این یافته ها در تضاد با مطالعه اخیر مورد حمایت سازمان ملل است که نشان می دهد لایه اوزون تا سال 2040 به سطح دهه 1980 باز خواهد گشت. در سال 1987، چندین کشور موافقت کردند که استفاده از بیش از 100 ماده شیمیایی مضر را که باعث ایجاد سوراخ در لایه بالایی قطب جنوب شده بودند، ممنوع کنند. ایجاد این سوراخ به استفاده از کلروفلوئوروکربن ها یا CFC ها نسبت داده می شود که معمولاً در اسپری های آئروسل، حلال ها و مبردها یافت می شوند.
این ممنوعیت که بر اساس پروتکل مونترال توافق شده است، به طور گسترده ای در بازسازی لایه اوزون موثر بوده است. اما این حفره که در بهار بر فراز قطب جنوب رشد می‌کند و در تابستان دوباره کوچک می‌شود، در سال‌های 2020-2022 به رکورد رسید و دانشمندان نیوزلندی را بر آن داشت تا علت آن را بررسی کنند.
بیشتر بخوانید:
در مقاله ای که توسط Nature Communications منتشر شد، آنها دریافتند که سطح ازن از سال 2004 تا 26 درصد کاهش یافته است. هانا کشنیچ، دانشجوی دکترا در دانشگاه اوتاگو و نویسنده اصلی این مطالعه، می‌گوید: «این بدان معناست که این حفره نه تنها از نظر مساحت بزرگ باقی مانده، بلکه عمیق‌تر نیز شده است». سوراخ های قدیمی در 2020-2022 کاملاً با این تصویر مطابقت دارند. زیرا اندازه عمق سوراخ در ماه اکتبر هر 3 سال یکبار بسیار مهم بود.
برای رسیدن به این نتیجه، دانشمندان رفتار لایه اوزون را از سپتامبر تا نوامبر با استفاده از یک ابزار ماهواره ای تجزیه و تحلیل کردند. آنها دریافتند که کاهش لایه اوزون و عمیق شدن حفره نتیجه تغییرات در گرداب قطبی قطب جنوب، گردش زیاد هوای کم فشار و بسیار سرد بر فراز قطب جنوب است.
۵۸۵۸