کالاگان ها اغلب مهارت های حل مسئله قابل توجهی را نشان می دهند که باور آنها برای بسیاری از مردم سخت است.
به گزارش عصر ایران به نقل از یورونیوز، محققانی که رفتار حیوانات را مطالعه می کنند می گویند که کلاغ ها (از جمله زاغ ها، زاغ ها، زاغ های آبی و زاغی ها) ممکن است از هر پرنده دیگری باهوش تر باشند و چنان رفتار شگفت انگیزی از خود نشان دهند که ایده های مرتبط با آن ها هوش را به چالش کشیده است. یک پایه بیولوژیکی
توانایی مغز کلاغ های کالدونیای جدید در استفاده از آینه، ساخت قلاب، یافتن راه حل هایی برای بالا بردن سطح آب و به خاطر سپردن تکنیک هایی که دیگران از آنها استفاده کرده اند، تنها چند نمونه از توانایی های خارق العاده این موجود کوچک است.
این «انیشتین‌های پردار» نه تنها می‌توانند ابزار مناسب برای یک کار را شناسایی کنند، بلکه می‌توانند یک فرآیند چند مرحله‌ای (که شامل استفاده از ابزارهای متعدد برای رسیدن به هدفشان است) برنامه‌ریزی کنند. این امر منجر به بحث های زیادی در بین دانشمندان امروزی در مورد توزیع هوش در خانواده کالاگان شده است.
برخی از کارشناسان هوش حیوانات استدلال می کنند که سایر اعضای خانواده کلاغ ها به اندازه کلاغ های کالدونیای جدید باهوش هستند. در واقع، تحقیقات نشان می دهد که برخی از کلاغ ها می توانند “استنباط آماری” انجام دهند، ثابت می کند که این خانواده دارای توانایی های منحصر به فردی هستند. این در شرایطی است که نتایج برخی مطالعات نشان می دهد که کالاگان ها حتی ممکن است نوعی هوشیاری داشته باشند و از ذهن خود آگاه باشند.
هوش می تواند در دنیای حیوانات برای فرار از شکارچیان یا خودنمایی در جستجوی جفت مفید باشد، اما تصور می شود که کلاغ ها آن را در درجه اول برای دسترسی به غذا تکامل داده اند.
به عنوان مثال، لارو حشرات متراکم ترین جزء رژیم غذایی کلاغ های کالدونیای جدید هستند و برای به دست آوردن آنها تلاش زیادی می کنند. اما از آنجایی که لاروها در اعماق جنگل پنهان می شوند، کلاغ ها باید راه های خلاقانه ای برای رسیدن به آنها پیدا کنند. این شامل انتخاب ابزار مناسب و شکل دادن به آنها بر اساس نیاز شما نیز می شود.
اگرچه بیش از 30 گونه کلاغ در طبیعت با رژیم های غذایی متفاوت وجود دارد، بسیاری از آنها غذاهایی را ترجیح می دهند که به سختی به دست می آیند و هوش آنها را به یک مزیت تبدیل می کند.
برخی از رفتارشناسان حیوانات این ایده را رد می کنند که برخی از حیوانات باهوش تر از دیگران هستند. از نظر آنها، هر گونه از موجودات زنده با توجه به موقعیت اکولوژیکی خود، نوع هوش مورد نیاز خود را توسعه و توسعه می دهد.
مردم عموماً رفتاری را که شبیه رفتار خودشان است به عنوان نشانه ای از هوش بالاتر تحسین می کنند و چون اغلب رفتاری را در حیوانات می بینند که آنها را به شدت احمقانه می دانند، فکر می کنند که هوش آنها برای تکیه بر آن کافی نیست.
با فرض اینکه واقعاً نوعی سلسله مراتب هوش وجود دارد، به راحتی می توان فرض کرد که مغزهای بزرگ یک شاخص مهم هستند. اما چنین چیزی در نگاه اول مردود است، زیرا اگر اندازه مغز تأثیر می گذاشت، نهنگ اسپرم باید به طور خودکار به عنوان باهوش ترین موجود جهان توصیف شود.
در عوض، دانشمندان از «ضریب انسفالیزاسیون» برای تخمین هوش هر موجود زنده استفاده می‌کنند. این عدد نشان دهنده نسبت بین وزن مغز و اندازه بدن حیوان است و ارزیابی کلی از هوش آن را ارائه می دهد.
در حالی که به نظر می رسد این روش محاسبه برای پستانداران بسیار خوب است، اما برای سایر حیوانات و پرندگان دقت کمتری دارد. چند سال پیش، دانشمندان علت آن را کشف کردند.
یک مطالعه نشان داد که کلاغ ها از بخشی از مغز به نام پالیوم (که از لایه های ماده خاکستری و سفید تشکیل شده است) برای انجام پیچیده ترین وظایف ذهنی خود استفاده می کنند. در انسان، بخشی از پالیوم به قشر مغز تکامل یافته است و کارهایی مانند برنامه ریزی و تفکر انتزاعی را انجام می دهد که ما آن ها را نشانه های هوش می دانیم.
بنابراین جای تعجب نیست که پالیوم یک پرنده کانون توانایی تفکر آن باشد، اما این ناحیه هنوز در مقایسه با انسان یا دلفین آنقدر کوچک است که فکر می کنیم برای این کار ناکافی است.
با این حال، اگر به مغز برویم و به سلول‌های بافت عصبی نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که نورون‌های پرنده کوچک‌تر و قوی‌تر از نورون‌های پستانداران هستند، در حالی که انرژی کمتری مصرف می‌کنند. بنابراین این ساختار می تواند مزایایی به همراه داشته باشد.
مشکل زمانی پیچیده تر می شود که بدانیم مثلاً تعداد نورون های کلاغ ها (که به 1.5 میلیارد می رسد) مشابه تعداد نورون های میمون ها است. که می تواند نشان دهد که این موجود می تواند توانایی های هوشی بسیار بالاتری داشته باشد.