خوابیدن برای همه والدین یک چالش است؛ زیرا باید ۲۴ ساعت شبانه روز از نوزاد خود مراقبت کنند، علاوه بر این، باید خواب کافی نیز داشته باشند. این فرایند برای نوع خاصی از جانوران به معنای هزاران چرت در روز است!
به گزارش بازتاب آنلاین، پنگوئن های ریشخطی قطب جنوب باید شبانه روز از تخم ها و جوجه های خود در کلنی های شلوغ و پر سر و صدا محافظت کنند. به همین دلیل است که آنها هزاران بار در روز چرت می زنند، اما فقط برای چهار ثانیه. به نظر می رسد این چرت های کوچک که در مجموع حدود 11 ساعت در روز است، برای سر حال نگه داشتن والدین کافی است.
نیلز روتنبرگ، محقق خواب در مؤسسه ماکس پلانک برای هوش بیولوژیکی در آلمان می گوید: «این پنگوئن ها شبیه رانندگان خواب آلود هستند.
او گفت: “نکته شگفت انگیز این است که آنها می توانند عملکرد خوبی داشته باشند و نوزادان خود را با موفقیت بزرگ کنند.”
پنگوئن های ریشخطی که به دلیل خط نازک پرهای سیاه صورت به این نام خوانده می شوند، معمولاً در ماه نوامبر در لانه های خود تخم می گذارند. مانند بسیاری از گونه های پنگوئن دیگر، زوج ها وظایف والدینیمشابهی دارند. . یکی از والدین به تنهایی از تخم ها و جوجه ها مراقبت می کند، در حالی که دیگری ماهی می گیرد تا غذای خانواده را تامین کند.
در حالی که بزرگسالان در طول فصل تولید مثل با شکارچیان طبیعی زیادی مواجه نمی شوند، پرندگان بزرگی به نام اسکواهای قهوه ای تخم ها و جوجه های خاکستری کوچک را شکار می کنند. بنابراین والدین فداکار باید همیشه هوشیار باشند.
دانشمندان برای اولین بار رفتار خواب پنگوئن های ریشخطی را در یک کلنی پرورش دهنده قطب جنوب با اتصال حسگرهایی که امواج مغزی را اندازه گیری می کنند، ردیابی کردند. آنها داده های 11 روزه را از 14 بزرگسال در جزیره کینگ جورج در سواحل قطب جنوب جمع آوری کردند.
ایده این مطالعه زمانی مطرح شد که وون یانگ لی، زیستشناس در موسسه تحقیقات قطبی کره، متوجه شد که پنگوئنهای پرورش یافته در طول روزهای طولانی رصد میدانی به طور مکرر سرشان را تکان میدهند. اما تیم مجبور شد امواج مغزی آنها را ضبط کند تا تایید کند که خواب هستند.
برای این پنگوئنها، ریزخواب دارای عملکردهای ترمیمی است. اگر آنها آن را نداشتند، نمی توانستند زنده بمانند.»