جزئیات دقیق مربوط به استعمال قلیان زنان ایرانی را از اینجا بخوانید.
با هدف توسعه رویکرد ترجمه دانش و بهره‌گیری از نتایج حاصل از تحقیقات حوزه سلامت در دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور و با آگاهی‌بخشی به ذینفعان پژوهش، از جمله مدیران، متخصصین و عموم مردم، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان طرح تحقیقاتی به نام “تعیین عوامل پیش‌بینی‌کننده ترک قلیان در زنان شهر بندرعباس: بهره‌گیری از تئوری برنامه‌ریزی رفتار” را ارائه داد.
با در نظر گرفتن اقدامات انجام شده و اهمیت موضوع مصرف قلیان در منطقه هرمزگان، این طرح تحقیقاتی با موضوع “تعیین عوامل پیش‌بینی‌کننده ترک قلیان در زنان شهر بندرعباس: از دیدگاه تئوری برنامه‌ریزی رفتار”، توسط دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان اجرا و به اتمام رسیده است.
در این طرح تحقیقاتی، تعداد ۱۷۶۴ زن مصرف‌کننده قلیان و ۲۶۰ نفر از زنانی که بیش از شش ماه قلیان را ترک کرده‌اند، مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته‌اند، با هدف آشنایی با وضعیت مصرف قلیان و تأثیرگذاری عوامل مختلف در فرآیند ترک آن.
در سال 2010، سازمان بهداشت جهانی شعار روز جهانی بدون دخانیات را اعلام کرد: «دخانیات، تنباکو و زنان». آمارهای جهانی از افزایش مصرف قلیان در بین زنان نسبت به مردان حکایت دارد و تحقیقات نشان می دهد که قلیان از نظر اجتماعی بیشتر از سیگار در میان زنان مقبولیت دارد.
مصرف قلیان در بین زنان ایرانی دو تا سه برابر بیشتر از زنان کشورهای دیگر است.
در مقایسه با مردان، زنان نگرش مثبت تری دارند و بیشتر به مصرف قلیان وابسته هستند. به عنوان مثال مصرف قلیان یک سرگرمی خانوادگی از جمله زنان است و عوارض مصرف قلیان در زنان بیشتر از مردان است.
استفاده از قلیان در میان زنان ایرانی به نسبت مصرف در کشورهای دیگر دو تا سه برابر بیشتر است. شیوع مصرف قلیان در زنان استان هرمزگان به نسبت ۳.۱۰ درصد و نسبت به استان‌های دیگر حدود ۹ تا ۱۰ برابر بیشتر است و این استان در میزان استفاده از قلیان توسط زنان، رتبه سوم را در کشور داراست.
یافته‌های این پژوهش می‌توانند به محققان به عنوان یک نقشه راه کمک کنند تا با کمترین هزینه و در مدت زمان کوتاه، مداخلات اثربخش و هدفمندی برای ترک مصرف دخانیات در افراد طراحی کنند.
همچنین، نتایج این تحقیق می‌توانند به عنوان مبنا برای مقایسه با نتایج تحقیقات آینده در این زمینه مورد استفاده قرار گیرند. این نتایج همچنین می‌توانند به سیاست‌گذاران و پزشکان به عنوان راهنمایی برای اجرای مداخلات رفتاری مبتنی بر نظریه و در نتیجه، کمک به دستیابی به راهکارهای مؤثر در ترک مصرف دخانیات، خدمت کنند.