به گزارش خبرگزاری بازتاب آنلاین، ژاله صامتی، وحید آقاپور، حمیدرضا محمدی، دیبا زاهدی، سلیما رنگزن، شهروز آقایی پور، منیره حسین زاده، رها رهبانی نیا و مجید پتکی بازیگران این فیلم هستند.
و باز هم منافق
«سرهنگ ثریا» جدیدترین فیلمی است که به موضوع منافقین می پردازد. سابقه تشکیلاتی گروه منافکین به اواسط دهه 40 برمی گردد و یکی از موضوعاتی است که همواره مورد توجه است. این گروه در سالهای اخیر جنایات بی شماری را مرتکب شده و علیرغم رسوایی بین المللی همچنان به گمراهی نسل جوان ادامه می دهد. منافقین سال ها در اشرف حضور داشتند و با ایران دشمنی داشتند. داستان های بدیعی درباره آنها وجود دارد، اما سینمای ایران تنها زمانی با آنها روبرو شده بود که نوبت به «سرهنگ ثریا» رسید.
از دل بابا آدم
لیلی عاج در سال ۱۳۷۶ دانشجوی انجمن سینمای جوان بود و تا سال ۱۳۸۰ به طور همزمان یک فیلم ۱۶ میلی‌متری و چند فیلم کوتاه تولید کرد. او به عنوان نویسنده چندین سال است که با تلویزیون همکاری می کند و نمایش های مختلفی را کارگردانی می کند. یکی از خارق‌العاده‌ترین کارهای صحنه‌ای او نمایش «بابا آدم» است و این اثر پایه‌گذاری «سرهنگ ثریا» شد. فیلمی که داستان خود را از دل پادگان اشرف روایت می کند و بر اساس شخصیت یک زن ساخته شده است. این کارگردان در گفت‌وگویی گفت: دلیل خاصی برای انتخاب نمایش «بابا آدم» برای اولین فیلمم نداشتم و تنها منطق و دلیل آن این بود که سیناپس فیلمی که بر اساس «بابا آدم» ساخته بودم سرهنگ ثریا” تولید شد، سازمان سینمایی اوق قبول کرد و من هم مراحل منطقی تبدیل سیناپس به فیلمنامه، تایید فیلمنامه، پروانه دریافت اولین فیلم و… و تمام مراحل را طی کردم. یک سال طول کشید
داستان ثریا عبداللهی
این فیلم برگرفته از زندگی زنی به نام ثریا عبداللهی است که فرزندش در زندان منافقین گرفتار شده است. خانم عبدالهی به همراه خانواده های دیگر در پشت پادگان اشرف در عراق کمپ ایجاد کردند تا راهی برای نجات پیدا کنند. عاج می گوید: «فیلم سرهنگ ثریا در واقع درباره خانم ثریا عبداللهی است. خانم عبدالهی دلشکسته بسیار شیرینی است که سال ها از تنها پسرش جدا شد. روزها به خانه اش رفتم و عکس های پسرش و داستانی که از گذشته اش برایم تعریف کرد را نگاه کردم. آنچه در «سرهنگ ثریا» می بینید الهام گرفته از داستان خانم عبداللهی است چرا که علاوه بر خانم عبدالهی با خانواده های زیادی که فرزندانشان در اردوگاه های سازمان منافقین زندگی می کنند ملاقات و صحبت کرده ام. »
نفرت و اشک تاریخی
فیلم سرهنگ ثریا اولین بار در جشنواره چهل و یکم فجر حضور داشت و بازیگران در سومین روز جشنواره مهمان پردیس سینمایی ملت بودند. علاوه بر این، گروهی از پدران و مادران سالخورده در حالی که قاب عکس فرزندان خود را در دست داشتند، جلب توجه کردند. اینها افراد امیدواری هستند که اعضای خانواده آنها در دام فرقه منافقین افتاده اند و فیلم نیز به همین موضوع پرداخته است. خشم، اشک و صدای آنها در زمان اکران فیلم در تهران و مشهد از جمله اتفاقاتی است که در خاطره جشنواره ثبت شده است.
موضوع جهانی فیلم
لیلی عاج در نشست نقد و بررسی فیلم در جشنواره فجر گفت: امروز پذیرای خانواده هایی هستم که با دیدن فیلم چشمانشان خیس شده بود از مادرانی که همراه ما بودند تشکر می کنیم. ما مادری داریم که فرزندش 40 سال اسیر فرقه رجوی بوده و امروز اینجاست. من میزبان شما هستم و از شما می خواهم این مادران را تشویق کنید. در همین جلسه جلیل شعبانی تهیه کننده «سرهنگ ثریا» گفت: زمانی که می خواستیم این فیلم را تولید کنیم، می دانستیم که این اتفاق در هر جای دنیا ممکن است رخ دهد. موضوع این فیلم یک موضوع بین المللی است و خیر. مهم نیست چه اتفاقی بیفتد، ممکن است در هر کجای این سیاره اتفاق بیفتد.»
در این میان اظهارات ثریا عبداللهی افکار عمومی را به سمت اتفاق خاصی سوق داد. او در یکی از مصاحبه ها گفت: «ثریا عبدالهی هستم، مادر امیر اصلان حسن زاده.» پسرم در سال 2001 از ترکیه ربوده شد و 21 سال است که از او خبری ندارم. من از طریق جامعه نجات به عراق رفتم. وقتی به مرز رفتم پدر و مادرهای زیادی را دیدم که منتظر فرزندانشان هستند و وقتی به مقر آنها رفتیم اجازه ملاقات با فرزندانمان را به ما ندادند. به همین دلیل سعی کردیم از طریق بلندگو صدای خود را به گوش فرزندانمان برسانیم. این فیلم نه تنها یک داستان واقعی را روایت می کند، بلکه به خانواده ها هشدار می دهد که مراقب فرزندان خود باشند تا قربانی چنین باندهایی نشوند.
مورد تحسین منتقدان و رسانه ها قرار گرفت
اکران جشنواره «سرهنگ ثریا» مورد تحسین منتقدان و رسانه ها قرار گرفت. به عنوان مثال علی اکبر عبدالعلیزاده منتقد برنامه «سینما ملت» فیلم «سرهنگ ثریا» را اثری دانست که جایی در سینمای ایران نداشت. وی گفت: متأسفانه سینمای ما از روایت جنایات منافقین در دو دهه گذشته غفلت کرده و این پدیده شوم را نخوانده است. به قدرت برگردیم.» خانواده و مادران انجمن نجات نیز با قدردانی از عوامل فیلم «سرهنگ ثریا» خاطرنشان کردند: با تشکر فراوان از هنرمندان غیور و دلیر کشور عزیزمان، ما خانواده اعضای انجمن. نجات (خانواده های زندانیان). از فرقه رجوی) گریان و عصبانی در یک جا رها شدند.» این در سطح بین المللی شنیده و دیده شد. بی شک همه عوامل و عوامل فیلم «سرهنگ ثریا» در این فیلم یاور مردم مظلومی بودند که همچون سرورشان اباعبدالله الحسین علیه السلام فریاد «حال من نصیر یانسرونی» سر دادند. با تمام توان در بیابان های سوخته عراق. «سرهنگ ثریا» نشان داد که عشق واقعی یک مادر به فرزندش چیست و «اشرف مرداب است». سرهنگ ثریا داستانی واقعی است که می تواند درس عبرتی برای همه نسل ها باشد، حکایت انحرافی که بزرگی آن خانواده ها را متاثر و اندوهگین کرده است. روایتی مادرانه، احساسی و صادقانه که ماهیت شیطانی یک فرقه خطرناک را آشکار می کند و به دنبال آگاهی و بصیرت خانواده ها برای مراقبت بهتر از فرزندان و بستگان خود است.
افتخارات جشنواره
«سرهنگ ثریا» برنده دیپلم افتخار بهترین فیلم اول جشنواره چهل و یکم شد و سیمرغ بلورین گوهرشاد (جایزه وزیر ویژه رهبری) را دریافت کرد. همچنین ژاله صامتی نامزد دریافت سیمرغ بهترین بازیگر زن و بهزاد عبدی نیز نامزد دریافت سیمرغ بهترین موسیقی متن شدند. لیلی عاج در جشنواره مقاومت نیز برنده جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره مقاومت شد و جایزه بهترین بازیگر زن این جشنواره نیز به ژاله صامتی رسید.
و اکنون انتشار عمومی
«سرهنگ ثریا» نیز مانند هر اثر دیگری خالی از اشکال نیست. اما از دو منظر حائز اهمیت است. او قصه می گوید و مخاطب را تا آخر می برد و حرف هایش تازه، تکان دهنده و آموزنده است. فیلم «سرهنگ ثریا» یکی از آثار استراتژیک است که برای «دیده شدن» باید تلاش کرد. هم با تبلیغات مناسب و هم با قرار دادن یک سالن و سالن خوب با تعداد بالا. چنین آثاری را باید خارج از فیلم های معمول سینما دید.
۵۷۵۷