محققان دریافتهاند که برای انسان، یک دمای بالای بحرانی (UCT) در بازه ۴۰ تا ۵۰ درجه سانتیگراد وجود دارد که فراتر از آن، مصرف انرژی متابولیک افزایش مییابد. این مطالعه نه تنها به توضیح نحوه واکنش بدن انسان به دمای بالا کمک میکند، بلکه پیامدهایی برای قسمتهای مختلف از جمله محیطهای کاری، ورزشی، پزشکی و سفرهای بین المللی نیز دارد.
تحقیقات در حال انجام توسط پروفسور لوئیس هالزی و تیمش در دانشگاه روهمپتون در بریتانیا مشخص کرده است که دمای بحرانی بالایی (UCT) برای انسان وجود دارد که احتمالاً بین 40 درجه سانتیگراد (104 درجه فارنهایت) و 50 درجه سانتیگراد (122 درجه فارنهایت) است. تحقیقات بیشتری برای توضیح این افزایش در مصرف انرژی متابولیک در دماهای بالا در حال انجام است.
پروفسور هالزی و تیمش دریافته اند که میزان متابولیسم در حالت استراحت معیاری است از میزان انرژی که بدن انسان برای زنده ماندن استفاده می کند. این مقدار ممکن است زمانی که افراد در معرض شرایط گرم و مرطوب قرار می گیرند افزایش یابد.
پروفسور هالزی می گوید: «کارهای زیادی روی محدوده دمایی که گونه های مختلف جانوری ترجیح می دهند در آن زندگی کنند، انجام شده است. سرعت متابولیسم آنها حداقل است و بنابراین مصرف انرژی آنها کم است، اما به طور عجیبی اطلاعات بسیار کمتری در دسترس انسان است.
درک دمایی که در آن میزان متابولیسم یک فرد شروع به افزایش میکند و اینکه چگونه این میزان در افراد متفاوت است، میتواند پیامدهایی برای شرایط کاری، ورزش، پزشکی و سفرهای بینالمللی داشته باشد.
پروفسور هالزی می افزاید: این تحقیق بینش های اساسی در مورد نحوه پاسخ ما به محیط های غیربهینه ارائه می دهد و اینکه نرخ بهینه در بین افراد با ویژگی های مختلف متفاوت است.
پروفسور هالزی و تیمش همچنین در حال بررسی چگونگی تأثیر دمای بحرانی بالا بر عملکرد قلب و تأثیرات متفاوت بر قلب در افراد با ویژگیهای مختلف، مانند سن و آمادگی جسمانی هستند.
او میگوید: ما در واکنش عملکرد قلب به گرما در میان گروههای مختلف مردم، که اخیراً بین دو جنس است، تفاوت قابلتوجهی پیدا کردیم. یعنی به طور متوسط مردان و زنان تفاوت های قابل توجهی در پاسخ قلبی عروقی خود به گرما نشان می دهند.
گروه پروفسور هالزی عملکرد کامل قلب را با استفاده از دستگاه اکوکاردیوگرافی پیشرفته اندازه گیری کردند. او می گوید: استفاده از این کیت در گرما آسان نبود. این وسیله ای است که اغلب در بیمارستان ها می بینید اما به ندرت در آزمایشگاه های تحقیقاتی می بینید.
این آزمایشات ادامه دارد و سخنرانی پروفسور هالزی در کنفرانس SEB آخرین یافته های آنها را برجسته خواهد کرد.
پروفسور هالزی نتیجه گرفت: “ما تصویری پیوسته از نحوه واکنش بدن به استرس گرمایی، میزان سازگاری بدن با آن، محدودیت های این سازگاری ها و مهمتر از همه، تنوع پاسخ ها بین افراد ایجاد می کنیم.” در دنیای گرم، این دانش ارزشمندتر می شود.