آیا دست دادن نشانه بدی است؟

اگر لرزش دست بر زندگی روزمره شما تأثیری نداشته باشد، ممکن است جای نگرانی نباشد.

همه ما لرزش هایی با دامنه کم و فرکانس بالا داریم که طبیعی تلقی می شوند. سعی کنید یک تکه کاغذ را روی دست دراز خود قرار دهید، کف دست رو به بالا باشد، و متوجه منظور ما خواهید شد.

با این حال، با افزایش سن، دفعات لرزش ممکن است در طول فعالیت های روزمره بیشتر قابل توجه باشد. حدود یک چهارم افراد بالای 70 سال نوعی لرزش قابل مشاهده را تجربه می کنند.

همچنین محرک‌های بالقوه‌ای وجود دارند که می‌توانند لرزش ما را تا حدودی افزایش دهند، از جمله اضطراب، بیقراری یا خستگی مفرط، تب، پرکاری تیروئید یا قند خون پایین، ورزش شدید، داروهای خاص مانند داروهای ضد افسردگی مانند مهارکننده‌های انتخابی. مهارکننده های بازجذب سروتونین (SSRIs) یا مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs)، آلبوترول، پردنیزون، نیکوتین و کافئین.

در چنین شرایطی، برخورد با محرک های بالقوه می تواند لرزش ظاهری را برطرف کند. با این حال، مواقع مهمی وجود دارد که لرزش نشانه یک بیماری زمینه‌ای مانند پارکینسون یا مولتیپل اسکلروزیس (MS) است. اگر لرزش های جدیدی را بدون محرک ظاهری تجربه کردید، با پزشک خود صحبت کنید.

علل زمینه ای لرزش

لرزش حرکات غیر ارادی است که معمولاً در نتیجه انقباضات سریع و متناوب عضلات مقابل مانند عضله دوسر و سه سر شما ایجاد می شود، جایی که یکی از این جفت عضلات شل می شود و دیگری منقبض می شود تا بخشی از بدن شما را حرکت دهد.

فراتر از آنچه در مورد نقش مغز و ماهیچه ها در لرزش می دانیم، مدت هاست که شواهدی وجود دارد که نشان می دهد روده نقش مهمی در بسیاری از بیماری های عصبی دارد. اخیراً دانشمندان دریافته‌اند که افراد مبتلا به بیماری پارکینسون و لرزش اساسی تغییرات منحصر به فردی در میکروبیوم خود دارند و شدت لرزش با تغییر در اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه خاص مرتبط است، ترکیبات مفیدی که توسط باکتری‌های روده بزرگ هنگام تخمیر فیبر تولید می‌شوند.

اولین سوالی که پزشک ممکن است در مورد لرزش شما بپرسد این است که آیا در حالت استراحت رخ می دهد، مانند ب. زمانی که بازوی شما به راحتی روی صندلی قرار می گیرد یا در حین فعالیت داوطلبانه. در برخی موارد که علت لرزش شما مشخص نیست، پزشک ممکن است معاینه سر را تجویز کند.

علل احتمالی لرزش

لرزش های اساسی

لرزش شما ممکن است بیشتر در حین فعالیت بدنی اتفاق بیفتد یا به نظر برسد که فقط هنگام نوشتن رخ می دهد که به آن لرزش نوشتن اولیه می گویند. لرزش اساسی ممکن است رخ دهد که بسیار رایج است. بیماران مبتلا به لرزش اساسی مواردی مانند تلاش برای تایپ کردن روی صفحه کلید و زدن تصادفی همان کلید، مشکل در تثبیت دست، یا ناامیدی از افتادن غذا از چنگال قبل از رسیدن به دهان را توصیف می کنند.

لرزش اساسی اغلب به طور متقارن در هر دو دست رخ می دهد و حتی ممکن است به طور موقت با الکل به دلیل اثرات اتانول بر گیرنده های مخچه و ساقه مغز برطرف شود.

اگرچه الکل می تواند لرزش را برای مدت کوتاهی تسکین دهد، اما اغلب باعث می شود که لرزش در مدت کوتاهی پس از مصرف برگردد و دامنه آن افزایش یافته است که می تواند چندین ساعت طول بکشد. علاوه بر نگرانی‌های مرتبط با اختلال مصرف الکل، نوشیدن طولانی‌مدت الکل نیز می‌تواند بر همان مسیرهای عصبی که در وهله اول باعث لرزش می‌شوند، تأثیر بگذارد.

در عوض، چندین گزینه برای درمان لرزش ضروری وجود دارد که ممکن است پزشک شما توصیه کند: داروهایی مانند پروپرانولول و پریمیدون، پوشیدن دستکش های سنگین، یا حتی تحریک عمیق مغز*.

لرزش اساسی به خودی خود خطرناک تلقی نمی شود، اما به نظر می رسد برخی از افراد در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری پارکینسون هستند. بنابراین، مهم است که پزشک خود را در جریان هر گونه تغییر سلامتی قرار دهید.

لرزش‌های اساسی با افزایش سن شایع‌تر می‌شوند و برخی مطالعات نشان می‌دهند که لرزش‌های جدید بعد از سن 65 سالگی با خطر زوال عقل مرتبط است.

بیماری پارکینسون

لرزش اولین علامت تقریباً از هر چهار بیمار پارکینسونی است. در بیماری پارکینسون، لرزش اغلب تنها در یک دست زمانی که در حال استراحت است شروع می شود. گاهی اوقات به نظر می رسد که انگشت شست و اشاره به جلو و عقب حرکت می کنند، اما می تواند در ساق یا پا نیز رخ دهد. این لرزش تا حدی به کاهش دوپامین در ناحیه ای از مغز به نام جسم سیاه مربوط می شود. بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون ممکن است از داروهایی مانند لوودوپا بهره مند شوند که میزان دوپامین بدن آنها را افزایش می دهد.

بیماری ام اس

لرزش بر بسیاری از بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس، یک بیماری مرتبط با ایمنی سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس ممکن است حملات عصبی مانند از دست دادن ناگهانی احساس یا مشکلات بینایی را تجربه کنند که به نظر می رسد قبل از شروع یک دوره دیگر خود به خود از بین می روند.

بیماری ویلسون

یکی از علل نادرتر لرزش در بیماری ویلسون عمدتاً در بیماران جوان‌تر تشخیص داده می‌شود و به دلیل نقص ژنتیکی ناشی از تجمع مس در قسمت‌هایی از بدن مانند کبد، مفاصل و مغز است.

آنچه می خواهیم به بیماران بگوییم

بسیاری از مردم لرزش را شرم آور می دانند و بر توانایی آنها در انجام کارهای روزمره مانند مسواک زدن و غذا خوردن تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به اختلالات حرکتی ممکن است از تیم مراقبت های بهداشتی گسترده تری فراتر از پزشک خود بهره مند شوند یا ممکن است نیازهایی فراتر از دریافت نسخه صرف داشته باشند. دریابید که چگونه می توانید با متخصصان دیگر مانند فیزیوتراپیست ها، روانشناسان یا متخصصان تغذیه ارتباط برقرار کنید، که می توانند به شما در بهبود سلامت و رفاه کلی شما کمک کنند.

* نوعی درمان (جراحی) در پزشکی است که در آن الکترودها در مغز بیمار قرار می گیرد. این الکترودها پس از کاشت در مغز به دستگاهی برای تولید تکانه های الکتریکی متصل می شوند.