اطلاعات نوشت: رئیس دانشگاه صداوسیما با انتقاد از صحبت های جمیله علم الهادی در آمریکا خواستار بازگشت وی به عرصه آموزشی شد.
شهاب اسفندیاری، عضو شورای عالی فیلم و رئیس دانشکده صدا و سیما در توییتی از اغراق ها درباره همسر رئیس جمهور انتقاد کرد.
با وجود اینکه برای دوستان روزنامه همشهری احترام قائل هستم، اما با این اغراق ها و اغراق ها و دوقطبی سازی ها موافق نیستم و این ادبیات و برخی مطالب مشابه را برای آقای دکتر مفید نمی دانم. دفتر علم الهادی. لذا با وجود انتقادی که دارم توصیه ای به ایشان دارم.
فکر می کنم خواندن این نقدها برای دکتر مفیدتر از این تعریف و تمجید باشد.
مثل دکتر علم الهادی در مصاحبه خود با نیوزویک چندین بار اعلام و تاکید کرد که قبل از انتخاب همسرش به عنوان رئیس جمهور هیچ گونه فعالیت سیاسی نداشته و اصلا یک شخصیت سیاسی نیست.
این شناخت صادقانه و فروتنانه بسیار ارزشمند است. سیاست حوزه بسیار پیچیده ای است و برای افرادی که تجربه ای در آن ندارند، می تواند بسیار مخاطره آمیز باشد و عواقب ناگواری داشته باشد.
نقد وضعیت زنان در جوامع غربی توسط خانم دکتر در مصاحبه با رسانه های غربی البته ارزشمند است. اما در این مصاحبه جملاتی گفت که مناسب نبود و گاه حاشیه ساز می شد. اول گفتند: «در ایران مردها ترجیح میدهند از همسرشان مطالبه نکنند که کار و درآمد داشته باشند.»
اولاً معلوم نیست این ادعا از کجا و از چه سندی است. ثانیاً چرا او به عنوان یک زن باید نظر خود را از طرف مردان ایرانی بیان می کرد؟ ثالثاً آیا همه مردان ایرانی از یک طبقه و گروه و طیف هستند؟ واقعیت این است که میلیونها زن ایرانی در روستاها و شهرها مجبور به کار برای تامین معاش خود هستند و به همین دلیل مانند برخی از اقشار دیگر نمیتوانند بر اساس انتخابها و ترجیحات شخصی خود یا همسرشان عمل کنند. چهارم، برخی از زنان – که احتمالاً از همان دسته خود دکتر فراو هستند – تحصیلات عالی دریافت کرده اند و به انتخاب شخصی در جامعه کار کرده اند.
البته همسرش می توانست از او حمایت و همراهی کند. اما این بدان معنا نیست که از کار زن پول انتظار می رود. پنجم، تأکید بر اهمیت نقش مادری و همسری نباید از طریق تحقیر و تحقیر کار زنان انجام شود. رهبر فرزانه انقلاب فرمودند: در خانه ماندن به معنای در خانه ماندن نیست.
بنابراین بنا به دلایلی که در بالا گفته شد، به نظر من بیان جمله فوق نامطلوب و حتی نقض غرض تلقی می شود و یک سیاستمدار زن این را بیان نمی کرد. یکی دیگر از اظهارات عجیب دکتر. علم الهادی در این گفتوگو میگوید: «زنان ایرانی بر خلاف زنان غربی به دلیل داشتن این حقوق برای حقوق خود مبارزه نکردند».
این جمله نه تنها بیانگر بی اطلاعی او از حوزه مطالعات زنان و تاریخ مبارزات و مطالبات حقوق زنان در ایران است، بلکه دیدگاه زنی را تداعی می کند که به ظاهر از همه حقوق و امتیازات و همچنین شرایط محروم برخوردار است. زنان مظلوم و مظلوم. در جامعه شناخته شده نیست.
شاید دکتر علم الهادی چنین نیست و از ظلم و ستم بر زنان در برخی عرصه ها آگاه هستند، اما بیان این جمله متاسفانه چنین تداعی را ایجاد می کند که به نوبه خود ناشی از همان عدم مهارت و تجربه در فعالیت های سیاسی است.
این جمله آخر خانم دکتر حتی با دیدگاه رهبر معظم انقلاب مبنی بر لزوم پیگیری حقوق زنان در تضاد است. حضرت آیت الله خامنه ای در جمع بانوان فرمودند: نهضت احقاق حقوق زن در جوامع اسلامی و در جامعه ما باید انجام شود، اما بر مبنای اسلامی و با هدف اسلامی، برخی نگویند: نهضت چیست؟ این؟ زنان در جامعه ما چه چیزی کم دارند؟ متأسفانه برخی ممکن است اینطور فکر کنند. این توهم است زنان در همه جوامع از جمله جامعه ما تحت ظلم و ستم هستند و از کاستی هایی که به آنها تحمیل شده رنج می برند
اما این فقدان، فقدان آزادی، به معنای آزادی نیست. این کمبود، نبود زمینه ها و فرصت های علمی، دانشی، آموزشی، اخلاقی و شکوفایی و شکوفایی استعدادها است. این باید فراهم شود و برای آن تلاش کرد. این همان چیزی است که اسلام بر آن بنا شده است.» (بیانات، 30 مهر ۱۳۷۶)
یکی دیگر از مسائل حاشیه ساز نقش او در برگزاری یک کنفرانس پرهزینه به نام «زنان تأثیرگذار» بود که نام آن، صرف نظر از کیفیت، نحوه ارائه و افراد دعوت شده، اساساً اشتباه بود، زیرا این فرض نادرست را منتقل می کرد که فقط گروه خاصی از زنان حضور داشتند و «نفوذ» بودند. مادر، همسر، زن شاغل، کشاورز و معلم نیز می توانند بسیار تاثیرگذار باشند.
بر این اساس از دکتر علم الهادی به عنوان یک برادر نیکوکار شخصاً توصیه می کنند در همان حوزه ویژه و بسیار مهمی که سال هاست در آن می درخشند، خدمات ارزشمند آموزشی و پژوهشی ارائه دهند، یعنی فلسفه وجودی که باید از حوزه مخاطره آمیز سیاست دوری کنند زیرا هر اشتباه و اشتباهی. لغزش در این حوزه، جدا از هزینه ای که برای خود دارند، می توانند به وجهه رئیس جمهور محترم و دولت لطمه بزنند.