کلمه “پلی فنول” ممکن است برای شما معنای کمی داشته باشد، اما قطعاً برای سلامتی شما معنی زیادی دارد. پلی فنول ها خانواده ای از ترکیبات شیمیایی هستند که در غذاهای گیاهی و جلبک ها یافت می شوند و در قرن گذشته برای اثرات سلامتی آنها مورد مطالعه قرار گرفته اند.
به گزارش فرارو به نقل از Conversation، پلی فنل ها مدت ها قبل از نامگذاری به دلیل ویژگی های تکنولوژیکی شان مورد استفاده قرار می گرفتند. تاریخچه استفاده از آن به مصر باستان برمی گردد، زمانی که کشف شد مواد شیمیایی موجود در پوست درختان به کلاژن موجود در پوست حیوانات متصل شده و چرم تولید می کند.
در واقع این فرآیند را برنزه نامیده اند زیرا می تواند رنگی عمیق در پوست ایجاد کند. هنگامی که ترکیبات درگیر شناسایی شدند، گروهی از پلی فنل ها “تانن” نامیده شدند. این توانایی برخی از پلی فنول ها برای اتصال به پروتئین ها علت خشکی دهان هنگام نوشیدن چای است. این احساس قابض بودن از تعامل بین تانن ها و پروتئین های بزاق در دهان شما ناشی می شود.
آنتی اکسیدان های طبیعی
در قرن بیستم، استفاده از پلی فنل ها چیزی فراتر از حسی یا تکنولوژیکی بود. پلی فنول ها آنتی اکسیدان های طبیعی هستند، به این معنی که می توانند با رادیکال های آزاد مضر در بدن مبارزه کنند. پلی فنول ها ذرات شناخته شده ای هستند که باعث بیماری های شایع اما مضر مانند تصلب شرایین می شوند. پلی فنول های موجود در گیاهان نقش محافظتی در برابر تهدیدات محیطی مانند خشکسالی و اشعه ماوراء بنفش دارند.
هنگامی که حیوانات از گیاهان می خورند، خواص آنتی اکسیدانی پلی فنول ها با رادیکال های آزاد در بدن حیوان مبارزه می کند. این اثر آنتی اکسیدانی غذاها برای سلامت انسان مهم است زیرا بسیاری از بیماری ها (مانند بیماری های قلبی عروقی، سرطان، دیابت نوع 2 و سایر بیماری ها) تا حدی با عدم تعادل رادیکال های آزاد مشخص می شوند که به عنوان استرس اکسیداتیو بالا نیز شناخته می شود.
این امر به دلیل اثرات بالقوه آنها بر سلامتی منجر به علاقه گسترده به پلی فنل ها شده است و مطالعات زیادی برای آزمایش خواص آنتی اکسیدانی پلی فنل ها انجام شده است. با این حال، اثرات آنتی اکسیدانی که به وضوح در شرایط آزمایشگاهی قابل مشاهده بود، به طور قابل توجهی در مطالعات انسانی کمتر مشهود بود. این موضوع این سوال را مطرح کرد که آیا پلی فنول ها اثرات مفیدی بر سلامت انسان دارند یا خیر.
خیلی بیشتر از آنتی اکسیدان ها
در طول دو دهه گذشته، چندین قطعه مهم از پازل پلی فنول اضافه شده است. این زمانی اتفاق افتاد که نتایج چندین مطالعه نشان داد که پلی‌فنول‌ها عمدتاً پس از جذب توسط میکروبیوتای روده تبدیل می‌شوند. این بدان معناست که ترکیباتی که در بدن ما در گردش هستند به نام متابولیت ها با پلی فنول های اصلی غذایی که می خوریم کاملاً متفاوت هستند و پس از مصرف در غلظت های کمتری وجود دارند.
به همین دلیل، مطالعات آزمایشگاهی قبلی تا حدودی نادقیق بوده است، زیرا این آزمایش‌ها اشکال و دوزهای مختلف پلی‌فنل‌ها را پس از مصرف غذاهای حاوی پلی‌فنل در بدن ما آزمایش کردند.
با این حال، خبر خوب این بود که پلی فنول ها علاوه بر اثرات آنتی اکسیدانی، خواص بسیار دیگری نیز دارند. توانایی پلی فنول ها در تعامل با پروتئین ها همان توانایی است که چرم را قهوه ای می کند و به چای طعم می بخشد. این بدان معنی است که پلی فنول ها اثرات مثبت دیگری بر بدن ما دارند، مانند ترویج سیگنال دهی انسولین یا کاهش التهاب. بیش از 8000 ترکیب پلی فنلی مختلف در گیاهان شناسایی شده است، که توضیح می دهد که چرا آنها با پروتئین های مختلف در بدن ما تعامل دارند و اثرات بسیار متفاوتی بر سلامت ما دارند.
علاوه بر این، همانطور که قبلا ذکر شد، پلی فنول ها توسط میکروبیوت روده ما به متابولیت های مفید تبدیل می شوند. جالب اینجاست که این متابولیت ها همچنین غذای بسیاری از گونه های باکتریایی مفید هستند، بنابراین مصرف پلی فنول ها ممکن است با مشخصات کلی میکروبیوتای روده سالم تر همراه باشد. اثر ترکیبی همه این خواص به این معنی است که پلی فنول ها به کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی و دیابت نوع 2 کمک می کنند. این نه تنها در لوله های آزمایش، بلکه در مطالعات بالینی متعدد در جمعیت های مختلف مشاهده شده است.
محور روده و مغز
به نظر می رسد که پلی فنول های رژیم غذایی هنوز چیزهای بیشتری نسبت به آنچه در دهه گذشته دیده ایم، به ما نشان می دهند. اگرچه تحقیقات بیشتری برای یافتن اطلاعات بیشتر مورد نیاز است، اما شواهد امیدوارکننده ای وجود دارد که نشان می دهد پلی فنول ها می توانند از عملکردهای شناختی ما نیز پشتیبانی کنند و خواب ما را بهبود بخشند. مکانیسم این امر به راحتی قابل درک نیست زیرا ما معمولاً فرض می کنیم که مغز ما توسط سد خونی مغزی محافظت می شود که مانع از ورود بسیاری از مواد به مغز می شود. با این حال، در این بین، به اصطلاح محور روده-مغز قرار دارد.
مشخص شده است که برخی از متابولیت های پلی فنول فوق الذکر که بعداً توسط دستگاه گوارش ما جذب می شوند، می توانند از سد خونی مغزی عبور کنند. این بدان معناست که آنها می توانند به مغز برسند و مثلاً التهاب مغز را کاهش دهند که با بسیاری از بیماری های عصبی همراه است.
تأثیر پلی فنول ها بر روی باکتری های ساکن در روده بزرگ ما نیز می تواند بر سلامت روان ما تأثیر بگذارد. تحقیقات جدید نشان داده است که مغز و روده ما توسط سیگنال‌ها و گیرنده‌های مختلفی به هم متصل هستند.
این بدان معناست که ما می توانیم سلامت روده را با سلامت روان مرتبط کنیم. بنابراین، پلی فنول‌ها به دلیل متابولیت‌های مشتق شده‌شان و نحوه تغییر میکروبیوتای روده می‌توانند بر فرآیندهای متعددی در مغز ما تأثیر بگذارند. این حوزه جدید تحقیقاتی هنوز در مرحله اولیه تحقیق است و بسیاری از سوالات هنوز باید بررسی شوند.
آینده تحقیقات پلی فنول
در طول قرن گذشته، ما پیشرفت های زیادی در دانش خود در مورد پلی فنول های رژیم غذایی داشته ایم. هنوز جنبه های زیادی وجود دارد که باید مورد بررسی قرار گیرد: چرا همه مردم به یکسان به پلی فنل ها واکنش نشان نمی دهند؟ منطقه ای که کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است، پلی فنول های ماکرومولکولی است. در این بین، می توان مطمئن بود که افزایش دریافت روزانه پلی فنول ها از طریق تمام مواد غذایی با منشاء گیاهی به نفع سلامتی ما خواهد بود. پس چرا از امروز شروع نکنیم؟
* استرس اکسیداتیو یا استرس اکسیداتیو منعکس کننده عدم تعادل بین تظاهرات سیستماتیک گونه های فعال (واکنشی) اکسیژن (ROS) و توانایی یک سیستم بیولوژیکی برای خنثی کردن و مهار واسطه های سمی یا ترمیم آسیب است. هر گونه اختلال و اختلال در حالت طبیعی اکسیداسیون-کاهش (Redox) از طریق تولید پراکسید و رادیکال‌های آزاد منجر به ایجاد اثرات سمی و آسیب به تمام اجزا و ساختارهای درون سلولی از جمله پروتئین‌ها، لیپیدها و DNA می‌شود.