تحقیقات اخیر نشان می دهند که انجام ورزش های ساده مثل پیاده روی روزانه می تواند خطر ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی و سکته مغزی را به کاهش بیانجامد.
نواحی تحقیقاتی جدید، در راستای بهره‌مندی از ورزش به‌عنوان راهی برای کاهش خطر فیبریلاسیون دهلیزی، مفید بوده است.
به‌رغم اینکه حتی یک فعالیت پیاده‌روی ساده در روز می‌تواند مؤثر باشد، مشخص شده است که عملکرد ورزشی افراد با کاهش فیبریلاسیون دهلیزی، مرتبط بوده و ورزش می‌تواند خطر سکته مغزی را بیشتر از خطرات مرتبط با فیبریلاسیون دهلیزی کاهش دهد.
جهت ارزیابی دقیق‌تر، بیش از ۱۵۰۰۰ نفر بدون فیبریلاسیون دهلیزی قبلی، در بازه زمانی ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۲ تحت تست ورزش تردمیل قرار گرفتند. نتایج مطالعه نشان می‌دهند که عملکرد ورزشی بیشتر با کاهش نرخ فیبریلاسیون دهلیزی مرتبط بوده و به راحتی می‌توان با انجام فعالیت‌هایی نظیر پیاده‌روی نیز از این مزایا بهره‌مند شد.
در یک مطالعه، شرکت‌کنندگان بر اساس معادل های متابولیک (METs) به دست آمده در طول تست تردمیل، به سه سطح تناسب اندام تقسیم شدند: کم (کمتر از ۸.۵۷ MET)، متوسط (۸.۵۷ تا ۱۰.۷۲)، و بالا (بیش از ۱۰.۷۲).
نتایج مطالعه نشان داد که احتمال عدم ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی در یک دوره پنج ساله، در گروه‌های آمادگی کم، متوسط و بالا به ترتیب ۹۷.۱٪، ۹۸.۴٪ و ۹۸.۴٪ بود.
دکتر «شیء سین سانگ»، نویسنده مطالعه و دانشیار دانشگاه ملی یانگ مینگ چیائو تونگ در تایپه تایوان، توضیح داد: «توانایی ورزش توسط عوامل زیادی از جمله سن، عوارض و آمادگی قلبی ریوی تعیین می‌شود.
با این حال، افرادی که دارای MET کمتر از ۶ تا ۹ هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی هستند.» همچنین، ایشان تأکید کرد که انجام تمرین ساده پیاده‌روی روزانه می‌تواند خطرات فیبریلاسیون دهلیزی را کاهش دهد.
ضمنا، یافته‌های مطالعه نشان می‌دهد که ورزش می‌تواند خطر سکته مغزی را نیز کاهش دهد.