آیا می توان در مریخ زندگی کرد

فرض کنید روی سیاره مریخ فرود آمدید. برای زنده ماندن به چه چیزی نیاز دارید؟ اول از همه آب، غذا، سرپناه و البته اکسیژن.

به گزارش یورونیوز، در سیاره زمین اکسیژن در هوا وجود دارد و گیاهان و برخی از انواع باکتری ها نیز اکسیژن را برای ما تامین می کنند.

اما اکسیژن تنها گاز موجود در جو زمین نیست. این حتی فراوان ترین گاز روی سیاره ما نیست. در واقع، تنها 21 درصد هوای ما از اکسیژن تشکیل شده است و بخش قابل توجهی از آن (حدود 78 درصد) نیتروژن است.

اگر بیشتر هوا نیتروژن است، چرا اکسیژن تنفس می کنیم؟ پاسخ این است که وقتی نفس می‌کشیم، هر چیزی که در هوا وجود دارد را جذب بدن خود می‌کنیم. با این حال، بدن ما فقط از اکسیژن استفاده می کند و گازهای باقی مانده را بازدم می کند.

هوای مریخ

جو مریخ نازک است و حجم آن تنها 1 درصد جو زمین است. به عبارت دیگر، 99 درصد هوای کمتری در مریخ نسبت به زمین وجود دارد.

یکی از دلایل چنین جو نازکی این است که اندازه مریخ تقریباً نصف زمین است و گرانش آن به اندازه کافی قوی نیست که از خروج گازهای جوی به فضا جلوگیری کند.

فراوان ترین گاز موجود در جو مریخ یعنی 96 درصد هوای آن گاز است دی دی اکسید کربن است.

در حالی که برای ساکنان کره زمین دی دی اکسید کربن یک گاز سمی در نظر گرفته می شود و به همین دلیل کمتر از 1 درصد جو سیاره ما را تشکیل می دهد.

مریخ تقریباً هیچ اکسیژنی ندارد و در واقع فقط “یک دهم” هوای سیاره اکسیژن است که برای بقای بشر کافی نیست.

به همین دلیل، اگر سعی کنید بدون استفاده از تجهیزات لباس فضانوردی که اکسیژن مورد نیاز ما را تامین می کند، در جو مریخ نفس بکشید، بلافاصله خواهید مرد.

زندگی بدون اکسیژن

تاکنون محققان هیچ مدرکی از حیات در مریخ پیدا نکرده اند. اما جستجو تازه شروع شده است و کاوشگرهای روباتیک تاکنون به سختی سطح مریخ را خراشیده اند.

در مریخ اکسیژن کافی برای پشتیبانی از حیات وجود ندارد، اما آب مایع بسیار کمی نیز در سطح آن یافت شده است. دمای هوا در مریخ نیز بسیار سرد است و در شب به بیش از 73 درجه سانتیگراد می رسد.

با این حال، برخی از موجودات سیاره ما می توانند در مریخ زنده بمانند. به خصوص موجوداتی که در یخ های قطب جنوب، در کف اقیانوس ها و کیلومترها زیر پوسته زمین یافت می شوند. در این مکان ها دما بسیار گرم یا بسیار سرد است، تقریباً آب وجود ندارد و اکسیژن کمی وجود دارد.

به همین دلیل، تصور می شود که حتی اگر امروز هیچ حیاتی در مریخ وجود نداشته باشد، ممکن است میلیاردها سال پیش وجود داشته باشد، زمانی که اتمسفر ضخیم تر، غنی تر از نظر اکسیژن، گرم تر و مقدار آب مایع در سطح مریخ بود. بیشتر بود.

یکی از اهداف ماموریت مریخ نورد  «استقامت» ناسا که برای کشف مریخ طراحی شده است؛ جستجوی نشانه های حیات در مریخ باستانی است. به همین دلیل، این کاوشگر در حال جست‌وجوی سنگ‌های مریخ برای یافتن فسیل‌هایی از موجوداتی است که احتمالا زمانی در آنجا زندگی می‌کرده‌اند و احتمالاً زندگی ابتدایی مثل میکروب‌ها داشته‌اند.

تولید اکسیژن در مریخ

یکی از هفت ابزار مفید کاوشگر «استقامت»، شامل دستگاهی به نام MOXIE است که می تواند این کار را انجام دهد دی دی اکسید کربن موجود در جو مریخ را به اکسیژن تبدیل کنید.

اگر این دستگاه همانطور که دانشمندان امیدوارند کار کند، فضانوردانی که در آینده روی مریخ فرود می آیند نه تنها می توانند اکسیژن خود را تولید کنند، بلکه از آن نیز به عنوان یکی از مواد مخلوط در سوخت موشک برای بازگشت به زمین استفاده کنید.

هرچه افراد بیشتری بتوانند در مریخ اکسیژن تولید کنند، اکسیژن کمتری برای انتقال از زمین به مریخ دارند و سفر فضانوردان به مریخ را آسان‌تر می‌کند.

ناسا هنوز در حال کار بر روی فناوری های جدید برای فرستادن افراد به مریخ است و این رویا می تواند در دهه آینده، شاید در اواخر دهه 2030، به واقعیت تبدیل شود.