تا 7 هزار بیمار جان خود را از دست می دهند. این حدود یک سوم بیماران است.
استادیار پژوهشی و آموزشی پژوهشکده سرطان معتمد جهاد دانشگاهی تهران می گوید: این آمار مربوط به دو تا سه سال قبل است و در حال حاضر آمار جدیدتری نداریم. اما به طور کلی میزان مرگ و میر بسیار کمتر از میزان عفونت است. مردان در این آمار پنهان می مانند. از آنجایی که تعداد مردان بسیار کم است، معمولاً به طور جداگانه نشان داده نمی شود. اما تعداد مردان تقریباً به اندازه زنان است.
این جراح سینه، یکی یکی از مهم ترین دلایل مرگ و میر ناشی از سرطان سینه در ایران مراجعه دیرهنگام است و می گوید: چون غربالگری سیستماتیک در سراسر کشور نداریم و اکثر خانم ها خود را موظف به انجام معاینات سالیانه نمی دانند که معمولاً به متخصص زنان مراجعه می کنند. : متخصص او را برای ماموگرافی ارجاع می دهد. بسیاری از زنان سالی یک بار ماموگرافی انجام نمی دهند و منتظر می مانند تا متوجه علامتی شوند و سپس به متخصص مراجعه کنند. خوب، زنی که توده ای را در بدن خود کشف می کند ممکن است مرحله 2 را پشت سر گذاشته باشد که البته درمان آن دشوارتر است.
به گفته دکتر الفت بخش، سرطان سینه شایع ترین و شایع ترین سرطان در بین زنان چه در ایران و چه در سراسر جهان است. با این حال، اگر به جمعیت زنان نگاه کنید، از نظر مرگ و میر در رتبه دوم یا سوم قرار دارد. دلیل این امر این است که برخی از سرطان ها مانند سرطان دستگاه گوارش، سرطان معده و سرطان ریه کشنده تر هستند. اگر سرطان سینه به موقع تشخیص داده شود، بهتر از سایر انواع سرطان قابل درمان است.
مرگ بیماران زیر 40 سال هم داریم اما…
معاون پژوهشی آموزشی پژوهشکده سرطان معتمد جهاد دانشگاهی تهران با اشاره به ژنتیکی بودن 10 تا 15 درصد سرطانهای سینه میگوید: وراثت یا سابقه خانوادگی، عوامل هورمونی و عوامل محیطی نیز در این نوع سرطان نقش دارند. سرطان. “سرطان.
به گفته این جراح پستان، افراد زیر 40 سال مبتلا به سرطان سینه مرگ و میر دارند، اما سن ابتلا به سرطان سینه در ایران بین 45 تا 50 سال است. اما بسیاری از زنان جوان نیز در اینجا تحت تأثیر قرار می گیرند. زنان جوان تر تمایل به ایجاد فرم ارثی دارند که معمولاً درمان آن دشوارتر است و خطر مرگ بیشتری را به همراه دارد.
تا چه سنی احتمال عفونت وجود دارد؟
این باور در بین زنان وجود دارد که پس از یائسگی دیگر به سرطان از جمله سرطان سینه مبتلا نخواهیم شد.
دکتر. الفت بخش این موضوع را رد می کند و می گوید: این عقیده غلط است. اگر زنی سالم است، باید چکاپ سالانه خود را تا 70 سالگی ادامه دهد. معاینه سالانه باید از سن 40 سالگی شروع شود و سالی یک بار انجام شود. سرطان سینه در هر سنی ممکن است رخ دهد و محدودیت سنی ندارد. اما به طور متوسط بیش از 50 درصد زنان در ایران بین 45 تا 50 سال به این سرطان مبتلا می شوند. هیچ راهی وجود ندارد که در سن زیر 40 سال یا بالای 70 سال به سرطان سینه مبتلا نشویم.
معاون پژوهشی آموزشی پژوهشکده سرطان معتمد جهاد دانشگاهی تهران درباره سنی که خانم ها باید معاینه سینه و معاینه سالانه سینه را ادامه دهند، می گوید: زمانی محدودیت هایی داشتیم و می گفتیم که مثلا معاینه و ماموگرافی باید از سن شروع شود.» 70 ساله است، اما الان می گوییم: بستگی به شرایط جسمانی زن دارد.
وی ادامه می دهد: به عنوان مثال زنی که 70 سال سن دارد و از سلامت کامل برخوردار است می تواند 20 سال دیگر عمر کند. برای چنین فردی غربالگری سالانه سرطان سینه ارزشمند است و ما آن را توصیه می کنیم. اما اگر خانمی بیماری قلبی پیشرفته داشته باشد یا مثلاً مشکل کلیوی داشته باشد و مدام تحت دیالیز باشد، فرض می کنیم در 5 سال آینده حتی اگر چنین فردی مبتلا شود، کار خاصی نمی توان برای او انجام داد. برای چنین فردی، ممکن است خودمان را به معاینه فیزیکی محدود کنیم و توصیه کنیم از انجام ماموگرافی خودداری کنیم.
به گزارش الفت بخش، معاینه سالانه باید از 40 سالگی شروع شود و سالی یک بار انجام شود.
برای غربالگری به کدام مراکز مراجعه کنیم؟
از این جراح سینه می پرسم فرقی نمی کند برای معاینه پستان به کدام مرکز یا دکتر برویم، پاسخ می دهد: برای معاینه سالیانه به کدام مرکز مراجعه کنید اشکالی ندارد. بسیاری از زنان در روستاها زندگی می کنند و فقط به مراکز بهداشت روستا دسترسی دارند. پرستارانی که در مراکز بهداشتی درمانی کار می کنند نحوه انجام معاینه پستان را می دانند و می توانند به زنان نحوه انجام آن را آموزش دهند. گاهی بهورز به برخی خانم ها توصیه می کند که به اولین شهر نزدیک روستا بروند و ماموگرافی انجام دهند. مهم است که معاینه فیزیکی سالانه انجام شود تا در صورت مشاهده توده، فرد زودتر به پزشک یا ماموگرافی ارجاع داده شود.
به گفته این پزشک، بسیاری از زنان از علائم سرطان سینه اطلاعی ندارند یا می ترسند اطرافیان از بیماری آنها مطلع شوند یا به دلیل ترس از اینکه دیگران به این بیماری مبتلا شوند به پزشک مراجعه نمی کنند. و متأسفانه از این دست بیماران کم نداریم.