محمد ایقرلو، دبیر فدراسیون حمل و نقل و لجستیک ایران، پیشنهاد لغو روادید راننده بین ایران و روسیه را مطرح کرد، در حالی که در سال 2000 سه کشور (ایران، روسیه و هند) قرارداد سه جانبه ای را برای ایجاد مسیر حمل و نقل ترانزیت از سواحل غربی امضا کردند. از هند در Wahle، آنها ابتدا با روسیه و سپس با اروپای شرقی قرارداد امضا کردند. این پروژه به پروژه بین المللی یا کریدور شمال-جنوب معروف است. پس از طرح ایده نصف کردن مسیر موجود برای حمل کالاهای هندی به روسیه، تعداد زیادی از کشورهای مسیر از این ابتکار استقبال کردند و جمهوری آذربایجان، قزاقستان و ارمنستان به این توافقنامه پیوستند. در حال حاضر پروژه گذرگاه بین المللی شمال-جنوب شامل 13 کشور است که عبارتند از: جمهوری آذربایجان، جمهوری بلاروس، بلغارستان، ارمنستان، هند، ایران، قزاقستان، قرقیزستان، عمان، روسیه، تاجیکستان، ترکیه و اوکراین.
با این حال، اگرچه بیش از دو دهه از توافق سه جانبه گذرگاه بین المللی شمال-جنوب می گذرد، اگرچه این موضوع در عمل هم از نظر زیرساخت و هم از نظر عملیات با مشکل، به عنوان یکی از پروژه های کلیدی روی میز کشورهای عضو باقی مانده است. و با موانع زیادی روبرو شده است. محدودیت‌های زیرساختی ایران، بوروکراسی کند هند، تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران و اخیرا روسیه، مشکلات امنیتی در قفقاز و حجم محدود تجارت بین اعضا از مهم‌ترین مشکلات هستند.
در همین رابطه محمد ایقرلو، دبیر فدراسیون حمل و نقل و لجستیک ایران در گفت و گو با تجارت نیوز، با بیان اینکه دو نوع موانع سخت افزاری مانند ساخت و ساز و اعتبارات مربوط به دولت و نرم افزاری وجود دارد، اظهار داشت: این موانع سخت افزاری هستند. موانع بر سر راه کریدور شمال-جنوب: رفع موانع سخت افزاری زمان زیادی می برد، اما گروه دوم چالش ها را می توان با اجرای طرح ها حل کرد. اولین پیشنهاد موثر برای تسریع در ساخت کریدور شمال – جنوب لغو روادید بین ایران و روسیه به ویژه برای رانندگان است. در حال حاضر یکی از موانع اصلی تجارت بین دو کشور اخذ روادید برای رانندگان ترانزیتی است.
وی با بیان اینکه در حال حاضر حداقل 15 روز طول می کشد تا مشخص شود به هر راننده ویزا داده می شود یا خیر، افزود: روادید رانندگان بین ایران، ترکیه و آذربایجان نیز لغو شده است.
به گفته دبیر فدراسیون حمل و نقل و لجستیک ایران، جذب دانشجوی روسی در دانشگاه های ایران در زمینه حمل و نقل و تجارت و بالعکس و برگزاری دوره های روسی برای ایرانیان و فارسی زبان روسیه از دیگر مواردی است که باید مورد توجه قرار گیرد.
ایقرلو تصریح کرد: ایجاد شرکت های مشترک حمل و نقل بین المللی بین ایران و روسیه نیز باید در دستور کار قرار گیرد. پیش از این کشتیرانی مشترک ایران و روسیه فعال بود اما منحل شد. اساساً ما نیاز داریم که منافع شرکت های هر دو کشور مشترک باشد.
نیاز به استفاده از LC برای تجارت با روسیه
وی همچنین پیشنهاد ایجاد شرکت های بازرسی مشترک و مطمئن بین ایران و روسیه برای حل مشکل کمی و کیفی و همچنین شرکت بیمه مشترک را مطرح کرد و گفت: بیمه هزینه نیست، سرمایه گذاری و بیمه مشترک است. برای توسعه جریان تجاری بسیار مهم است.”
همچنین به گفته دبیر فدراسیون حمل و نقل و تدارکات ایران، تجار باید بتوانند از ارتباطات اسنادی (LC) استفاده کنند. اصولاً شرایط تجارت با روسیه با عراق متفاوت است و استفاده از ال سی بین بانک های مورد اعتماد ضروری است، زیرا موانع تحریمی با روسیه وجود ندارد و امکان ارتباط بانکی بین دو کشور وجود دارد.
وی یکی از مشکلات مهم ایران را کمبود هواپیماهای باری در کشور و تعداد محدود و کوچک بودن هواپیماهای موجود عنوان کرد. این یک هواپیما است. هنگام بحث در مورد کریدور شمال-جنوب، ما باید جنبه های مختلف حمل و نقل را در نظر بگیریم، نه فقط جاده و زمین.
وی با بیان اینکه در بخش راه آهن سرخس مشغول به کار هستم اما رشت-آستارا پروژه بسیار بزرگی است و به نظر نمی رسد تا چهار سال آینده راه اندازی شود، گفت: بنابراین نباید فقط منتظر راه اندازی رشت آستارا
دبیر فدراسیون حمل و نقل و لجستیک ایران با بیان اینکه روسیه باید با آذربایجان به توافق برسد تا کالا به راحتی از ایران به روسیه حمل شود اما اکنون شاهد معطلی رانندگان هستیم، گفت: همچنین تمامی عوارض و عوارض اسنادی که دو دولت ایران و روسیه دریافت می کنند باید لغو شود تا شاهد رشد کمی و کیفی تجارت دو کشور باشیم. از طرفی فروشگاه های بزرگ در ایران و روسیه باید شریک شوند.
وی گفت: پیشنهاد مهم این است که ترخیص کالا از گمرک بین دو کشور انجام شود و همچنین برای کامیون ها و کشتی هایی که به روسیه می روند، بار برگشتی ارائه شود تا هزینه حمل به کمتر از 50 درصد کاهش یابد. این روش.”