بر اساس مطالعه ای که دیروز در مجله Science منتشر شد، دانشمندان ممکن است گام مهمی در جهت پیش بینی زلزله برداشته باشند. با تجزیه و تحلیل رکوردهای زمان GPS از نزدیک به 100 زمین لرزه بزرگ در سراسر جهان، آنها شواهدی از یک فاز اولیه احتمالی را نشان داده اند که دو ساعت قبل از گسیختگی لرزه ای رخ داده است.
توجه، 2 ساعت قبل از زلزله
رولاند برگمن، محقق ارشد این مطالعه، می‌گوید: اگر بتوان تأیید کرد که هسته زلزله اغلب شامل یک مرحله پیش پردازش چند ساعته است، و اگر بتوان ابزاری برای اندازه‌گیری قابل اعتماد آن ایجاد کرد، می‌توان یک هشدار مؤثر صادر کرد.
توانایی پیش بینی زلزله مدت هاست که یک چالش بوده است. در حال حاضر پیش‌بینی کوتاه‌مدت زلزله با هدف اخطار در چند دقیقه قبل از وقوع آن انجام می‌شود. با این حال، این هشدارها به سیگنال های پیش ساز ژئوفیزیکی واضح و قابل مشاهده بستگی دارد.
مطالعات قبلی نشان داده است که قبل از وقوع زمین لرزه های بزرگ، یک پیش مرحله لغزش لرزه ای آهسته در گسل ها وجود دارد. زمین لغزش های لرزه ای حرکات آهسته و نامحسوس در امتداد صفحه گسل هستند که باعث لرزش زمین نمی شوند.
با این حال، ارتباط آنها با شکستگی های لرزه ای که باعث حرکت سریع و ناگهانی گسل می شوند نامشخص است. علاوه بر این، زمین لغزش های لرزه ای اغلب بدون ایجاد زلزله رخ می دهد.
برای روشن کردن این معما، کوئنتین بلتری و ژان ماتیو نوکت از دانشگاه کوت دازور یک جستجوی سیستماتیک در سراسر جهان برای شروع گسل قبل از زلزله های بزرگ انجام دادند.
آنها با استفاده از رکوردهای زمان GPS از بیش از 3000 ایستگاه در سراسر جهان، جابجایی گسل هایی را که منجر به زمین لرزه های 90 ریشتری و بزرگتر شد، اندازه گیری کردند.
تجزیه و تحلیل آنها یک سیگنال ظریف اما حیاتی را نشان داد که به دوره افزایش جابجایی گسل در نزدیکی کانون آخرین زمین لرزه، که حدود دو ساعت قبل از گسیختگی رخ داد، اشاره می کند.
به گفته محققان، این نتایج نشان می‌دهد که بسیاری از زمین‌لرزه‌های بزرگ ممکن است با یک فاز لغزش اولیه آغاز شوند، یا اینکه این مشاهدات پایان یک فرآیند لغزش بسیار طولانی‌تر و پیچیده‌تر را نشان می‌دهند.
چه چیزی جلوی پیش‌بینی زلزله را می‌گیرد؟
در حالی که مطالعه جدید دانشمندان شواهد امیدوارکننده ای از سیگنال احتمالی پیش از وقوع زمین لرزه های بزرگ ارائه می دهد، بلتری و نوکت احتیاط می کنند.
آنها تاکید کردند که ابزارهای پایش زلزله موجود، پوشش و دقت لازم برای تشخیص یا نظارت بر تغییرات اولیه در بزرگی تک تک زمین لرزه ها را ندارند.
برگمن همچنین توضیح داد که هنوز مشخص نیست که آیا چنین افزایش‌هایی در سرعت لغزش آهسته اولیه به طور خاص با زمین‌لرزه‌های بزرگ مرتبط است یا اینکه می‌توان آنها را به‌عنوان رویدادهای فردی به‌طور دقیق اندازه‌گیری کرد تا هشدارهای عملی ارائه کند.
با ادامه تلاش‌ها برای پیش‌بینی زمین‌لرزه، این یافته‌ها حداقل گامی مهم در جهت حل اسرار پیرامون این پیش‌گوش‌های زلزله هستند.
با درک پیشرفت فناوری و زلزله، امید به صدور هشدارهای پیش از زلزله که جان بسیاری را نجات می دهد، ممکن است روزی به واقعیت تبدیل شود.
با این حال، در حال حاضر، آماده سازی و ایجاد جوامع انعطاف پذیر بهترین دفاع در برابر این بلای طبیعی غیرقابل پیش بینی است.
۵۸۵۸