کوروش صفوی درگذشت!/جزئیات
کورش صفوی در ۶۷ سالگی از دنیا رفت.
این زبان‌شناس و مترجم، که برای سال‌ها در دانشگاه علامه طباطبایی تدریس می‌کرده است، در تاریخ ۶ تیر ۱۳۳۵ در شهر تهران به دنیا آمده است.
فرزان سجودی، زبان شناس و استاد دانشگاه در صفحه شخصی خود نوشت: «افسوس. کورش صفوی درگذشته است. یادش گرامی.»
کورش صفوی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در آلمان و اتریش به پایان رساند و در سال 1350 به تهران بازگشت. به دلیل امتناع ایران از به رسمیت شناختن دیپلم اتریش، او مجبور شد در همان سال به دبیرستان برود و دیپلم ریاضی را از دبیرستان هدف 4 بگیرد. سپس به رشته زبان و ادبیات آلمانی دانشگاه تهران روی آورد و سال بعد به دبیرستان مترجمی راه یافت و در سال 1354 از آن دانشگاه لیسانس گرفت.
در همان سال برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و پس از یک ترم تحصیل در رشته زبان شناسی در دانشگاه ایالتی اوهایو و دو ترم در MIT، به دلیل بیماری پدرش به ایران بازگشت. در سال 1356 مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته زبان شناسی از دانشگاه تهران آغاز کرد و در سال 1358 قبل از انقلاب فرهنگی مدرک کارشناسی ارشد خود را گرفت. در همان سال 1356 در دانشکده علوم و ارتباطات ابتدا به عنوان معلم تمام وقت و سپس به صورت قراردادی استخدام شد. تقریباً 10 سال پس از اخذ مدرک کارشناسی ارشد و با بازگشایی مجدد دوره دکتری زبان شناسی در دانشگاه تهران، وارد این رشته شد و در سال 1372 دکترای زبان شناسی خود را از آن دانشگاه دریافت کرد.
از آثار او می‌توان به این کتاب‌ها اشاره کرد: «درآمدی بر زبان‌شناسی»، «واژه‌نامهٔ زبان‌شناسی»، «نگاهی به پیشینهٔ زبان فارسی»، «هفت گفتار دربارهٔ ترجمه»، «از زبان‌شناسی به ادبیات»، «گفتارهایی در زبان‌شناسی»، «درآمدی بر معنی‌شناسی»، «منطق در زبان‌شناسی»، «از زبان‌شناسی به ادبیات، «معنی‌شناسی کاربردی»، «فرهنگ توصیفی معنی‌شناسی»، «نگاهی به ادبیات از دیدگاه زبان‌شناسی»، «زبان‌های دنیا: چهار مقاله در زبان‌شناسی»، «آشنایی با نظام‌های نوشتاری»، «آشنایی با معنی‌شناسی»، «آشنایی با تاریخ زبان‌های ایران»، «آشنایی با تاریخ زبان‌شناسی»، «مبانی زبان‌شناسی. با همکاری احمد سمیعی، لطف‌الله یارمحمدی»، «استعاره از نگاهی دیگر»، «سرگردان در فلسفهٔ ادبیات» در حوزه تألیف و «سه رساله دربارهٔ حافظ»، «نگاهی تازه به معنی‌شناسی»، «تاریخ خط» ترجمه عباس مخبر و کورش صفوی، «روندهای بنیادین در دانش زبان»، «دوره زبان‌شناسی عمومی»، «زبان و ذهن»، «فن دستور»، «زبان‌شناسی و ادبیات»، «محفل فیلسوفان خاموش»، «فردینان دو سوسور»، «زبان و اندیشه»، «دنیای سوفی»، «دیوان غربی شرقی»، «بوطیقای ساختگرا» و «درآمدی بر معنی‌شناسی زبان» در حوزه ترجمه.
