(عکس) قدرت “گرفتن” دست. نشانه مهم سلامت بدن

با افزایش سن، ماهیچه های ما به طور طبیعی ضعیف تر و ضعیف تر می شوند. در واقع این فرسایش و تحلیل عضلانی می تواند ناشی از زانو، باسن، پشت و غیره باشد. روی کل بدن از جمله تاثیر می گذارد.

به همین دلیل است که انجام منظم تمرینات قدرتی یا چیزی به سادگی مشت زدن به دستان خود برای مقابله با این اثرات بسیار مهم است. شاید تعجب کنید، اما دست های ما بخشی از بدن ما هستند که معمولا کمتر از سایر اندام هایمان به آن توجه می کنیم.

در واقع، قدرت گرفتن، نیرویی که هنگام فشار دادن دست خود به یک جسم اعمال می کنیم، به نظر می رسد که یک شاخص عالی برای سلامت کلی ما باشد.

بله کاملا درست شنیدید قدرت “گرفتن” دست ها مهمتر از یک دست دادن دوستانه یا باز کردن شیشه ترشی است! محققان قدرت گرفتن را یک نشانگر زیستی کلیدی برای همه گروه‌های سنی، به‌ویژه افراد مسن می‌دانند.

به عبارت دیگر، قدرتی که در دست ها، مچ دست و ساعد خود احساس می کنید. مهر این تاییدی بر سلامت بدن شماست. این توانایی همچنین با کاهش خطر آسیب فیزیکی، جلوگیری از روند پیری سلول های مغز و بیماری آلزایمر مرتبط است. تمام اطلاعات مربوط به این مطالعات را می توان در وب سایت کتابخانه ملی پزشکی ایالات متحده مشاهده کرد.

یک متخصص سالمندان در کلینیک کلیولند، دکتر. اردشیر هاشمی توضیح می دهد: “قدرت چنگ زدن به طور طبیعی در حدود 50 سالگی و شاید زودتر شروع به کاهش می کند. در همین حال، کسانی که قدرت گرفتن دست خود را با یک ورزش ساده مانند مشت زدن هر روز حفظ می کنند، کندتر پیر می شوند.” همچنین آنها مدت طولانی تری سالم می مانند و از آلزایمر محافظت می کنند. احتمال بیشتری دارند.»

قدرت دست چگونه با سلامتی ما ارتباط دارد؟
نیروی «گرفتن» دست با وسیله ای به نام دینامومتر دستی اندازه گیری می شود. این وسیله نوعی وسیله دستی است که فرد باید آن را تا جایی که می تواند فشار دهد.

به طور کلی، مشخص شده است که قدرت بیشتر با سلامتی بهتر مرتبط است. البته در این زمینه یکسری محدودیت ها وجود دارد و باید تاثیر سن، BMI و عوامل دیگر را نیز در نظر گرفت. محققان گیرش ضعیف را اینگونه تعریف می کنند:

– کمتر از 26 کیلوگرم برای مردان

– کمتر از 16 کیلوگرم برای زنان

متأسفانه، ما هرگز متوجه نمی شویم که این اندام چقدر حیاتی است تا زمانی که دستانمان قدرت خود را از دست بدهند. دستان ما برای بیشتر کارهای روزانه ما ضروری هستند. اگر بخواهیم دکمه پیراهنمان را ببندیم، با چنگال بخوریم، با خودکار بنویسیم، همه اینها قدرت و مهارت خاصی در دست و انگشتانمان می خواهد.

هرچه بیشتر دستان خود را بگیرید، سلول ها کندتر پیر می شوند و این رویکرد حتی می تواند از بیماری هایی مانند آلزایمر جلوگیری کند. از سوی دیگر، اگر این توانایی را حفظ نکنید، سلول‌ها سریع‌تر متابولیز می‌شوند و سریع‌تر پیر می‌شوند.»

پس چگونه می توانیم قوی بمانیم و از شر آلزایمر خلاص شویم؟
افزایش قدرت گرفتن ساده است: یک توپ کوچک بردارید و شروع به فشردن کنید. هدف این است که عضلات دست و ساعد خود را تا حد امکان منقبض کنید. توصیه می شود دو بار در روز حداقل 10 دقیقه به هر دست اختصاص دهید. باید گفت که حتی بدون توپ هم می توانید به راحتی یک مشت بزنید و دوباره دست خود را باز کنید. فقط باید این کار را به طور منظم و روزانه انجام دهید تا بتوانید به سلول های مغز و همچنین سلامت جسمی خود کمک کنید.

تمرینات قدرتی دست چه تاثیری بر بدن دارد؟
همانطور که گفته شد، توانایی باز و بسته کردن دست ها فراتر از انجام کارهای روزمره بر زندگی انسان تاثیر دارد. برخی از مهمترین اثرات تقویت دست بر بدن عبارتند از:

– توسعه قدرت عضلانی

قدرت دست ها به سادگی می تواند وضعیت سایر عضلات بدن را نشان دهد. همانطور که می دانیم، حفظ قدرت عضلانی در بدن برای تحرک، تعادل و استقامت بسیار مهم است.

بدن قوی به این معنی است که می توانید بیشتر بیرون بروید، بیشتر ورزش کنید و به طور کلی با دنیای اطراف خود تعامل داشته باشید. وقتی بافت چربی جایگزین ماهیچه می شود، فرد به تدریج قدرت بدنی خود را از دست می دهد. تمرین باز و بسته کردن دست یکی از تمریناتی است که می تواند در طولانی مدت به حفظ سلامت عضلات بدن کمک کند.

در یک مطالعه، محققان رابطه معناداری بین قدرت گرفتن دست و راه رفتن یا بالا رفتن از پله ها کشف کردند. در این مورد باید توجه داشت که با یک دور باطل مواجه هستیم. از دست دادن قدرت مشت زدن دست منجر به کاهش تحرک می شود که باعث می شود کمتر بتوانیم قدرت عضلانی خود را به روش های مختلف مانند ورزش افزایش دهیم. بنابراین، ماهیچه ها همچنان ضعیف می شوند و فرد را در معرض خطر افتادن و شکستن قرار می دهند.

– حفظ سلامت سیستم عصبی مرکزی

پیامدهای سلامتی کاهش قدرت دست ها در سراسر بدن مشهود است و بنابراین می توان انتظار داشت که این اختلال بر عملکرد صحیح سیستم عصبی مرکزی نیز تأثیر بگذارد.

ممکن است کمی غیر متعارف به نظر برسد، اما ما با یک مشکل کاملا منطقی روبرو هستیم: گرفتن ضعیف نشانه کاهش قدرت عضلانی در گوشه های بدن ما است و در نتیجه تحرک کاهش می یابد. علاوه بر این، تحرک محدود نیز می تواند منجر به تنهایی شود. از سوی دیگر، محدودیت های جسمی تأثیر بسیار منفی و مخربی بر سلامت روان می گذارد. به عنوان مثال، اگر نمی توانید بیرون بروید و با دوستان و خانواده وقت بگذرانید، نمی توانید کارهایی را انجام دهید که شما را خوشحال می کند و در نهایت تنها خواهید ماند. خود انزوا بر سلامت مغز شناختی و همچنین سلامت عاطفی شما تأثیر می گذارد.

محققان قدرت گرفتن ضعیف دست را با شرایط زیر مرتبط می‌دانند:

– اختلالات شناختی (مانند سردرگمی، مشکلات حافظه و پردازش کندتر و بیماری آلزایمر)

– افسردگی

– مشکل خواب

این در حالی است که تمرین منظم پیرسینگ ساده دست می تواند تا حد زیادی از عوارض جانبی فوق جلوگیری کند.