قبل از ظهور سایر علائم بیماران پارکینسون، حدود ۵ یا ۱۰ سال، یک اختلال خواب خاص وجود دارد که باعث رویاهای شدید، فریاد زدن و همچنین کوبیدن به دیوار میشود.
تحقیقات پزشکی در دانشگاه استنفورد، معیار دیگری را به نام “سن خواب” توصیف کردهاند که میتواند مرگ و میر را پیشبینی کند. این معیار به کیفیت خواب فرد در ارتباط با سلامتی او مرتبط است.
به عنوان مثال، در صورت بررسی ویژگیهای خواب دهها فرد ۵۵ ساله و محاسبه میانگین آنها، میتوان به یک ایده خوب از کیفیت خواب در این سن رسید. فردی که در این سن و با کیفیت خواب REM، شب را میگذراند، به نظر تئوری ممکن است فقط ۴۵ سال داشته باشد.
متخصص خواب امانوئل میگنو و همکارانش نزدیک به 12000 مطالعه را تجزیه و تحلیل کردند که هر مطالعه بر روی یک فرد متمرکز بود و در مورد ویژگی های خواب آن فرد، مانند حرکات فک و پا، تنفس و ضربان قلب گزارش می داد.
هدف آنها ایجاد سیستمی بود که سن خواب افراد را تعیین می کرد و از یادگیری ماشینی برای شناسایی تغییرات خواب بیشتر مرتبط با مرگ استفاده می کرد. به طور کلی، خواب افراد در سنین مختلف متفاوت است و تغییرات در کیفیت خواب یکی از اولین و مستندترین نشانه های پیری و سلامت ضعیف است.
سن خواب ناشناخته است و ما قدرت درمان آن را داریم. این مطالعه به رهبری میگنوت، پروفسور کریگ رینولدز در پزشکی خواب، در مجله Stanford Medicine منتشر شد. رقبا از میگنوت که 30 سال روی خواب مطالعه کرده است، پرسیدند که چرا سن خواب مهم است، چگونه محاسبه می شود و یافته های این مطالعه در مورد سلامت ما چه می گوید.
پس چرا سن خواب را بررسی کنیم؟
در حالت خواب، ارتباط شما با محیط اطراف قطع میشود و توانایی ورودی واکنشهای حسی کاهش مییابد. ایدهآل است که حواس شما در خواب به طور کامل از تحریکات خارجی مثل صدا و نور جدا شده باشد. در طول خواب، فقط مغز شما به صورت خودکار فعالیت میکند بلکه سایر اجزای بدن شما نیز در این فرآیند شرکت دارند، تنفس و ضربان قلب نیز تغییر میکنند که میتوانند به عنوان شاخصی اولیه برای تشخیص اختلالات سلامتی باشند.
خواب بخشی اساسی از رفاه عمومی بشر محسوب میشود و بیش از ۳۰٪ زندگی ما را در خواب سپری میکنیم. به دلیل اینکه خواب در هر اختلالی تحت تأثیر قرار میگیرد، این بخش مهمی از سلامت ما را تأثیر میدهد. به عنوان مثال، در برخی بیماران پارکینسون، قبل از ظهور دیگر علائم، اختلال خواب خاصی ایجاد میشود که باعث میشود بیمار به شدت رویاهایی ببیند، فریاد بزند یا با مشت به دیوار بزند.
مهمترین یافته این مطالعه چه بود؟
یافتههای کلیدی ما این بود که اختلال در خواب – افراد چندین بار در طول شب برای مدتهای کمتر از یک دقیقه بیدار میشوند و آن را به خاطر نمیآورند – قویترین پیشبینیکننده مرگ و میر است. اگرچه پیوندی در دادهها مشاهده میکنیم، اما مشخص نیست که چگونه این امر به مرگ و میر کمک میکند.
فقط به این دلیل که سن خواب شما بزرگتر از سن تقویمی شما است به این معنی نیست که خطر مرگ شما بالا خواهد بود. شما افراد 90 ساله ای را می بینید که سیگار می کشند و از خود می پرسید: چگونه این فرد این همه مدت زنده مانده است؟
رفتن به رختخواب و بیدار شدن در زمان های منظم کلید بهبود خواب شما است. این به این معنی نیست که زیاد بخوابید، اما به این معنی است که مطمئن شوید که کاملاً استراحت کرده اید. این مقدار برای همه متفاوت است و محدوده آن از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
تاریک نگه داشتن محیط خواب در شب، انجام ورزش های منظم اما نه خیلی نزدیک به زمان خواب، عدم مصرف الکل و کافئین نزدیک به زمان خواب و پرهیز از وعده های غذایی سنگین در شب به خواب سالم کمک می کند.
سن خواب در این مطالعه چگونه محاسبه شد؟
محققان از یک برنامه یادگیری ماشینی برای تخمین سن خواب با استفاده از داده های مطالعه خواب و سن هر فرد در برنامه ها استفاده کردند. این به آنها میگوید که افراد معمولی که میخوابند در یک سن خاص چگونه به نظر میرسند.
این الگوریتم الگوهای موجود در داده ها را شناسایی می کند و از این اطلاعات برای تخمین سن خواب استفاده می کند. محققان می گویند: زمانی که الگوریتم ایجاد شد، می توانیم از آن برای تعیین سن بیشتر خوابمندان استفاده کنیم. برای برخی افراد، سن خواب آنها بسیار بزرگتر از سن تقویمی آنها به نظر می رسد. ما می توانیم از تفاوت بین سن تقویمی و سن خواب آنها برای تخمین میزان مرگ و میر استفاده کنیم. این بر اساس این ایده بود که سن بالاتر خواب نشان دهنده یک مشکل سلامتی است.
در حقیقت، تحقیقات نشان میدهد که افرادی که سن طبیعی خود را دارند، اما به میزان کمتری از خواب درست برخوردارند، با خطرات بیشتری مواجه میشوند و ریسک مرگ و میر بیشتری دارند. از طرفی، خواب نامناسب باعث مشکلاتی مانند آپنه خواب، تخریب عصبی، چاقی و درد مزمن میشود، اما نحوه ارتباط دقیق آن با بروز این مشکلات هنوز به طور کامل مشخص نشده است.
در صورتی که بتوانیم از تحقیقات در زمینه خواب برای پیشبینی و درمان بهتر بیماریهای ناشی از مشکلاتی مانند مرگ و میر استفاده کنیم، میتوانیم پیشرفت چشمگیری را در این حوزه ایجاد کنیم.
در حال حاضر، دانشمندان دانشگاه هاروارد بر روی جمعآوری بیش از ۲۵۰۰۰۰ مطالعه در زمینه خواب و رابطه آن با بیماریها کار میکنند، که بسیاری از دادههای آنها به ما امکان پیشبینی بهتر مشکلات مانند حملات قلبی، سکته مغزی و بیماری آلزایمر را میدهد. بعضی از این دادهها حاوی اطلاعاتی باستانی هستند و تا ۱۰ سال قبل جمعآوری شدهاند.