با توجه به گزارش دانشمندان، انسان قادر است حداکثر دمای بین ۴۰ تا ۵۰ درجه سانتیگراد را تحمل کند. با این حال، پس از دستیابی به این دما، بدن در وضعیتی به نام “استرس گرمایی” قرار می‌گیرد. در این وضعیت، افراد با گیجی، حالت تهوع، سرگیجه، سردرد و غش مواجه می‌شوند و اختلالات جدی در فعالیت‌های بدنی آنها به وجود می‌آید.
بدن انسان آستانه «دمای بحرانی بالا» دارد و پس از آن فرد علائمی از جمله گیجی را تجربه می کند.
به گزارش جماران، بر اساس مطالعه اخیر محققان دانشگاه روهمپتون در بریتانیا، بدن انسان دارای آستانه «دمای بحرانی بالا» است و پس از آن فرد علائمی از جمله گیجی را تجربه می کند.
به گفته دانشمندان، انسان می تواند حداکثر دمای بین 40 تا 50 درجه سانتیگراد را تحمل کند، اما پس از رسیدن به این دما، بدن دچار حالت «استرس گرمایی» می شود؛ وضعیتی که باعث گیجی، حالت تهوع، سرگیجه، سردرد و غش و اختلالات شدید در فعالیت های بدن می شود.
متیو پترسون، محقق فوق دکترا در فیزیک آب و هوا در دانشگاه آکسفورد می گوید: طی چند دهه گذشته، دما در اروپا حدود دو درجه در مقایسه با شرایط پیش از صنعتی شدن افزایش یافته است که تقریباً دو برابر میانگین جهانی است.
کارشناسان چگونه به حداکثر دمای قابل تحمل بدن پی بردند؟
پروفسور لوئیس هالسی، محققی در دانشکده زندگی و سلامت دانشگاه روهمپتون که بخشی از تیم تحقیقاتی بود، می‌گوید که او و همکارانش برای یافتن حداکثر دمایی که بدن می‌تواند تحمل کند، امنیت کسی را به خطر نینداخته‌اند.
وی با اشاره به آزمایشی که در سال 2021 روی چهار مرد و سه زن انجام شد، می‌گوید: برای رسیدن به نتیجه، افزایش سرعت متابولیسم را در بدن ثبت کردیم. سرعت متابولیسم در بدن هر انسان نشان می دهد که بدن هر فرد برای ادامه کار چقدر انرژی مصرف می کند.
وقتی هوا گرم است، بدن ما به روش‌های مختلفی برای خنک کردن خود و کاهش دمای داخلی خود متوسل می‌شود. از جمله تعریق و افزایش سرعت حرکت خون در نزدیکی پوست.
هالسی و همکارانش دریافتند که وقتی هوا گرم است، میزان متابولیسم نیز افزایش می‌یابد که به نوبه خود باعث افزایش دمای بدن می‌شود. با این حال، بدن تنها زمانی گرم می شود که عملکردهای آن شروع به از کار افتادن کنند.
به گفته پروفسور هالسی، درجه این گرما نیز “برای همه متفاوت است” و واکنش افراد به گرما بسته به سن، جنسیت و شرایط پزشکی هر فرد می تواند متفاوت باشد.
او می گوید: «میزان متابولیسم برخی افراد تا 40 درجه بالا نمی رود، اما تا 50 بالا می رود.
و می افزاید: تمام تلاش بدن بر این است که دمای مرکزی خود را تغییر ندهد و به طور کلی اگر این دما یکی دو درجه افزایش یابد، بدن اکثر افراد آسیبی نمی بیند. به عنوان مثال، دمای اصلی بدن برخی از دوندگان ماراتن تا 42 درجه افزایش می یابد، که دلیل آن دویدن در محیط گرم است… اما حتی دوندگان ماراتن در دمای 44 درجه احساس ناراحتی می کنند و دیگر انعطاف پذیر نیستند. نوزادان و افراد مسن از آسیب پذیرترین افراد در برابر گرمای شدید هستند، زیرا سیستم قلبی عروقی آنها به خوبی به دمای بالا پاسخ نمی دهد.
وقتی بدن شما بیش از حد گرم می شود چه اتفاقی می افتد؟
پروفسور هالزی می گوید که وقتی بدن شما بیش از حد گرم می شود، ماهیت پروتئین های بدن شروع به تغییر کرده و از کار می افتند و رشته های عصبی نیز به خوبی کار نمی کنند.
این بر قلب تأثیر می گذارد، زیرا قلب خود یک ماهیچه است. این امر می تواند منجر به ایجاد ریتم غیر طبیعی در فعالیت قلب شود و در نتیجه خون به طور موثر در بدن پمپاژ نمی شود و در نهایت سطح اکسیژن در بدن کاهش می یابد.
اگر سطح اکسیژن به خصوص در مغز کاهش یابد، فرد دچار مشکلات جدی می شود و گاهی این وضعیت منجر به مرگ می شود.
پروفسور هالسی می‌گوید که در دنیای گرم‌تر، یافته‌های او درباره حداکثر دمایی که هر فرد می‌تواند تحمل کند، ارزش زیادی دارد.