کتایون ریاحی در فیلم «شام آخر» نقش زنی رنج کشیده را بازی کرد که در تمام عمرش نتوانسته بود معنای واقعی عشق را درک کند و حالا در میانسالی مادری با عشقی نامتعارف مواجه شده است.
به گزارش پی ام آپ، «شام آخر» در سال 1380 ساخته شد که هنوز سینمای ایران از فضای بسته دهه 70 بیرون نیامده بود. از این رو در کارنامه فریدون جیرانی اثری ساختارشکن تلقی شد. جیرانی با این فیلم الگوی یک مادر را در سینمای ایران تغییر داد. کتایون ریاحی که از اواسط دهه 60 به عنوان بازیگر سینما و تلویزیون حضور داشت، با بازی در این نقش یکی از مهم ترین اتفاقات حرفه ای خود را رقم زد.
ویژگی نقش: محور اصلی فیلم زنی به نام میهن مشرقی بود. زنی که با وجود استعداد بالا و جایگاه بسیار مهمی که به عنوان استاد دانشگاه داشت، همچنان تحت سلطه همسرش بود و در طول بیست و شش سال زندگی مشترکشان هرگز طعم عشق را نچشیده بودند. با اینکه دخترش در سنین جوانی رسیده بود؛ اما با عشق صمیمانه یک دانشجوی جوان مواجه شد و مجبور شد بین رویاهای خود و دخترش یکی را انتخاب کند.
ویژگی بازی: کتایون ریاحی در این فیلم با چندین چالش بزرگ روبرو شد. او مجبور بود چندین احساس مختلف را همزمان نشان دهد. او از یک طرف در نقش یک استاد دانشگاه ظاهر می شد که مدام از رفتار همسرش شرمنده بود و از طرف دیگر به عنوان یک مادر مجبور بود از دخترش مراقبت کند و علاوه بر اینها، نقش معشوق پسری بیست سال کوچکتر از خودش را با ظرافت ویژه اجرا می‌کرد. او با موفقیت توانست تعادل دقیقی بین این موقعیت ها ایجاد کند. هرچه از ابتدا تا وسط داستان پیش می رفتیم، احساسات عاشقانه تری را در چهره و رفتار او دیدیم. جذابیت نقش زمانی به اوج خود رسید که سرانجام قدرت و جسارت رویارویی با همه را پیدا کرد و با ازدواج با شاگردش به قیمت اخراج از دانشگاه و از دست دادن دخترش پاسخ مثبت داد.
افتخارات: ریاحی برای بازی در این نقش نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از بیستمین جشنواره فیلم فجر و برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره بین المللی فیلم قاهره شد.