چقدر به سرقت علمی و ادبی توجه می شود؟

هومن بانی سرقت ادبی به این معناست که نویسنده قبلاً مقاله ای را در جایی منتشر کرده است و آن را در مقاله یا کتاب خود بدون ذکر منبع قبلی در انتهای مقاله خود بازنویسی می کند، انگار برای اولین بار است که آن را ذکر می کند.

متن فوق بخشی از راهنمای نگارش طرح پژوهش هنر توسط دکتر فاطمه شاهرودی است. فاطمه شاهرودی، استاد دانشگاه آزاد مرکزی تهران، راهنمای راهنمایی دانشجویان در ارائه پروپوزال پایان نامه را در سال 1400 منتشر کرد.

مفهوم سرقت ادبی و سرقت ادبی را در بسیاری از مقالات می توانیم دنبال کنیم. افراد زیادی هستند که وقتی در معرض سرقت علمی یا ادبی قرار می گیرند اعتراض می کنند. افراد زیادی هستند که برای آگاهی مردم از سرقت علمی صحبت می کنند و بسیاری از اساتید هستند که مقالات متعددی را به دلیل سرقت ادبی یا سرقت علمی حذف کرده و با صاحبان آن مقالات برخورد کرده اند.

به قول یک متفکر؛ دزد وقتی دزدی می کند فکر می کند حقش را از جامعه می گیرد. دانش آموزی که سرقت ادبی می کند در ذهنش چه فکر می کند؟ پرداختن به این مشکل می تواند مفید و آموزنده باشد. ایجاد محیطی امن و راحت برای پژوهشگران وظیفه مدیران و معلمان علم و دانش است. این امنیت و آرامش با فرهنگ انجام می شود.

این کار موجب امنیت علمی می شود و امنیت علمی موجب افزایش سطح علمی جامعه و ایجاد فرهنگ اعتماد و صداقت می شود و همچنین مسیر علم و دانش را در عرصه تحقیق و پژوهش سفارش می دهد و مایه آگاهی خواهد بود. و روشنگری حالا جای تعجب بود که کتابی هست که کمی به مشکل سرقت ادبی از خود می پردازد و آن را تعریف می کند. همین موضوع دلیلی برای جذب مخاطب به مطالعه و مطالعه این کتاب است. مخاطبان این کتاب اعتماد دارند که این کتاب و نتایج آن محیط دانشگاهی آنها را روشن می کند و آنها را آگاه می کند که در کمترین زمان ممکن چند کار را می توانند انجام دهند. چرا که نگارنده بیش از هر زمان دیگری به دنبال پاسخگویی به تمامی سوالات دانشجویان هنر و هنر پژوهی است که در کلاس ها پیش می آید، هر چقدر هم که کوتاه باشند و خیال معلمان را در این زمینه راحت کند.

مطالعه این کتاب باعث کاهش سردرگمی دانش آموزان می شود و می توان گفت تنها کتابی است که به این موضوع می پردازد. سوالی که پیش روی ماست این است که آیا این کتاب اثری کامل و جامع در این زمینه است؟

قطعا اینگونه نخواهد بود. این کتاب فقط می خواهد مشکلات دانشجویان را حل کند و دامنه وسیع تری برای خود تعریف نمی کند، یعنی طرح جامع و کاملی برای پروپوزال پایان نامه ترسیم نمی کند. بهتر است بگوییم هر الگوی پژوهشی هنری راه حل و مسیری کامل و جامع در نزد مخاطب ارائه نمی دهد و تنها مشکلات دانش آموزان را حل می کند. دکتر فاطمه شاهرودی فرصت بسیار خوبی را برای نگارش این کتاب از دست داد زیرا هدف چندان مهمی در حوزه پژوهشی نداشت. اما پرداختن به این پرسش ها در آینده بدون شک به پیشرفت های بزرگی در حوزه پژوهش منجر خواهد شد.

بیان موضوع سرقت ادبی که نوعی سرقت ادبی است در راهنمای نگارش طرح پژوهشی هنر توسط دکتر فاطمه شاهرودی اتفاقی باشکوه تلقی می شود. امیدواریم کارشناسان و پژوهشگران جامعه شناسی و روانشناسی توضیحات کاملی را در خصوص موضوع سرقت ادبی ارائه دهند.