تقریبا نصف مردان آمریکایی اعتقاد دارند که میتوانند با راهنمایی کنترل ترافیک هوایی، هواپیما را فرود آورند. اما آیا نشاندن یک هواپیما کار آسانی است؟
تصور کنید با خیال راحت روی صندلی هواپیما نشسته اید و در راه مقصد تعطیلات خود هستید که ناگهان صدای مهماندار سکوت را می شکند: خانم ها و آقایان، هر دو خلبان در مشکل هستند، آیا مسافرانی هستند که بتوانند به هواپیما کمک کنند؟ مناطق کنترل ترافیک هوایی؟
اگر فکر می کنید توانایی فرود هواپیما را دارید، بدانید که تنها نیستید. یک نظرسنجی که در ماه ژانویه منتشر شد نشان داد که یک سوم بزرگسالان آمریکایی معتقدند که می توانند با موفقیت یک هواپیمای مسافربری را با کمک کنترل ترافیک هوایی فرود آورند. برای شرکت کنندگان مرد، سطح اطمینان حدود 50٪ بود. اما آیا واقعاً فردی بدون آموزش و راهنمایی قبلی می تواند بدون هیچ مشکلی هواپیما را فرود آورد؟
همه ما داستان مسافرانی را شنیده ایم که با غش کردن خلبان هواپیما را نجات دادند. برای مثال، سال گذشته، دارن هریسون، تحت هدایت یک کنترلر ترافیک هوایی که اتفاقاً یک مربی پرواز بود، پس از بیهوش شدن خلبان، موفق به فرود یک هواپیمای دو موتوره در فلوریدا شد. اما چنین حوادثی بیشتر در هواپیماهای کوچک و ساده رخ می دهد. پرواز با هواپیمای مسافربری بسیار بزرگتر و سنگین تر موضوعی کاملاً متفاوت خواهد بود.
همیشه نمی توانید به خلبان خودکار اعتماد کنید
یک خلبان حدود 90 درصد از زمان خود را صرف نظارت بر سیستم های کنترل خودکار هواپیما (خلبان خودکار) می کند و مطمئن می شود که همه چیز به درستی کار می کند. 10 درصد باقی مانده از زمان خلبان صرف رسیدگی به مشکلات، جابجایی هواپیما بر روی زمین، برخاستن و فرود می شود.
برخاستن و فرود سخت ترین کارهایی است که خلبانان انجام می دهند و همیشه به صورت دستی انجام می شوند. تنها در موارد بسیار کمی و در چند مدل هواپیما خلبان می تواند از سیستم خلبان خودکار برای فرود استفاده کند.
برای برخاستن هواپیما، هواپیما باید سرعت خود را افزایش دهد تا زمانی که بالها بتوانند به اندازه کافی بالابر برای بلند کردن آن به هوا ایجاد کنند. از آنجایی که خلبان به ابزارهای متعدد و نشانه های خارجی توجه می کند، باید هواپیما را در مرکز باند فرودگاه نگه دارد تا به سرعت برخاستن برسد. پس از برخاستن، آنها باید با کنترل ترافیک هوایی هماهنگ شوند، مسیر مشخصی را دنبال کنند، ارابه فرود را جمع کنند و هنگام تلاش برای صعود، سرعت و جهت دقیقی را حفظ کنند.
در موارد بسیار کمی و در برخی از مدل های هواپیما، خلبان می تواند از سیستم خلبان خودکار برای فرود استفاده کند.
فرود پیچیده تر است و نیاز به کنترل دقیق جهت و سرعت فرود دارد. برای فرود موفق، خلبان باید ضمن مدیریت پیکربندی ارابه فرود و رعایت مقررات ترافیک هوایی، برقراری ارتباط با کنترل ترافیک هوایی و تکمیل یک سری چک لیست کاغذی و دیجیتال، سرعت صحیح را حفظ کند. با نزدیک شدن هواپیما به باند، خلبانان باید با دقت ارتفاع را تخمین بزنند، قدرت را کاهش دهند و سرعت فرود را برای فرود در منطقه صحیح باند تنظیم کنند. آنها روی زمین، هواپیما را با استفاده از ترمز و معکوس نیروی رانش به توقف کامل در انتهای باند میرسانند. این همه فقط در چند دقیقه اتفاق می افتد.
برخاستن و فرود، اقدامات بسیار سریع، فنی و بسیار متمرکز هستند، بنابراین یک فرد آموزش ندیده قادر به انجام آنها نخواهد بود. آنها همچنین به مهارت های مختلفی نیاز دارند مانند: مانند درک اطلاعات ارائه شده در مقیاس های مختلف و هماهنگی دست به دست که تنها از طریق آموزش گسترده به دست می آید.
آموزش خلبانی
تبدیل شدن به یک خلبان تجاری یک سفر طولانی است که معمولاً با مجوز تفریحی شروع می شود و پس از آن مجوز خصوصی و در نهایت مجوز تجاری (که به افراد امکان می دهد به طور حرفه ای پرواز کنند) شروع می شود.
تیک آف و فرود بسیار سریع، فنی و نیاز به تمرکز دارد، بنابراین نمی تواند توسط یک فرد آموزش ندیده انجام شود.
قبل از ورود به کابین، کارآموز باید آیرودینامیک، قوانین هوا و پرواز، هواشناسی، عوامل انسانی، ناوبری، سیستم های هواپیما، عملکرد و برنامه ریزی پرواز را مطالعه کند. او همچنین باید وقت بگذارد تا با هواپیمای خاصی که قرار است پرواز کند آشنا شود. پس از درک اصول اولیه، مربی او را به تمرین می برد. بیشتر آموزش ها در یک هواپیمای سبک کوچک یا شبیه ساز پرواز انجام می شود.
قبل از اینکه دانش آموز در هر جلسه آموزشی مانور یا عملی را انجام دهد، مربی آن را نشان می دهد. تلاش های دانش آموز برای انجام تکالیف ممکن است تصحیح، تعدیل یا حتی در شرایط بحرانی متوقف شود.
ده تا پانزده جلسه اول بر برخاست، فرود، کنترل پرواز و مدیریت اضطراری متمرکز است. هنگامی که دانش آموزان آماده هستند، به آنها اجازه داده می شود به تنهایی پرواز کنند، که یک نقطه عطف بزرگ است.
پس از سال ها تجربه، خلبانان مبتدی آماده انتقال به هواپیماهای تجاری هستند. در این مرحله، آنها ممکن است بتوانند به راحتی از زمین بلند شوند و فرود بیایند، اما همچنان تحت آموزش های گسترده مخصوص هواپیمایی که قرار است پرواز کنند، خواهند بود. برای انجام این کار، خلبانان ساعتها تئوری پیشرفته، دهها جلسه شبیهساز و صدها ساعت آموزش بر روی هواپیمای واقعی را تکمیل میکنند (بسیاری از آنها در حالی انجام میشوند که هواپیما در حال حمل مسافر است).
بنابراین اگر هرگز اصول اولیه پرواز را یاد نگرفته اید، شانس اینکه بتوانید هواپیمای مسافربری را با کمک کنترل ترافیک هوایی با موفقیت فرود بیاورید تقریباً صفر است.
پرواز مانند هر مهارت دیگری است
آموزش هوانوردی با ظهور رایانه های پیشرفته، واقعیت مجازی و بازی های شبیه سازی پرواز مانند Flight Simulator و X-Plan محبوب شده است. اکنون هر کسی می تواند با چند هزار دلار یک شبیه ساز پرواز رومیزی راه اندازی کند. در حالت ایده آل، چنین سیستمی باید شامل کنترل های فیزیکی اولیه در کابین خلبان نیز باشد.
شبیه سازهای پرواز محیطی همه جانبه را فراهم می کنند که در آن خلبانان حرفه ای، دانشجویان و علاقه مندان به هوانوردی می توانند مهارت های خود را توسعه دهند. بنابراین اگر واقعا فکر می کنید که می توانید با یک خلبان حرفه ای همگام باشید، یکی از آنها را امتحان کنید. به جرات می توان گفت که تا پایان فرود نمی توانید هواپیما را با موفقیت کنترل کنید، اما حداقل قدردان مهارت های شگفت انگیز خلبانان خواهید بود.