یک والدین مهربان به ندرت آگاهانه به فرزند خود صدمه می زند، اما گاهی اوقات اتفاقات به ظاهر بی ضرری برای آنها رخ می دهد که واقعاً آزاردهنده است. ممکن است فکر کنید با خریدن هر اسباب‌بازی که می‌خواهد به فرزندتان لطف می‌کنید یا به او اجازه می‌دهید تا دیروقت بیدار بماند و فیلم تماشا کند. “والد نمونه” بودن بسیار وسوسه انگیز است، اما اینها دام هایی هستند که نباید در آنها بیفتید.
۱- همیشه سعی می کنید کودک تان را از شکست و ریسک دور کنید
برای بسیاری از والدین، دیدن تلاش فرزندانشان برای غلبه بر یک مشکل بسیار دشوار است، به خصوص زمانی که بدانند به راحتی می توانند آن را حل کنند. اما اگر دائماً سعی کنید فرزندتان را از مشکلات، چالش ها، شکست ها و خطرات دور نگه دارید، او چگونه یاد می گیرد که به تنهایی با این جنبه کاملاً طبیعی زندگی کنار بیاید؟ همان موقعیت‌های دشوار و پرخطری که سعی می‌کنید از فرزندتان محافظت کنید، همان موقعیت‌هایی هستند که مهارت‌های اساسی حل مسئله را آموزش می‌دهند و کودک شما نیز یاد می‌گیرد که چگونه پس از زمین خوردن دوباره روی پاهای خود بایستد.
۲- کودک تان را وسیله ی رسیدن به آرزوهای برآورده نشده ی خودتان می کنید
فرزندان ما اکنون فرصت های بسیار بیشتری نسبت به زمانی که ما در سن آنها بودیم، دارند، و این باعث می شود که ما وسوسه شویم که لحظات ارزشمند دوران کودکی خود را از طریق فرزندانمان دوباره زنده کنیم. در واقع بسیاری از والدین در این تله ذهنی می افتند و سعی می کنند به طور غیرمستقیم رویاهای محقق نشده خود را با فرزندان خود محقق سازند و از این طریق فرصت های از دست رفته را بازیابی کنند. در این نگرش، رویاها و خواسته های کودک نادیده گرفته می شود و او فرصتی برای شکوفایی استعدادهای خود و تبدیل شدن به فردی شاد و موفق در آینده ندارد.
۳- قوانین خودتان را زیر پا می گذارید
تعیین قوانین برای فرزندتان، اما بعد تغییر عقیده و شکستن آنها، می تواند شما را به والدینی متخاصم تبدیل کند که در رهبری شما ضعف نشان می دهد. به گفته کارشناسان، این رفتار متناقض می تواند باعث شود که فرزند شما در آینده به فردی بی ثبات با هویت ضعیف تبدیل شود. در بزرگسالی، ممکن است احساس کنید که نمی توانید تعریف روشنی از شخصیت خود داشته باشید و از ناامنی های روانی رنج می برید. بنابراین برای داشتن فرزندی شاد باید پدری باثبات و پایبند به قول خود باشید.
۴- الگوی بدی برای کودک تان هستید
والدینی که به توصیه های اخلاقی خودشان عمل نمی کنند الگوی فرزندانشان هستند. اگر به فرزندتان یاد می‌دهید که چگونه رفتار کند، اما درست برعکس عمل می‌کند، بدانید که وقتی او را به خاطر رعایت نکردن قوانین خود سرزنش می‌کنید، در واقع بازتاب او را در آینه مقصر می‌دانید. ما درست و نادرست را نه تنها با گفتار، بلکه با کردارمان به فرزندانمان می آموزیم و باید ثابت قدم باشیم و آن گونه رفتار کنیم که دلمان می خواهد فرزندانمان رفتار کنند.
۵- مشکلات کودک تان در یادگیری را دست کم می گیرید
اگر کودک شما زمان زیادی را صرف حل یک مسئله ریاضی می کند، بلافاصله به او برچسب تنبل یا بی انگیزه نزنید. گاهی اوقات فرزندان ما ممکن است مشکلات یادگیری داشته باشند که ربطی به تلاش و انگیزه آنها ندارد. این مشکلات که برای مثال ممکن است به سرعت پردازش اطلاعات یا به خاطر سپردن مرتبط باشد، می تواند یادگیری را برای کودک شما عذاب آور کند. اگر متوجه شدید که فرزندتان در یادگیری مشکل دارد، کمک گرفتن از یک متخصص ممکن است ایده خوبی باشد.
۶- با همسرتان بر سر «والد نمونه» بودن رقابت می کنید
اگر شما و همسرتان به صورت تیمی کار کنید، شانس زیادی برای برنده شدن در مسابقه والدین دارید. اما متأسفانه گاهی والدین با یکدیگر رقابت می کنند تا الگوی فرزندان خود باشند، راهی که راه به جایی نمی برد. وقتی یکی از والدین دائماً سعی می کند از دیگری جلو بزند، در نهایت می تواند به رابطه آنها آسیب برساند و تأثیر منفی بر زندگی فرزندشان بگذارد.
مشکل دیگری که اغلب بین والدین پیش می آید این است که دائماً سعی می کنند رفتار یکدیگر را جبران کنند. یعنی وقتی یکی از والدین بیشتر اوقات سخت گیر است و دیگری برای ایجاد تعادل کمتر سخت گیری می کند. در نهایت، این بازی «والد خوب/والد بد» می‌تواند کودک را به بازی با احساسات والدین متمایل کند و سبک فرزندپروری آنها را ناپایدار کند.
۷- کودک تان را غرق در امکانات می کنید
ممکن است برای فرزند شما وسوسه انگیز باشد که تمام چیزهایی را که در کودکی نداشتید بخرد. اکنون ما می توانیم چیزهای زیادی را به فرزندانمان ارائه دهیم: لباس ها و اسباب بازی های شیک، وسایل الکترونیکی، مهمانی های پر زرق و برق، تفریح و مسافرت. یک کودک ممکن است کامل به نظر برسد، اما این یک توهم بیش نیست. به گفته کارشناسان، این تمایل والدین برای غوطه ور کردن فرزندشان در امکانات ممکن است چند دلیل داشته باشد:
– از اینکه نمی توانند زمان زیادی را با فرزندشان بگذرانند احساس گناه می کنند و سعی می کنند با خریدن هدیه برای آنها جبران کنند.
– می ترسند با نه گفتن فرزندشان ناراحت شوند و «پدر و مادر» شوند.
– نمی دانند چگونه فریادهای فرزندشان را کنترل کنند و با خرید اجناس مختلف سعی در حل این مشکل دارند.
اما این چه ضرری برای کودک دارد؟ این رفتار می تواند کودک شما را به این فکر وادار کند که بدون مادیات نمی توان شادی را تجربه کرد و در بزرگسالی کم کم احساس می کند که چیزی کم است بدون مدل وسایل الکترونیکی یا شیک ترین ماشین. وسایل مادی می توانند نمادی از موقعیت اجتماعی شما شوند. علاوه بر این، زمانی که کودک وسایل الکترونیکی، اسباب بازی ها و لباس های زیادی دارد، اغلب به درستی از آنها مراقبت نمی کند و این باعث می شود که برای دارایی هایش ارزش زیادی قائل نشود.