اساساً افرادی که تحت درمان سرطان، هورمون درمانی، مصرف داروهای ضد افسردگی، آنتی هیستامین ها یا داروهای ضد احتقان هستند، بیشتر دچار خشکی دهان می شوند، اما با اتخاذ برخی راهکارها می توان این مشکل را تا حدودی کاهش داد.
آب زیاد بنوشید: می توانید مقدار آب یا مایعات دیگری را که در طول روز می نوشید افزایش دهید یا حتی از تکه های یخ بسیار کوچک برای افزایش تولید بزاق استفاده کنید.
تنفس بینی: انجمن گوش، گلو و بینی آمریکا بیان می کند که خشکی دهان نه تنها حس چشایی را کاهش می دهد، بلکه منجر به عفونت در دهان یا گلو می شود. بنابراین از طریق بینی نفس بکشید نه از طریق دهان.
اجتناب از کافئین: تحقیقات نشان می دهد که مصرف بیش از حد کافئین می تواند باعث خشکی دهان و حتی بدتر شدن وضعیت شود. توصیه می شود مصرف قهوه و نوشیدنی های کافئین دار را کاهش داده و آب لیمو، آب یا آب مرکبات را جایگزین آن کنید.
استفاده از دستگاه های بخور: به یاد داشته باشید که استفاده از آنتی هیستامین ها و ضد احتقان ها باعث خشکی دهان می شود. بنابراین، اگر مجبور به مصرف این داروها هستید، سعی کنید برای افزایش رطوبت هوا، به خصوص در شب و در اتاق خواب، از یک مرطوب کننده در منزل استفاده کنید.
استفاده از خمیردندان ها و دهانشویه های مخصوص: برخی از متخصصان استفاده از خمیردندان ها و دهانشویه های حاوی زایلیتول را در فهرست مواد توصیه می کنند. ژل ها و اسپری های مرطوب کننده حاوی زایلیتول نیز کمک می کنند. از دهانشویه های حاوی الکل خودداری کنید زیرا باعث بدتر شدن خشکی دهان می شوند.
استفاده از آدامس بدون قند: خوردن یک تکه آب نبات یا آدامس بدون قند تولید بزاق را تحریک می کند. باز هم به برچسب این محصولات حاوی زایلیتول توجه کنید.
از سیگار کشیدن خودداری کنید: تنباکو علاوه بر پیامدهای منفی برای سلامتی، باعث تشدید خشکی دهان نیز می شود. سموم موجود در دود سیگار نه تنها تولید بزاق را کاهش می دهد بلکه منجر به التهاب لثه نیز می شود.
اجتناب از الکل: به گفته اداره آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت، علاوه بر پرهیز از دهان شویه های حاوی الکل، نوشیدنی های الکلی را نیز فراموش کنید. مصرف الکل باعث تکرر ادرار، کم آبی و در نهایت خشکی دهان می شود.
مصرف جعفری: جعفری خشکی دهان را از بین می برد و به رفع بوی بد دهان کمک می کند.