شاید برای شما هم پیش آمده باشد که بدون برخورد با اجسام یا چیزهای دیگر، ناگهان دچار کبودی بدن شوید. علت کبودی بدن به صورت ناگهانی چیست؟ چرا برخی افراد به‌راحتی دچار کبودی‌های بزرگ یا کوچک می‌شوند؟ در ادامه این موضوع را باهم بررسی می‌کنیم.
کبودی در ابتدا و انتهای زندگی بیشتر دیده می شود: از آنجایی که تماس بدن با اشیاء مختلف در دوران کودکی باعث ایجاد کبودی روی پوست می شود، در سنین بالا اجتناب ناپذیر خواهد شد. اما برای برخی از ما، کبودی یک اتفاق طبیعی است، شاید به دلیل بیماری یا رژیم غذایی. پس کمبود کی زنگ خطر را برای ما به صدا در می آورد؟ آیا می توان کبودی ها را از بین برد و پوست را شبیه پوست هلو کرد؟
به گزارش گاردین؛ کبودی زمانی رخ می دهد که رگ های خونی آسیب ببینند و اجازه دهند خون به بافت های زیر پوست نشت کند. معمولاً می‌توانید وضعیت یک کبودی را از روی رنگ آن تشخیص دهید: کبودی‌ها معمولاً زمانی که برای اولین بار ظاهر می‌شوند قرمز هستند، اما در عرض یک یا دو روز هِم که به خون رنگ مشخص آن را می‌دهد ناپدید می‌شود. کبودی ها در ابتدا آبی مایل به بنفش یا حتی سیاه به نظر می رسند. متعاقباً، از آنجایی که هِم به ترکیبات مختلف متابولیزه می‌شود، کبودی با رنگ‌های سبز، سپس زرد یا قهوه‌ای روشن مشخص می‌شود، مخصوصاً در پوست‌های روشن. بدن به تنهایی قادر به مقابله با چنین کبودی هایی است.
پس چه زمانی باید نگران بود؟ مشاهده کبودی‌هایی که بدون هیچ دلیل یا توضیحی روی بدن شما ظاهر می‌شوند، حتی با وجود اینکه به چیزی ضربه نزده‌اید، می‌تواند هشدار دهنده باشد. همچنین هوشیاری برای درد، از جمله دردهای جدید و غیرقابل توضیح، و همچنین سایر علائم مانند خونریزی غیرمعمول، عفونت های مکرر یا خستگی مفرط منطقی است. اگر کبودی‌های شما بیشتر در قسمت‌هایی از بدن که انتظار ضربه خوردن را دارید، مانند آرنج و پاها ظاهر می‌شود، نسبت به کبودی‌های روی تنه یا سایر نواحی بافت نرم که ممکن است نشان‌دهنده مشکلات زمینه‌ای باشد، نگرانی کمتری دارند. به طور مشابه، اگر رنگ کبودی به طور غیرمعمول تیره باشد یا به نظر می رسد که به جای محو شدن در حال رشد است، ممکن است نشانه ای از یک مشکل اساسی باشد.
به عنوان مثال، کبودی هایی که به عنوان علامت سرطان خون ایجاد می شوند، می توانند از اندازه کوچک تا اندازه بشقاب شام متغیر باشند و به رنگ بنفش تیره باشند. کبودی های کوچکتر اغلب می توانند در نواحی غیر معمول ظاهر شوند. اگر نمی توانید دلیل کبودی خود را توضیح دهید، و به خصوص اگر آن را در کنار سایر علائم رایج تجربه می کنید، وقت آن است که به پزشک عمومی خود مراجعه کنید و از شما آزمایش خون بخواهید.
با این حال، اگر کبودی به طور منظم رخ می دهد، دلیل آن چیست؟ اگر به راحتی کبود می شوید، ممکن است به این دلیل باشد که مویرگ های شما شکننده تر از حد طبیعی هستند. این یک ویژگی است که با افزایش سن ایجاد می شود، اما می تواند به دلایل دیگری نیز ایجاد شود. داروهایی مانند استروئیدها، رقیق‌کننده‌های خون و ضدالتهاب‌ها می‌توانند کبودی را کاهش دهند، اما مسکن‌های بدون نسخه مانند آسپرین یا ایبوپروفن نیز می‌توانند باعث کبودی شوند. اگر هیچ یک از این داروها را مصرف نمی کنید، کبودی ممکن است نشانه یک بیماری زمینه ای از کم خونی تا سوء تغذیه باشد.
ساده ترین راه برای درمان کبودی، مصرف ویتامین های C و K است که در سبزیجات برگ دار و برخی سبزیجات چلیپایی به وفور یافت می شود. بنابراین مقداری اسفناج یا مارچوبه را به صبحانه خود اضافه کنید تا یک خوراکی ساده داشته باشید.
با این حال، کبودی شدیدتر می تواند نشانه مصرف الکل باشد: الکل به عنوان یک گشادکننده عروق عمل می کند، رگ های خونی را گشاد می کند، اما کبودی جدی تر نیز می تواند نشانه ای از نارسایی کبد باشد. همچنین آفتاب زیاد می تواند به رگ های خونی آسیب برساند و کبودی را آسان تر کند. علاوه بر این، سیگار کشیدن می‌تواند باعث انقباض عروق یا باریک شدن رگ‌های خونی شود که به این معنی است که کبودی‌ها زمان بیشتری برای بهبود دارند.
بنابراین در کل فقط کبودی جای نگرانی نیست. وقتی کبودی با علائم هشدار دهنده دیگری همراه است یا بیشتر از آنچه انتخاب سبک زندگی شما نشان می دهد رخ می دهد، منطقی است که نگران کبودی باشید. کبودی می تواند بخشی از زندگی روزمره باشد، اما مانند بسیاری از چیزها، گاهی اوقات می تواند یک علامت هشدار دهنده باشد که چیزی اشتباه است.