مهران حسنخانی
بر اساس آمارها رشد جمعیت سالمند در ایران دو برابر میانگین جهانی است و با چنین رشد چشمگیری پیشبینی میشود جمعیت سالمند کشور تا سال ۱۴۳۵ به ۳۳ درصد برسد. در واقع تا سه دهه دیگر از هر سه ایرانی یکی از آنها بیش از ۶۰ سال سن خواهد داشت.
این عدد به این معناست که دیری نمیگذرد که کشور ما نیز مانند بسیاری از کشورهای دیگر تحت تأثیر پدیده سالمندی قرار خواهد گرفت. از این رو در سال های آینده بخش زیادی از مردم ایران به مزایای بازنشستگی متکی خواهند شد که دولت موظف به تامین آن است، چرا که موضوع سالمندی در اصل 29 قانون اساسی آمده است که «برخورداری از تامین اجتماعی از نظر بازنشستگی، بیکاری، پیری، ازکارافتادگی، بیسرپرستی، در راهماندگی، حوادث و سوانح و نیاز به خدمات بهداشتی و درمانی و مراقبتهای پزشکی بهصورت بیمه و… حقی است همگانی و دولت مکلف است طبق قوانین از محل درآمدهای عمومی و درآمدهای حاصل از مشارکت مردم، خدمات و حمایتهای مالی فوق را برای یک به یک افراد کشور تأمین کند». بر اساس قوانین، دولت در برنامه ششم توسعه متعهد به ایجاد عدالت و تامین عدالت برای سالمندان شد. اما به نظر می رسد نهادهای ذیربط آمادگی لازم برای مقابله با بحران سالمندی را ندارند و از این رو با مشکلات متعددی مواجه هستند زیرا جمعیت کشور در حال حاضر حدود 8 میلیون نفر است.
از سوی دیگر، امروزه بیشتر کتب مرجع پزشکی بر خروج هر چه سریعتر بیماران از بیمارستان تاکید دارند، اما به دلیل نبود امکانات مراقبتی خارج از مراکز درمانی، خانواده ها مجبور به نگهداری آنها در این مراکز هستند. این امر خطر ابتلا به بیماری های بیمارستانی را افزایش می دهد. و هزینه های درمان در حال افزایش است. به عبارت دیگر: مراقبت از افراد بیمار و ناتوان علاوه بر هزینه های زیادی که به دلیل پیچیدگی آن به همراه دارد، یکی از مهم ترین مشکلات اقتصاد و ثبات روانی خانواده است. این امر گاهی باعث می شود که خانواده ترجیح دهند برای مدت طولانی تری از بیمار در مراکز درمانی و بیمارستان ها مراقبت کنند که این امر هزینه های بیشتری را به خانواده تحمیل می کند و به دلیل اقامت طولانی مدت بیمار در بیمارستان هزینه های بیشتری را به شرکت های بیمه می رساند. بیمارستان . به همین دلیل، نیاز به مزایای بیمه ای وجود دارد که مراقبت از بیمار را در نظر بگیرد.
با توجه به افزایش میانگین سنی جامعه و همچنین آسیب های جدی ناشی از حوادث مختلف، امروزه بخشی از جامعه بشری ما از سطحی از ناتوانی رنج می برد که دیگر حتی قابل کنترل نیست. در گذشته مراقبت از این افراد به سایر اعضای خانواده سپرده می شد اما با توجه به تغییرات سریع در جوامع امروزی و کوچک شدن خانواده ها دیگر امکان ارائه این خدمات به روش قبلی وجود ندارد و صنعت بیمه خدمات ارائه می دهد. با حمایت نهادهای دولتی مراقبت در قالب بیمه مراقبت طولانی مدت خانواده را تحت پوشش قرار می دهد و به حفظ کیفیت زندگی در جامعه کمک می کند.
در حال حاضر بر اساس آیین نامه 99 شورای عالی بیمه، جبران هزینه های بیمه اصلی و اضافی ناشی از بیماری یا حادثه به ترتیبی که در بیمه نامه و در حدود تعهد بیمه گر تعیین می شود، پرداخت می شود. طبق ماده 3 این بیمه نامه مقررات اصلی این است که هزینه های بستری، اعمال جراحی و مراقبت روزانه در بیمارستان ها یا مراکز جراحی محدود و همچنین هزینه های مربوط به بیمه شده ای که در سن کمتر از سن بیمار بستری می شود. بیش از 10 سال یا بیش از 70 سال پوشش بیمه نامه. همچنین، بر اساس بند 6-4-4، بازپرداخت هزینه های بیمارستانی برای درمان بیماری های روان پریشی تا سقف 50 درصد سقف تعهد پوشش اصلی سالانه ممکن است به عنوان پوشش اضافی پرداخت شود، هزینه های مراقبت از بیماران سایکوتیک پوشش داده نمی شود. .
طبق مقررات بیمه سلامت، هزینه های بیمارستان به میزان محدودی پوشش داده می شود و پس از پایان مدت اقامت بیمار در بیمارستان، دیگر هیچ هزینه ای برای مراقبت از بیمار وجود ندارد. این به عنوان یک شکاف قابل توجه در ارائه خدمات به بیماران دیده می شود.
مراقبت طولانی مدت با مراقبت های پزشکی متفاوت است زیرا به طور کلی به شما کمک می کند تا زندگی عادی داشته باشید تا بهبود یا اصلاح مشکلات پزشکی. مراقبت طولانی مدت اغلب به معنای مراقبت صرفاً در منزل است. خدمات مراقبت طولانی مدت ممکن است در واقع شامل کمک به فعالیت های زندگی روزانه، مراقبت در منزل، مراقبت از زمان استراحت، مراقبت بالینی (بیمارستانی) یا مراقبت روزانه بزرگسالان باشد. این مراقبت ممکن است در خانه شما، یک مرکز مراقبت روزانه بزرگسالان، یک مرکز زندگی کمکی، یک آسایشگاه، یا امکاناتی که مراقبتهای پزشکی و معنوی را به بیماران ارائه میدهند انجام شود.
بنابراین ارائه خدمات مراقبتی پس از درمان و یا مراقبت سالمندی در قالب بیمه مراقبت طولانی مدت خدمت دائمی صنعت بیمه خواهد بود و با توجه به رشد چشمگیر جمعیت سالمندان در کشور، قطعا این محصول بیمه ای خواهد بود. ایفای نقش در سال های آینده علاوه بر انتقال ریسک هزینه های سالمندی بر صنعت بیمه و حمایت از ثبات اقتصادی با کاهش هزینه های حمایت از سالمندان، این خدمت نیز مانند سایر محصولات و خدمات بیمه ای می تواند حامی خوبی باشد. حتی در شرایط سخت