مقاله در ساعت 2025-12-23 10:30:00 در بازتاب آنلاین منتشر شده است که با موضوع
هیج فیلمی مثل «کد ۷۰۰» نمیتوانست جنگ ۱۲ روزه را ترسیم کند میباشد و مسئولیت این مقاله به عهده ما نیست
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از ایلنا، فریبا مرتضوی بازیگر سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرنگار ایلنا، با اشاره به تجربه شخصی خود همزمان با جنگ ۱۲روزه گفت: در آن ایام در تهران نبودم. برای فعالیتهای مرتبط با گروه صلح و سازش و در ارتباط با زندانیان قصاص نفس، به جزیره کیش و سپس بندر چارک سفر کرده بودم. پس از برگزاری جلسه، قصد بازگشت به تهران را داشتم و با شرایطی سخت توانستیم به تهران بازگردم.
مرتضوی ادامه داد: مسیر بازگشت بسیار دشوار بود. با کشتیهایی که ظرفیت ۷۰ تا ۸۰ نفر داشتند اما ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر را جابهجا میکردند، از کیش به بندر چارک آمدم. پس از آن، ساعتها در اسکله منتظر ماندم و سپس با اتوبوسهایی که بهشدت مملو از جمعیت بودند، راهی شیراز شدیم و از آنجا نیز با قطار، پس از ۱۶ ساعت، به تهران رسیدم. این مسیر برای من بسیار دردناک و همراه با استرس بود. اگرچه دیگران این فضا را بهگونهای متفاوت تجربه کردند، اما برای من، مواجهه با چنین شرایطی بسیار سنگین بود.
او با اشاره به فضای مستند و معراج شهدا افزود: تصور کلی از این فضا داشتم، اما نه با این عمق و وضوح. اگر این فیلم ساخته نمیشد، شاید هرگز درک نمیکردم که شهیدی که در روز اول به شهادت رسیده، تا روز دوازدهم و با عنوان «کد ۷۰۰» پیکرش پیدا نشده است. حتی خود من پیش از این، معنای این کد را نمیدانستم. این انتظار، بهقدری در فیلم ملموس و لحظهبهلحظه روایت شده بود که تمام وجودم میلرزید. اما در عین حال، این پرسش ذهنم را درگیر کرد که مادر آن شهید، خواهرش و خانوادهاش چه رنجی را تحمل کردهاند؛ زمانی که حتی پیکری برای وداع وجود نداشته است.
مرتضوی با تأکید بر تأثیرگذاری عاطفی فیلم گفت: صحنههایی که قضاوتهای اطرافیان و بلاتکلیفی مادر به تصویر کشیده میشد، بسیار تکاندهنده بود. آن بغض گنگ و غمی که هر لحظه بر گلوی مادر فشار میآورد و او نمیدانست چه باید بکند، بهشکلی دقیق و انسانی روایت شده بود. من با این فیلم اشک ریختم و صادقانه از دستاندرکاران ساخت «کد ۷۰۰» تشکر میکنم و به آنان خدا قوت میگویم، چراکه ما مدیون خون شهدا هستیم.
این بازیگر با اشاره به مسیر زندگی شخصیاش گفت: پس از درگذشت پدر و مادرم که همواره اهل کار خیر بودند، سریال «یوسف پیامبر» مسیر زندگی مرا تغییر داد و باعث شد بهصورت جدی وارد حوزه صلح و سازش زندانیان قصاص شوم. مردم به دلیل خاطرهای که با این سریال دارند، احترام ویژهای قائل هستند و این موضوع بارها برایم اتفاق افتاده است.
مرتضوی در پایان با اشاره به فعالیتهای هنری اخیر خود افزود: پس از وقفهای، با سریال «طوبی» به کارگردانی سعید سلطانی به عرصه بازیگری بازگشتم. امسال در سریال «سرباز کوچک» همکاری داشتم. با این حال، هیچکدام از این تجربهها برایم قابل مقایسه با حس و حالی نیست که در شب نجات یک زندانی از قصاص تجربه میکنم؛ حسی که با هیچ جایزهای، حتی اسکار، قابل معاوضه نیست. شاید ریشه این نگاه، به تجربههای سختی بازگردد که خودم در گذشته و شرایط دشوار زندگی، آنها را لمس کردهام.
گردآوری شده از:خبرآنلاین