موج کنونی تلفات ناشی از گرما در تابستان امسال با افزایش دمای رکوردشکن ایجاد شده است. ساکنان فونیکس یک ماه روز‌های متوالی ۴۳ درجه سانتی گراد را تحمل کردند. سازمان‌های خبری اعلام می‌کنند که تعداد اجساد به شکلی رو به رشد در حال افزایش است: ۳۹ مرگ ناشی از گرما در شهر ماریکوپا در آریزونا و ۱۰ مورد مرگ در شهر لاریدو در جنوب تگزاس. با این وجود، دقت این ارقام واهی است. علت مرگ را نمی‌توان دقیقا به اندازه دما اندازه گیری کرد و آن چه که به عنوان “مربوط به گرما” واجد شرایط است همواره یک حکم قضاوتی است: برخی از افراد از گرما می‌میرند. دیگران صرفا در روزی که هوا گرم است می‌میرند.
به گزارش پی ام آپ به نقل از آتلانتیک، علت مرگ یک منطقه بحث برانگیز است که در آن انواع مختلف اطلاعات با هم برخورد می کنند. به عنوان مثال، در شهرستان کلارک، نوادا، پزشکان هفته ها را صرف تحقیق در مورد مرگ های احتمالی ناشی از گرما کردند. با اعضای خانواده فرد مصاحبه می شود، صحنه مرگ معاینه می شود و آزمایشات پزشکی انجام می شود.
از آنجایی که هیچ یافته کالبد شکافی به تنهایی نمی تواند مرگ ناشی از گرما را به طور قطعی تشخیص دهد، دانشمند پزشکی قانونی باید همه این منابع اطلاعاتی را در نظر بگیرد.
ممکن است مشخص شود که قربانی از هایپرترمی یا افزایش زیاد دمای بدن به طور غیر عادی رنج برده باشد و یا به به دلیل استرس گرمایی محیطی جان اش را از دست داده است. در وهله اول، تعداد بسیار کمی از مرگ‌ها تحت چنین بررسی جامع پزشکی قانونی قرار می‌گیرند. بیشتر اوقات شرایط ساده به نظر می رسد. یک فرد 75 ساله سکته کرده است. یک فرد سیگاری تسلیم تشدید بیماری مزمن ریوی می شود و پزشک مراقبت های اولیه بیمار یا پزشک بیمارستان گواهی فوت را به تنهایی تکمیل می کند. با این حال، گرما بی سر و صدا بسیاری از شرایط از قبل موجود را بدتر می کند.
دمای شدید می تواند باعث از کار افتادن یک اندام از قبل ناکارآمد شود. نتایج یک مطالعه اخیر در چین تخمین زده است که مرگ و میر ناشی از حملات قلبی در طول موج گرما چند روزه می تواند 74 درصد افزایش یابد. مطالعه دیگری در ایالات متحده نشان داد که حتی نوسانات دمای طبیعی می تواند عملکرد کلیه، سطح کلسترول و شمارش خون را به طور نامحسوس تغییر دهد. پزشکان نمی توانند به راحتی این اثرات را از بین ببرند. اگر پیرمردی که روی نیمکت پارک در دمای 32 درجه سانتیگراد نشسته است، به طور ناگهانی پس از حمله قلبی روی زمین سقوط کند، نمی توان با قطعیت گفت که آیا گرما علت آن بوده است یا خیر.
در سطح جمعیت، این دیدگاه حقیقت ساده‌ای را نشان می‌دهد: آب و هوای بد به معنای مرگ و میر بیشتر است، اما هنوز به ما نمی‌گوید که در مورد علت مرگ مرد نیمکت‌نشین چه فکر کنیم.
تحقیقات (و عقل سلیم) به ما می گوید که برخی از افراد به ویژه در برابر خطرات آب و هوایی آسیب پذیر خواهند بود. فقر، کار یدی، مسکن نامناسب، سن بالا و شرایط پزشکی فرد را در معرض خطر بیماری های ناشی از گرما قرار می دهد. یک مبارزه مالی به کوچکی یک بخش پرداخت نشده ۵۱ دلار از قبض برق می‌تواند در تابستان مرگبار باشد.
در کالبد شکافی‌هایی که اغلب انجام شده‌اند خانواده، پرونده پزشکی و وضعیت زندگی بیمار اغلب داستانی از غفلت اجتماعی طولانی مدت را روایت می‌کنند. با این وجود، در گواهی فوت جایی برای توصیف این شرایط غم انگیز وجود ندارد. مطمئنا هیچ بخشی وجود ندارد که نشان دهد تغییرات آب و هوایی منجر به مرگ و میر شده است. رویکرد بهداشت عمومی برای ارزیابی مرگ و میر مشکلات خاص خود را دارد و عمدتا گیج کننده است. مجموعه‌ای از مطالعات علمی در مورد صد‌ها عامل خطر مختلف برای مرگ و میر گزارش شده اند. به نظر می‌رسد آب و هوای سرد خطرناک باشد، اما حذف صبحانه نیز همین طور است.
پژوهشگران تقریبا همه چیز را یک قاتل بزرگ اعلام کرده اند. چند ماه پیش یک جراح عمومی اعلام کرد که احساس قطع ارتباط به اندازه کشیدن ۱۵ نخ سیگار در روز کشنده است. کمیسر سازمان غذا و داروی آمریکا گفته که اطلاعات نادرست عامل اصلی مرگ زودرس در کشور است. به نظر می‌رسد فقر یا خطای پزشکی چهارمین علت اصلی مرگ افراد است. با در دسترس بودن تعداد زیادی از آمار مرگ و میر این که بر کدام عامل تاکید شود می‌تواند بیشتر جنبه سیاسی داشته باشد تا علمی.
لیبرال‌ها موج گرمای کنونی و موج مرگ و میر ناشی از گرما را به عنوان یک فراخوان فوری برای اقدام به منظور مبارزه با تغییرات آب و هوایی قلمداد می‌کنند در حالی که محافظه کاران این نگرانی را به عنوان یک اختلال روانی رد می‌کنند. یکی از مقالات اخیر “وال استریت ژورنال” به این نتیجه رسیده بود که نگرانی در مورد تغییرات آب و هوایی غیرمنطقی است، زیرا “اگر امواج گرما به همان اندازه مرگبار بود که مطبوعات اعلام می‌کنند هوموساپینس (انسان خردمند) نمی‌توانست هزاران سال بدون تهویه مطبوع دوام بیاورد”.
به طور مشابه، زمانی که کووید به سومین علت مرگ و میر در ایالات متحده تبدیل شد بدبینان نسبت به خطرناک بودن آن پاندمی گفتند که این یک توهم و تخیل است و این که قربانیان “با کووید” می‌مردند نه “از کووید”. از آنجایی که بسیاری از افرادی که بر اثر SARS-CoV-۲ جان خود را از دست داده اند دارای عوامل خطر اساسی بودند برخی از سیاستمداران و پزشکان اعداد رسمی را به شکل ناامید کننده‌ای گیج کننده کردند.
آنان گفتند چه کسی می‌تواند بگوید که آیا این ویروس اصلا کسی را کشته است؟ در قتل عام بر اثر کووید عمدتا بدبینانه و غیرعلمی بود. با این وجود، این درست است که گواهی‌های مرگ تصویری از پاندمی را نشان می‌دهند و محاسبات مرگ بیش از حد تصویر دیگری را نشان می‌دهند. دانشمندان برای چندین دهه در مورد تعداد دقیق مرگ بر اثر کووید بحث خواهند کرد. مرگ و میر ناشی از گرما در معرض ابهامات مشابهی است حتی اگر تعیین آن با عواقب واقعی همراه باشد. برای مثال، در ماه ژوئن مقام‌های شهرستان مولتنوما در اورگان جایی که پورتلند در آن قرار دارد از تولیدکنندگان نفت و گاز به دلیل تاثیرات موج گرما در سال ۲۰۲۱ میلادی که منجر به مرگ ۶۹ نفر بر اثر گرما شد شکایت کردند. این آمار احتمالا در معرض بررسی‌های متقابل شدید قرار خواهد گرفت. مهم نیست که چگونه اجساد را بشماریم تغییرات شدید آب و هوایی منجر به رنج می‌شود به ویژه در میان آسیب پذیرترین اعضای جامعه. بسیاری از مردم در طول موج گرمای تابستان امسال جان خود را از دست داده اند. فوت آنان بیش از صرف یک تصادف بوده است.