سیاست آموزشی آسیایی برای تقویت استارت آپ ها

غزل زیاریژاپن و کره جنوبی باید به عنوان مراکز نوآوری و مهد شرکت های فناوری پیشرو در نظر گرفته شوند که رشد اقتصادی جهانی را تقویت می کنند.

استراتژی‌های نوآوری آن‌ها اکنون مدل «سیلیکون ولی» را به چالش می‌کشد: نابغه‌ای با ایده‌ای درخشان که برای اجرای ایده درخشان خود از سرمایه‌گذاران خصوصی بودجه دریافت می‌کند.

تفاوت استراتژیک بین ایده های غربی و شرقی

در آمریکا فرض بر این است که استارت‌آپ‌ها اغلب باید به تنهایی کار کنند و هدفشان ایجاد انقلابی در شرکت‌ها و صنایع موجود باشد. با این حال، دولت ها و شرکت های ژاپنی و کره ای بر این باورند که همکاری بین استارت آپ های جدید و شرکت های موجود برای تقویت رقابت اقتصادی به ویژه در فناوری هایی مانند نیمه هادی ها، رباتیک و انرژی از اهمیت بالایی برخوردار است. آنها یک اکوسیستم نوآوری باز ایجاد کرده اند که در آن سازمان های دولتی، شرکت های بزرگ و استارت آپ های کوچکتر از یکدیگر حمایت می کنند.

مدل سئول و توکیو نشان می‌دهد که در حالی که استارت‌آپ‌ها در اقتصاد رقابتی محور هستند، وقتی به تنهایی کار می‌کنند پتانسیل آنها محدود می‌شود. اما از آنجایی که استارتاپ ها با دولت و شرکت های بزرگ همکاری می کنند، اقتصاد ملی سود بیشتری خواهد برد.

در حال حاضر آمریکا آن بهشت ​​کارآفرینی نیست که در فیلم های هالیوود به تصویر کشیده شده است و آنها انتظار رویکرد ژاپن و کره جنوبی را دارند. سیاستگذاران آمریکایی باید این واقعیت را بپذیرند و به دنبال افزایش رقابت اقتصادی و فناوری باشند.

تغییر از درون

ژاپن و کره جنوبی عملا می دانند که استارتاپ ها منابع نوآوری باز برای شرکت های بزرگ هستند. سیاست های ملی آن، کسب و کارهای کوچکتر را توانمند می کند و آنها را تشویق می کند تا با شرکت های بزرگتر برای حمایت از نوآوری کشور همکاری کنند. استارت‌آپ‌ها ایده‌ها و روش‌های کاری جدید را به شرکت‌های بزرگ ارائه می‌کنند و در نتیجه با رقبای آمریکایی، چینی و اروپایی رقابت می‌کنند.

چالش بزرگ K-Startup کره جنوبی یک برنامه دولتی است که در سال 2016 برای کمک به استارت آپ ها برای رقابت بین المللی راه اندازی شد و با گردهم آوردن استارتاپ ها از سراسر جهان برای رقابت با بودجه و مدیریت دولتی به رشد خود ادامه می دهد. یکی معیار مهم موفقیت این برنامه، شناسایی قراردادهای مجوز و مشارکت با شرکت های خوشه ای کره ای است. این بدان معناست که بزرگ‌نمایی دولت مشروط به شراکت استارت‌آپ‌هایی با سامسونگ، هیوندای، ال‌جی یا دیگر شرکت‌های بزرگ کره جنوبی است.

در سال 2018، ژاپن برنامه مشابهی به نام J-Startup را راه اندازی کرد. به این ترتیب شرکت ها برای تامین مالی با بانک های اصلی کشور همکاری می کنند و استارت آپ های خصوصی به ارزش بیش از یک میلیارد دلار می رسند. این برنامه راه اندازی شد و همچنان به تشویق همکاری با هدف اصلی کمک به ساخت 100 یونیکورن (استارتاپ با ارزش بازار بیش از 1 میلیارد دلار) تا سال 2023 ادامه می دهد که هنوز محقق نشده است. با این حال، تا کنون تنها به 20 تک شاخ رسیده است.

برای ارتقای نوآوری و رشد اقتصادی، دولت‌های کره و ژاپن چنین شرکت‌ها و استارت‌آپ‌های قدیمی بزرگی را گرد هم آورده‌اند. ابتکارات استارت آپی مشابه در ایالات متحده اکنون مستقیماً در استارتاپ ها سرمایه گذاری می کنند، اما شرکت های بزرگ را به عنوان شریک درگیر نمی کنند.

رویای آمریکایی در سیلیکون ولی

اکثر مردم سیلیکون ولی را به عنوان سرزمینی تصور می کنند که در آن دست نامرئی بازار بقای بهترین ها را تضمین می کند: استارت آپ هایی که توسط ذهن های جوان با ایده های روشن رهبری می شوند در حالی که سرمایه از سرمایه گذاران دریافت می کنند تا گام بزرگ بعدی را بردارند. این کارآفرینان روزی به بیل گیتس، ایلان ماسک، استیو جابز یا مارک زاکربرگ بعدی تبدیل خواهند شد.

در قلب سیلیکون ولی، ایده کارآفرینان نوپا ایجاد شرکت‌های جدید برای جایگزینی شرکت‌های بزرگ امروزی است، و بسیاری از بنیان‌گذاران مشتاق فناوری، مأموریت خود را «شکل دادن به آینده» می‌دانند.

امروزه، بخش فناوری ایالات متحده تحت سلطه تعداد انگشت شماری از شرکت ها مانند آلفابت، آمازون و مایکروسافت است که برخی از با ارزش ترین محصولات جهان را تولید می کنند. این شرکت‌ها به‌عنوان پلت‌فرم‌های فناوری برای استارت‌آپ‌های امروزی عمل می‌کنند و میزبان برنامه‌هایی هستند تا به استارت‌آپ‌های جوان و خریداران عمده اختراعات جدید راهنمایی کنند، و به دنبال حمایت از کسانی هستند که ممکن است آنها را از کسب‌وکار بیرون کنند. شرکت‌های بزرگ فناوری، هرگونه تهدیدی را که با جذب استارت‌آپ‌ها به عنوان کاربران فناوری‌شان ایجاد می‌شود، خنثی می‌کنند.

ادغام استارت آپ ها در پویایی صنعتی (سرمایه راه اندازی) یک مدل اقتصادی است که در آن استارت آپ ها به اشتغال، نوآوری و رشد کمک می کنند. سرمایه داری استارتاپی در حال تسخیر جهان است و سیاست گذاران در سراسر جهان در تلاشند تا خوشه فناوری پیشرفته خود را ایجاد کنند. اگرچه استارت‌آپ‌ها به عنوان محرک‌های مهم نوآوری مورد تحسین قرار می‌گیرند، اما واقعیت امروز نشان می‌دهد که آنها ابزارهای نوآوری برای شرکت‌های موجود برای تقویت رقابت‌پذیری‌شان هستند. شرکت های بزرگ روی تک شاخ های جدید بالقوه سرمایه گذاری می کنند و این تک شاخ ها از کانال های توزیع و استعداد شرکت های بزرگ استفاده می کنند.

سیاست آمریکا همچنان به روابط خصمانه با غول های فناوری امروزی ادامه می دهد. از یک سو، استارت آپ های کوچک همچنان مورد تجلیل قرار می گیرند و شرکت های بزرگ فناوری در جلسات استماع کنگره شرکت می کنند و به طور فزاینده ای در دعاوی ضد انحصار هدف قرار می گیرند.

از سوی دیگر دولت آمریکا یکی این یکی از مشتریان عمده فناوری است و دسترسی کشورهای رقیب را به فناوری های پیشرفته محدود می کند. دولت آمریکا در تلاش است تا این فناوری بزرگ را کنترل کند و از اهمیت آن برای امنیت ملی کشورش آگاه است.

به این ترتیب، سیاست آمریکا قدرتی را که یک مدل نوآوری می تواند به ارمغان آورد، از دست می دهد. سیاستمداران آمریکایی به طور فعال شرکت های بزرگ این کشور را به عنوان شریک در سیاست استارت آپی درگیر نمی کنند. یعنی شرکت‌های آمریکایی نمی‌توانند با همتایان خارجی خود در برخی از حوزه‌های سخت‌افزاری و تولیدی که نیازمند تفکر بلندمدت و سرمایه‌گذاری‌های هنگفت اولیه هستند، رقابت کنند. اما دولت های ژاپن و کره جنوبی این اشتباه را مرتکب نشدند.

نوآوری کنید یا بمیرید

سیاست گذاران ژاپنی و کره ای به سرعت نقش استارت آپ ها را در استراتژی های امنیت ملی کشورهایشان و همچنین پیشرفت در فناوری های کلیدی مانند نیمه هادی ها، هوش مصنوعی و مواد پیشرفته را تشخیص دادند. آنها می دانند که پیشرفت به منابع ملی فناوری های پیشرفته و افراد مبتکر پشت سر آنها نیز بستگی دارد.

بنابراین، توانایی سرمایه داری نوپا در تقویت برتری تکنولوژیکی به کشور مزیت رقابتی نسبت به سایرین می دهد و حمایت دولت از استارت آپ ها و شرکت های بزرگ با منابع مالی و انسانی بزرگ به آنها امکان می دهد در برنامه ریزی های اقتصادی مشارکت کنند. رویکرد بلندمدت و ادامه تامین بودجه در همه زمینه ها. آنها باید اعتماد داشته باشند و در عین حال مطمئن باشند که دولت از تحقیقات و شرکت‌ها در زمینه‌هایی که موفقیت تضمین نشده است، حمایت می‌کند.

به عنوان مثال، کره جنوبی و ژاپن رهبران جهانی در حمل و نقل با انرژی کارآمد هستند و این دولت ها اهمیت بلندمدت این بخش را به خطر انداخته اند، در حالی که دهه ها پیش ایالات متحده و اروپا رقابت در صنعت کشتیرانی بسیار رقابتی را متوقف کردند. کره و ژاپن سهم زیادی در تولید پیشرفته‌ترین کشتی‌های دنیا (از جمله کشتی‌های حامل گاز طبیعی مایع و آمونیاک) دارند و قدرت آنها در این بخش به دلیل همکاری دولت با استارت‌آپ‌ها است.

واقعیت را در آغوش بگیرید

سیاستمداران آمریکایی باید روند همکاری بین شرکت‌های بزرگ و استارت‌آپ‌های جدید را تسهیل کنند. زیرا اسطوره دره سیلیکون اگرچه جذاب است اما همچنان یک افسانه است. اکنون استارت آپ ها راه حل هایی برای مشکلاتی ارائه می دهند که نه تنها موجودیت شرکت های مستقر را تهدید می کند، بلکه آنها را سرپا نگه می دارد.

نقش جسورانه دولت ایالات متحده در حمایت از کارآفرینان آمریکایی برای چندین دهه ادامه داشته است، و به عنوان مثال، تسلا از اعتبارات مالیاتی فدرال که برای خرید خودروهای الکتریکی به مصرف کنندگان ارائه می شود، بهره مند شد و تخمین زده می شود که این شرکت در سال 2016 حدود 3 میلیارد دلار درآمد داشته است. دلار محلی دریافت کرده است. یارانه ها و مشوق های دولتی از بدو تأسیس.

آمریکا مانند ژاپن و کره جنوبی از تمرکز صنعتی بالایی برخوردار است و صنایع مختلف تحت سلطه تعداد کمی از شرکت های بزرگ است. این واقعیت در ژاپن و کره جنوبی به طور گسترده ای شناخته شده است و باید در آمریکا نیز آن را پذیرفت و ارزش شرکت های بزرگ به ویژه در بخش های فناوری پیشرفته را باید پذیرفت.

دولت ایالات متحده باید بپذیرد که شرکت های بزرگ رونق کشور را به ارمغان می آورند و نگرانی در مورد قدرت بازار نباید مانع همکاری با شرکت های بزرگ شود، زمانی که به نفع اقتصاد، نوآوری و امنیت ملی ایالات متحده است. رابطه بین دولت ایالات متحده و شرکت های فناوری پیشرو تا حد زیادی با بی اعتمادی مشخص می شود.

در عین حال، باید رویکرد بازتری نسبت به نقش شرکت‌های بزرگ در اقتصاد نوپای مدرن وجود داشته باشد. مهمتر از همه، سیاستمداران ایالات متحده نباید از استارت آپ های نوآوری که با شرکت های بزرگ کار می کنند هراس داشته باشند. زیرا استارت آپ ها خلاقانه تر فکر می کنند. دولت ایالات متحده باید برای همکاری با شرکای بزرگتر خود برای استارت آپ ها بودجه فراهم کند و برنامه ای را برای حمایت بلندمدت از استارت آپ ها در نظر بگیرد. در حالی که این خطرات می توانند منجر به شکست شوند، اما در صورت موفقیت آمریكا را نابود خواهند كرد یکی این کشور در دهه های آینده به یکی از رهبران این صنعت تبدیل خواهد شد و به نظر می رسد که دولت بایدن در این مسیر حرکت می کند.

منبع: امور خارجه

۵۴۳۲۱