همه اصطلاح «مردم از خنده!» را بار ها شنیده اید، اما آیا این جمله از لحاظ علمی درست است؟
اگرچه ممکن است بعید به نظر برسد که کسی در اثر خنده بمیرد، اما از نظر فنی ممکن است و حتی نمونههای مستندی از مرگ ناشی از خنده در گذشته وجود داشته است. احتمال اینکه خندیدن بر بدن تأثیر منفی بگذارد بسیار کم است. قلب یکی از آسیب پذیرترین مسیرهاست.
در موارد نادر، خنده ی صمیمانه می تواند منجر به سنکوپ ناشی از خنده شود. در این حالت فشار خون فرد با خندیدن اغراق آمیز به سرعت کاهش می یابد. به این ترتیب سیستم عصبی خودکار به شدت واکنش نشان می دهد. این دستگاه به تنظیم فرآیندهای فیزیولوژیکی غیر ارادی اختصاص دارد. در نتیجه جریان خون به مغز به شدت کاهش می یابد و منجر به از دست دادن هوشیاری می شود.
وقتی می خندید، در واقع قفسه سینه خود را بالا و پایین می کنید و این روند فشار در حفره قفسه سینه را تغییر می دهد و می تواند بر تارهای صوتی تأثیر بگذارد. این عصب مسئول انتقال سیگنال ها بین مغز و بسیاری از اندام های داخلی بدن است. همچنین در موارد بسیار نادر می تواند باعث سردرگمی و حتی مرگ شود.
اولین نمونهی مستند از سنکوپ ناشی از خنده در سال ۱۹۹۷ گزارش شد. در آن زمان، بیماری ۶۲ ساله مبتلا به فشار خون و دیگر مشکلات مربوط به قلب، حین خندیدن بلند به برنامهای تلویزیونی به نام «سینفلد»، چندین بار از حال رفت و وضعیتی را تجربه کرد که با الهام از همان برنامه، «سنکوپ سینفلد» نامیده شد.
بیمار مورد نظر در اثر سنکوپ خنده فوت نکرد. این نوع غش معمولا باعث می شود که فرد کمتر از چند دقیقه غش کند و به هوش بیاید. از نظر فنی، سنکوپ خنده می تواند باعث ایست قلبی شود، اما زمانی که در موقعیت های خطرناک رخ می دهد، خطر غش بیشتر است. اگرچه بعید به نظر می رسد، اما ممکن است فردی این حالت را تجربه کند و با سر به زمین سقوط کند یا با سقوط از پله ها یا از سکوی مترو جان خود را از دست بدهد.
گاهی اوقات خندیدن می تواند بر میزان هوایی که قلب، ریه ها و مغز شما وارد می کنند تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، احساسات شدید مانند اشتیاق عمیق می تواند با افزایش سرعت تنفس، علائم آسم را در فرد ایجاد کند و همین مشکل با تنفس غیر طبیعی ناشی از خندیدن بدتر می شود. در سال 2009، محققان 105 بیمار مبتلا به آسم را مورد مطالعه قرار دادند و دریافتند که بیش از 40 درصد از آنها آسم ناشی از خنده را تجربه کردند. در موارد شدید و اگر فرد به سیستم تنفسی دسترسی نداشته باشد، حملات آسم می تواند کشنده باشد.
از نظر تئوری، خندیدن همچنین می تواند باعث اسپاسم ناگهانی در انگشت کوچک شود. به این حالت اسپاسم حنجره یا خفگی می گویند و زمانی رخ می دهد که فرد نتواند اکسیژن کافی بین خنده دریافت کند. با این حال، احتمال این وضعیت و مرگ متعاقب آن بسیار کم است.
به طور کلی، بعید است که خنده علت کلی مرگ در افراد سالم باشد، اگرچه مواردی از مرگ ناشی از خنده به دلیل خفگی یا ایست قلبی گزارش شده است. در واقع خندیدن بی ضرر است و در بسیاری از موارد حتی می تواند برای سلامتی افراد مفید باشد.
به گفته پزشکان، خندیدن و شوخی می تواند به بیماران کمک کند تا بهتر با شرایط خود کنار بیایند، دیدگاه متفاوتی نسبت به بیماری خود پیدا کنند و از زندگی بیشتر لذت ببرند. طبق تحقیقات، خنده با کاهش سطح هورمون استرس یا کورتیزول و افزایش دوپامین، اضطراب را کاهش می دهد. علاوه بر این، خندیدن به افزایش جریان اکسیژن در بدن و کاهش التهاب در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر کمک می کند. در واقع خنده بهترین دارو است و بعید است که باعث مرگ انسان شود. با این حال، از نظر تئوری امکان مردن با خنده وجود دارد.