زمانی که تمرین می کنید زمان به کندی می گذرد!

به گزارش ایسنا، ورزشگاه می‌تواند مکانی افسرده‌کننده باشد، زیرا هرگز توصیه نمی‌شود زمانی که خسته هستید از ساعت استفاده کنید.

یک تمرین 10 دقیقه ای با دوچرخه ثابت ممکن است قبل از شروع به عنوان یک هدف ساده و دست یافتنی به نظر برسد، اما طبق یک سری آزمایشات جدید، زمانی که بدن شما شروع به کار کرد، به نظر می رسد ثانیه ها بیشتر از حد معمول می گذرد.

این مطالعه استاندارد و کنترل شده توسط روانشناسانی از بریتانیا و هلند انجام شد. نویسندگان ادعا می‌کنند که آنها اولین کسانی هستند که به طور قطعی نشان می‌دهند که درک زمان در حین ورزش کند می‌شود، صرف نظر از اینکه ورزش چقدر شدید است و چقدر محیط رقابتی است.

این تیم به رهبری اندرو مارک ادواردز از دانشگاه کانتربری، کرایست‌چرچ، بریتانیا، آزمایش‌هایی را با 33 ورزشکار مرد و زن بزرگسال انجام دادند که از آنها خواسته شد تا حدس بزنند که یک تمرین 30 ثانیه‌ای بدون نگاه کردن به ساعت چه زمانی تمام شده است.

شرکت کنندگان در حال استراحت فکر کردند که 30 ثانیه کمی دیرتر از زمان واقعی گذشت. به عبارت دیگر، آنها در زمان استراحت احساس می کردند که زمان سریعتر می گذرد. با این حال، زمانی که شرکت‌کنندگان یک تمرین دوچرخه‌سواری چهار کیلومتری را با دوچرخه ثابت انجام دادند، این تصور مخدوش شد: هر چرخه 30 ثانیه‌ای روی دوچرخه، به‌طور متوسط، حدود هشت درصد بیشتر از آنچه در حال رخ دادن بود، طول کشید.

این نتایج با مطالعات قبلی که نشان داده اند ورزش درک ما از زمان را کند می کند مطابقت دارد.

روانشناسان گمان می کنند که دلیل آن این است که برانگیختگی و توجه فیزیکی ما را نسبت به بدن و شکایات آن بیشتر آگاه می کند و احساس درد باعث می شود زمان برای ما کندتر سپری شود.

مطالعه درک انسان از زمان را کرونوسیپشن می نامند. دانشمندان دریافته‌اند که سن، احساسات، داروها، ورزش و دمای بدن می‌توانند تایمر داخلی یا درک ما از زمان را به طرق مختلف تغییر دهند.

با این حال، بر خلاف مطالعات قبلی، تحقیقات کنونی نشان نداد که آیا زمان در شدت‌های بیشتر تمرین کندتر می‌گذرد یا زمانی که یک رقیب می‌پیوندد.

درک زمان یک حوزه تحقیقاتی در روانشناسی، زبانشناسی شناختی و علوم اعصاب است. ادراک زمان به تجربه ذهنی زندگی اشاره دارد. زمان برای هر فرد به عنوان فاصله بین رویدادها یا طول یک رویداد خاص تعریف می شود. طول معین فاصله زمانی بین دو رویداد متوالی در مغز انسان است. درک زمان ثابت برای افراد مختلف می تواند متفاوت باشد.

درک شخص دیگری از زمان را نمی توان مستقیماً تجربه یا درک کرد، اما می توان آن را مطالعه و استنباط کرد. زمان درک شده توسط مغز می تواند تحت شرایط خاصی تحریف شود. این تحریف های زمانی ایجاد شده در برخی مطالعات علمی به ما کمک می کند تا مکانیسم ادراک زمان را بهتر درک کنیم.

در مطالعه حاضر، شرکت کنندگان در یک آزمایش دوچرخه سواری انفرادی چهار کیلومتری شرکت کردند که در آن شکلک مجازی روی صفحه نمایش به آنها ارائه شد، و همچنین دو آزمایش اضافی با شکلک مجازی دیگر روی صفحه نمایش که رقیب شرکت Giver را به تصویر می‌کشید. سپس در یک آزمایش از شرکت کنندگان خواسته شد که رقیب را شکست دهند و در آزمایش دیگر از آنها خواسته نشد که با او رقابت کنند.

در همه آزمایش‌ها و در تمام سطوح شدت، شرکت‌کنندگان فکر می‌کردند که زمان به طور مشابه و کندتر از زمان استراحت می‌گذرد.

شاید به این دلیل است که حریف آنها فقط یک شکلک مجازی بود نه یک شخص واقعی. یا شاید به این دلیل بود که خود شرکت کنندگان به اندازه کافی رقابتی نبودند که حواسشان پرت شود.

ادواردز و همکارانش اعتراف می کنند که مطالعه آنها کوچک است، اما آنها اشاره می کنند که این ورزش است که درک ما از زمان را به طور قابل توجهی مخدوش می کند، و بعید است که شدت ورزش تغییر قابل توجهی در آن ایجاد کند.

مطالعات قبلی نشان می دهد که دوچرخه سواران تازه کار معمولاً به اندازه ورزشکاران باتجربه هنگام دوچرخه سواری تمرکز نمی کنند. نویسندگان این احتمال را باز می‌گذارند که دوچرخه‌سواران باتجربه‌تر احساس کنند که زمان سریع‌تر از افراد عادی که روی دوچرخه می‌نشینند می‌گذرد.

آنها نتیجه می‌گیرند: اگرچه مطالعه کنونی بینش‌های جدید و تأثیرگذاری ارائه می‌دهد، اما برای بررسی بیشتر نقش محرک‌های بیرونی، شدت تمرین و مدت زمان در درک زمان در حین ورزش باید کار بیشتری انجام شود.

این مطالعه در مجله Brain and Behavior منتشر شد.