چرا افراد به حالت کما می روند؟

وی افزود: کما معمولا بیش از چند هفته طول نمی کشد. افرادی که برای مدت طولانی بیهوش می مانند ممکن است وارد یک حالت نباتی پایدار شوند که به عنوان حالت نباتی پایدار یا مرگ مغزی شناخته می شود. نشانه‌های کما معمولاً شامل چشم‌های بسته، کاهش رفلکس‌های ساقه مغز مانند عدم پاسخگویی مردمک به نور، عدم پاسخگویی اندام‌ها، عدم پاسخگویی به محرک‌های دردناک و تنفس نامنظم است.

این متخصص طب خانواده افزود: کما یک اورژانس پزشکی است و برای فردی که در کما است باید فوراً به پزشک مراجعه کرد. بسیاری از مشکلات می توانند باعث کما شوند. برخی از نمونه ها عبارتند از: آسیب های مغزی ضربه ای. اینها اغلب در اثر برخوردهای ترافیکی یا اعمال خشونت آمیز ایجاد می شوند. کما همچنین می تواند باعث فلج، کاهش یا توقف جریان خون به مغز شود. این به عنوان فلج شناخته می شود. این می تواند به دلیل انسداد شریان ها یا پارگی رگ خونی ایجاد شود.

وی افزود: تومورهای مغز یا ساقه مغز می توانند باعث کما شوند. سطح قند خون خیلی بالا یا خیلی پایین می تواند باعث کما شود. افرادی که پس از حمله قلبی از غرق شدن نجات می یابند یا احیا می شوند ممکن است به دلیل کمبود اکسیژن به مغز به کما بروند. عفونت هایی مانند آنسفالیت و مننژیت باعث تورم مغز، نخاع یا بافت های اطراف مغز می شوند. موارد شدید این عفونت ها می تواند منجر به آسیب مغزی یا کما شود. تشنج های مداوم می تواند منجر به کما شود. قرار گرفتن در معرض سمومی مانند مونوکسید کربن یا سرب می تواند باعث آسیب مغزی و کما شود. مصرف بیش از حد مواد مخدر یا الکل می تواند باعث کما شود.

وی توضیح داد: اگرچه بسیاری از افراد به تدریج از کما بهبود می یابند، اما برخی دیگر وارد حالت نباتی پایدار می شوند یا می میرند. برخی از افرادی که از کما بهبود می یابند در نهایت با ناتوانی های عمده یا جزئی مواجه می شوند.