به گزارش پی ام آپ به نقل از تسنیم، جمشید دامویی استاد اقتصاد و مدیر دانشکده اقتصاد و مدیر مرکز مطالعات اقتصادی مسائل اجتماعی دانشگاه لوتران کالیفرنیا است. تاکید می کند که آنچه پس از جنگ جهانی دوم و پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی اتفاق افتاد، با شدت بیشتری پیشرفت کرد، نفوذ و کنترل اقتصاد جهانی توسط ایالات متحده و جهان غرب بود. این وضعیت تغییر کرده و در سال های آینده تغییرات اساسی تری خواهد داشت.
او دارای لیسانس اقتصاد از دانشگاه تهران و فوق لیسانس و دکترا از دانشگاه ساری انگلستان است و معتقد است آنچه بریکس یا بریکس بعلاوه 6 به ارمغان خواهد آورد این است: گسترش تجارت جهانی، توانایی وام گرفتن برای توسعه. اقتصاد و اقتصاد کلان کشورهای نیازمند جهان، حرکت به سمت کاهش نرخ بهره برای کشورهای نیازمند، گسترش نقش بانک توسعه جهانی جدید که می تواند در تامین نیازهای کشورها از نظر تاثیر مثبت داشته باشد. سرمایه گذاری برای دستیابی به روش های تولید مناسب برای حفاظت از محیط زیست. یکی از امیدهای آینده کشورهای جنوب جهان، داشتن امکان استفاده از پول ملی خود در معادلات و سرمایه گذاری با سایر کشورها است. این توسعه در آینده نزدیک اتفاق نخواهد افتاد، اما این امید وجود دارد که با توسعه و پیشرفت همکاری های تجاری و سرمایه گذاری بین کشورها، سلطه دلار در جهان کاهش یابد.
وی سمت هایی مانند مدیرکل اداره مطالعات و سیاست های اقتصادی وزارت اقتصاد و دارایی ایران، عضویت یا رئیس هیئت در کنفرانس های ملی و بین المللی، اقتصاددان ارشد و بعداً مشاور دفتر توسعه سازمان ملل متحد را بر عهده داشت. برنامه و دفتر خدمات پروژه سازمان ملل متحد، مدیر عامل شرکت تحقیقاتی. جهانی در سابقه کاری خود دموی و… دارد، فکر می کند بریکس برای مبارزه با غرب نیست، بلکه گامی موثر برای کاهش سلطه است. غرب و تعیین نقش مسائل اقتصادی و سیاسی جهان در برخی از پایتخت های کشورهای غربی.
وی همچنین در مورد آینده پیوستن ایران به برجام تحقیق کرده است که در ادامه می توانید توصیه ها و دیدگاه های وی در مورد آن و دیگر دیدگاه های وی را بخوانید.
کمی از شکل گیری بریکس برایمان بگویید.
ایده بریکس به عنوان گروهی از اقتصادهای نوظهور اولین بار توسط جیم اونیل اقتصاددان گلدمن ساکس در سال 2001 مطرح شد. ظهور آن به عنوان یک امکان رو به رشد برای اقتصادهای نوظهور برای افزایش امکانات سرمایه گذاری و تجارت در جهان ارائه شد.
این موضوع در سال های پس از 2001 با گفتگوها و دیدارهای متعدد سران کشورها و مقامات ارشد کشورها ادامه یافت و سرانجام در سال 2009 در روسیه، سران چهار کشور برزیل، روسیه و چین با یکدیگر دیدار و تشکیل دادند. گروه BRIC یک سال بعد آفریقای جنوبی به این گروه ملحق شد و بریکس تا سال 2023 (سال جاری) به کار خود ادامه داد، تا اینکه در نشست سران این کشورها برای پیوستن به 6 کشور جدید از جمله ایران، عربستان سعودی، امارات متحده عربی، مصر موافقت شد. ، آرژانتین و اتیوپی و از آغاز سال جدید میلادی یعنی 2024 شاهد تولد بریکس پلاس شش خواهیم بود.
آیا تشکیل بریکس می تواند تهدیدی برای رقبای غربی باشد؟
اینکه آیا برجام تهدیدی برای رقبای غربی خواهد بود یا می‌تواند به این سوال پاسخی گسترده‌تر بدهم، اما باید گفت که در حال حاضر و حتی بدون ورود 6 کشور جدید، تولید ناخالص داخلی کشورهای بریکس بر اساس شاخص برابری خرید (PPP) تقریباً 32.5٪ از کل تولید ناخالص داخلی جهان را نشان می دهد. در مقایسه با گروه هفت، این نسبت تولید غیراختصاصی جهانی بیشتر از مقدار گروه هفت است.
بریکس 26.7 درصد از زمین های جهان را در اختیار دارد و کل جمعیت آن 41.5 درصد از جمعیت جهان را شامل می شود. ناگفته نماند که بر اساس برآوردهای موجود، سهم گروه بریکس در سال 2030 تقریباً 50 درصد از تولید ناخالص جهان خواهد بود. تکرار می کنم که این برآوردها بر اساس برجام است و نه برجام به اضافه شش.
مشکلی که رخ داده و در آینده نیز به سرعت پیش خواهد رفت، کاهش نفوذ غرب در تعیین جهت گیری اقتصاد جهانی است.
بریکس بعلاوه 6 معادلات اقتصادی و سیاسی جهان را تحت تاثیر قرار خواهد داد
معادلات جهانی با بریکس چگونه خواهد بود؟
بدون شک برجام و با برجام علاوه بر معادلات شش گانه اقتصادی و سیاسی جهان تاثیرگذار خواهد بود و ناگفته نماند که این موضوع قبلا اتفاق افتاده است و قطعا در آینده با سرعت بیشتری پیش خواهد رفت.
اما یک موضوع مهم را نباید کنار گذاشت و اهمیت وجود برجام را حرکتی در جهت مخالفت با جهان غرب یا کشورهای غربی دانست. متأسفانه در اغلب بحث‌های کنونی از برجام به عنوان یک جریان ضدغربی یاد می‌شود و این گفته در میان کارشناسان این طرف و آن طرف نیست، اما برخی معتقدند برجام نهادی علیه دنیای غرب است.
من با این نظر موافق نیستم. کشورهایی مانند برزیل، آفریقای جنوبی، هند، چین و حتی روسیه قبل از جنگ اوکراین سیاست ضدغربی نداشتند و بسیاری از آنها چنین سیاستی را دنبال نمی کنند.
موضوعی که رخ داده و در آینده نیز به سرعت پیش خواهد رفت، کاهش نفوذ غرب در تعیین جهت گیری اقتصاد جهانی است.
آنچه پس از جنگ جهانی دوم و پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی روی داد، نفوذ و کنترل اقتصاد جهانی توسط آمریکا و جهان غرب بود. این وضعیت تغییر کرده و در سال های آینده تغییرات اساسی تری خواهد داشت که به نظر من پیشرفت در دنیای توسعه است.
اتفاقی در شرف وقوع است: سقوط تدریجی سلطه دلار در جهان
پنج اثر اصلی BRICS Plus 6 بر اقتصاد جهانی
آنچه امروزه مشاهده می شود، نفوذ و گسترش اقتصادهای نوظهور است. به عبارت دیگر، جهان غرب به تنهایی برای جهان تعیین تکلیف نخواهد کرد، بلکه جهان جنوب از نفوذ و قدرت اقتصادی بیشتری برخوردار خواهد بود و این توازن در سال های آینده به طور مثبتی گسترش خواهد یافت.
آنچه BRICS یا BRICS به اضافه 6 به ارمغان خواهد آورد این است: گسترش تجارت جهانی، قدرت استقراض برای توسعه اقتصادی و کلان اقتصادی کشورهای نیازمند جهان، حرکت به سمت کاهش نرخ بهره برای کشورهای نیازمند، گسترش نقش بانک توسعه جهانی جدید که می تواند در تامین نیازهای کشورها در زمینه سرمایه گذاری برای دسترسی به روش های تولید کافی برای حفاظت از محیط زیست تاثیر مثبت داشته باشد. یکی از امیدهای آینده کشورهای جنوب جهان، داشتن امکان استفاده از پول ملی خود در معادلات و سرمایه گذاری با سایر کشورها است. اگرچه این توسعه در آینده نزدیک رخ نخواهد داد، اما این امید وجود دارد که با توسعه و پیشرفت همکاری های تجاری و سرمایه گذاری بین کشورها، سلطه دلار در جهان کاهش یابد.
این رویداد در شرف وقوع است، اما این بدان معنا نیست که همه کشورهای عضو بریکس بر سر این موضوع توافق دارند.
باز هم می گویم که برجام برای مبارزه با دنیای غرب نیست، بلکه گامی موثر برای کاهش سلطه غرب و تعیین نقش مسائل اقتصادی و سیاسی جهان در برخی از پایتخت های کشورهای غربی است.
این موضوع مشکلات جهان را باز می کند و آنها را تشدید نمی کند. البته شکی نیست که میزان موفقیت به خصوص در آینده نزدیک قابل بحث است و نمی توان از همه دولت ها انتظار داشت که عقلانی و بدون تأثیرپذیری از کسانی که از این تفاوت ها استفاده می کنند، حرکت کنند.
پیوستن ایران به برجام گامی مثبت در جهت بهبود شرایط اقتصادی و سیاسی است
نکته مهم این است که پیوستن به بریکس تحولات مثبتی را برای ایران و بسیاری از کشورهای دیگر به همراه خواهد داشت.
گسترش روابط اقتصادی تنش های سیاسی را کاهش می دهد که همان اثرات مثبت را دارد
گسترش روابط اقتصادی ایران با جهان جنوب نباید دلیلی بر کاهش روابط ایران با جهان غرب باشد.
آینده پیوستن ایران به برجام و توافقنامه همکاری شانگهای را چگونه ارزیابی می کنید؟
به نظر من الحاق ایران به برجام و توافقنامه همکاری شانگهای گام های مثبتی در راستای گسترش امکانات ایران برای دسترسی به تسهیلات مناسب برای تجارت، سرمایه گذاری و دسترسی به تسهیلات تامین مالی پروژه ها است.همکاری بین المللی و بسیاری از تحولات مثبت هم از نظر اقتصادی و هم از نظر اقتصادی. . شرایط سیاسی منطقه
نکته مهم این است که پیوستن به بریکس تحولات مثبتی را برای ایران و بسیاری از کشورهای دیگر به همراه خواهد داشت. گسترش روابط اقتصادی تنش های سیاسی را کاهش می دهد که همین اثرات مثبت را دارد.
مهم ترین نکته در این زمینه این است که گسترش روابط اقتصادی ایران با جهان جنوب نباید دلیلی بر کاهش روابط ایران با جهان غرب باشد. پیوستن به بریکس ربطی به غرب ستیزی ندارد.
بریکس یک سازمان اقتصادی مبتنی بر ایدئولوژی و روش سیاسی خاص یک کشور یا گروهی از کشورها نیست. من این را فقط در مورد کشورهای عضو بریکس یا بریکس پلاس 6 نمی گویم، بلکه در مورد کشورهای غربی نیز همین را می گویم. متأسفانه بسیاری از این به اصطلاح کارشناسان معتقدند که برجام باید خطری برای جهان غرب تلقی شود، اما این سؤال درستی نیست. کاهش نفوذ یک یا چند کشور در کنترل اقتصادی جهان به نفع همه جهان است. بحث نباید این باشد که چین جای آمریکا را بگیرد، واقعیت جهان و نیازهای روزافزون آن به ویژه در مواجهه با مشکلات عدیده گرمایش زمین و حوادث عظیم اقتصادی و سیاسی در آینده، نیازمند همکاری های گسترده بین المللی است. رقیبی برای جهان غرب از نظر رسیدن به موازنه قوا و عدم جابجایی آن به این سو و آن سو.
مهمترین توصیه من به ایران این است که از امکان عضویت در برجام برای افزایش قدرت انتخاب و مذاکره برای کسب امتیازات بیشتر در روابط اقتصادی بین المللی استفاده کند.
چه پیشنهادی برای عضویت ایران دارید؟
ایران باید از این فرصت برای حل مشکلات اقتصادی – تجاری و سرمایه گذاری و بهبود روابط خود با همه کشورهای جهان استفاده کند.
آنچه برای ایران اهمیت ویژه ای دارد، داشتن حق انتخاب و امکان دستیابی به شرایطی است که بتواند از منافع ملی ایران محافظت کند.
در حال حاضر ایران گزینه های گسترده ای برای سرمایه گذاری و همکاری های بین المللی ندارد. گسترش امکانات بیشتر برای ایران می تواند توجه و علاقه بیشتر کشورهایی را که در حال حاضر با محدودیت های زیادی در زمینه همکاری های اقتصادی با ایران مواجه هستند، جلب کند. گسترش روابط در برجام نه تنها ممکن است به گشایش برای ایران در برجام منجر شود، بلکه ممکن است این زمینه ها را در بسیاری از مناطق جهان گسترش دهد.
مهمترین توصیه من به ایران این است که از امکان عضویت در برجام برای افزایش قدرت خود و مذاکره برای امتیازات بیشتر در روابط اقتصادی بین المللی استفاده کند.