غزل زیاری: ردیابهای تناسب اندام به افراد کمک میکنند با شمارش قدمها و نظارت بر ضربان قلب در اوج سلامتی خود باقی بمانند و آنها را به سمت رسیدن به اهداف سلامت قلب خود سوق دهند.
فناوری تجربی ابداع شده توسط دانشمندان سوئیسی از پالس های الکتریکی کوچک برای تحریک تولید انسولین، به ویژه در موش های آزمایشگاهی که از بافت های پانکراس انسان استفاده می کردند، استفاده کرد. آنها این را “رابط الکتروژنی” نامیدند که می تواند برای هدف قرار دادن و فعال کردن ژن های هدف استفاده شود.
در مقاله منتشر شده، محققان نوشتند: “دستگاه های الکترونیکی پوشیدنی به سرعت در حال گسترش هستند و نقش برجسته تری در به دست آوردن اطلاعات سلامت شخصی برای مداخلات پزشکی ایفا می کنند. با این حال، این پوشیدنی ها هنوز نمی توانند به طور مستقیم درمان های مبتنی بر ژن را برنامه ریزی کنند.” زیرا هیچ وجود ندارد. رابط الکتروژنی مستقیم. و ما در اینجا یک حلقه گم شده را ارائه می دهیم.”
بدن را برای تولید انسولین تحریک کنید
به عنوان مثال، تحریک تولید انسولین در بدن می تواند به طور مستقیم به بیماران دیابتی کمک کند. در این مطالعه، سلولهای پانکراس انسانی در موشهای مبتلا به دیابت نوع 1 کاشته شد و این سلولها با استفاده از جریان مستقیم سوزنهای طب سوزنی تحریک شدند.
تیم تحقیقاتی گفت این فناوری به عنوان فناوری تنظیم جریان مستقیم (DC) یا به اختصار DART شناخته می شود و فناوری دیجیتال، ابزارهای ما و فناوری آنالوگ بیولوژیکی بدن را ترکیب می کند.
الکتریسیته غیرسمی سطحی گونههای اکسیژن فعال تولید میکند، مولکولهای پرانرژی که (در صورت مدیریت صحیح) میتوانند فرآیندی را آغاز کنند که سلولهای طراحی شده برای پاسخ به تغییر در شیمی را فعال میکند. تغییرات در نحوه چیدمان DNA سلول توسط مولکولهای اپی ژنتیکی «روشن/خاموش» تنظیم میشود که به طور بالقوه در انواع شرایط ژنتیکی تحت تأثیر قرار میگیرند.
ما با مجموعهای از ژنها به دنیا میآییم، و در حالی که این کد ژنتیکی تا حد زیادی در طول زندگی ما بدون تغییر باقی میماند، نحوه عملکرد یا فعال شدن ژنها میتواند با افزایش سن و تغییر عادتهایمان تغییر کند. DART به طور بالقوه می تواند وسیله ای برای معکوس کردن برخی از این تغییرات فراهم کند.
محققان با تکیه بر این روش توانستند سطح قند خون موشهای دیابتی را به محدوده طبیعی برگردانند. البته، دستگاهی مانند Fitbit هنوز راه درازی در پیش دارد تا بتواند دیابت را مدیریت کند، اما این یک یافته هیجان انگیز به نظر می رسد.
خبرهای خوب در مورد این فناوری
یکی از چالش های پیش رو استفاده از این رویکرد در دستگاه های کوچک است. خبر خوب این است که DART به انرژی بسیار کمی نیاز دارد و سه باتری AA به مدت پنج سال کار می کنند.
اعضای تیم تحقیقاتی مطمئن هستند که این فناوری را می توان افزایش داد و توسعه داد تا بتوان از آن برای کارهایی فراتر از تولید انسولین در بدن استفاده کرد. در سالهای آینده، دستگاههای بهداشتی پوشیدنی بسیار بیشتر از ارائه گزارشهای آماری در اختیار ما خواهند بود. اعضای تیم نوشتند: «ما معتقدیم این فناوری لوازم الکترونیکی پوشیدنی را قادر میسازد تا مستقیماً مداخلات متابولیکی بدن را برنامهریزی کند.
منبع: هشدار علمی
۵۸۵۸