زندگی و مرگ ما به میدان مغناطیسی زمین بستگی دارد!

به گزارش خبرگزاری به گزارش بازتاب آنلاین، بدون میدان مغناطیسی زمین، پرتوهای خورشید می توانند جو این سیاره را بشکنند و تشعشعات مضر روی سطح زمین را افزایش دهند. این تشعشعات مضر می تواند به سلول ها و موجودات زنده آسیب برساند و زمین را بی ثمر و غیرقابل سکونت کند.

به گفته تکراتو، عوامل بسیاری باید به درستی کنار هم می آمدند تا زمین برای سکونت مناسب شود. این سیاره علاوه بر اینکه دقیقاً در فاصله مناسب از خورشید قرار دارد، باید صخره ای نیز باشد، آب مایع روی سطح داشته باشد (یعنی نوع سیاره زمین که از سنگ ساخته شده و حاوی آب است) و آب مایع روی سطح داشته باشد. مواد مناسب برای زندگی و البته از میدان داشته باشد. دارای خاصیت مغناطیسی قوی است که از رسیدن تشعشعات خطرناک خورشید و فضای بین ستاره ای به سطح جلوگیری می کند.

ضعف میدان مغناطیسی زمین می تواند منجر به خشکسالی و تغییرات آب و هوایی شود؟

اگرچه میدان مغناطیسی سیاره عمدتاً ثابت است، اما در طول زمان در نوسان است. در یک مطالعه جدید، دانشمندان دانشگاه روچستر نقصی را در تاریخ زمین شناسایی کرده اند که بسیار عجیب است. تصور کنید زمانی که میدان مغناطیسی زمین ضعیف بود و پرتوهای خورشید مستقیماً بر روی زمین می تابید، این اتفاق میلیون ها سال قبل از ظهور انسان ها افتاد. عجیب است که این رویداد باعث انقراض دسته جمعی نشد. ممکن است تصور شود که در این شرایط زمین بایر می شود و هیچ حیات پیچیده ای نمی تواند بوجود بیاید، اما عجیب است که زندگی ادامه یافت.

از آنجایی که مواد باستانی حاوی ذرات مغناطیسی هستند، ممکن است حاوی داستانی در مورد قدرت میدان مغناطیسی زمین در آن زمان باشند. محققان روچستر این میدان مغناطیسی را در نمونه‌های بلورهای فلدسپات و پیروکسن مربوط به بیش از ۲ میلیارد سال پیش با نمونه‌های ۵۹۱ میلیون سال پیش مقایسه کردند. آنها دریافتند که نمونه های قدیمی دارای میدان مغناطیسی با قدرت امروزی هستند، اما نمونه های جوان تر نشان می دهند که میدان مغناطیسی تنها 3 درصد از قدرت قبلی آن است. بسیار ضعیف تر از آنچه قبلاً می دانستیم.

به نظر می رسد که این میدان مغناطیسی ضعیف حداقل 26 میلیون سال طول کشیده تا به قدرت قبلی خود بازگردد. در این مدت، هسته داخلی زمین سخت و جامد بود و میدان مغناطیسی زمین تقویت شد. این اتفاق از دیدگاه تحقیقاتی تیم مورد نظر ادامه یافت و تایید شد. هنگامی که هسته داخلی سیارات سرد و جامد می شود، فرآیندی به نام “ابر تبدیل” به طور کلی رخ می دهد که به ایجاد یک میدان مغناطیسی قوی کمک می کند. این میدان مغناطیسی قوی، میدان مغناطیسی زمین را قوی تر و پایدارتر می کند که برای زمین شناسی و حیات روی زمین بسیار مهم است.

این بدان معنی است که با ضعیف شدن میدان مغناطیسی زمین، پرتوهای کیهانی بیشتری به اعماق جو زمین نفوذ می کنند. اگر امروز این اتفاق بیفتد، احتمالاً انقراض دسته جمعی رخ می داد. اما جالب اینجاست که این نقطه ضعف تاریخی ممکن است برای روند تکاملی اجداد همه حیوانات بسیار مهم بوده باشد.

با ضعیف تر شدن میدان مغناطیسی و رسیدن پرتوهای کیهانی بیشتر به سطح زمین، میزان ذرات باردار در جو زمین افزایش می یابد. این ذرات باردار می توانند باعث تغییرات شیمیایی در جو، از جمله افزایش سطح اکسیژن شوند. افزایش اکسیژن می تواند منجر به تغییراتی در اکوسیستم زمین و در نهایت تکامل حیوانات شود. بنابراین، این ضعف ممکن است در تکامل اجداد حیوانات نقش داشته باشد و در تکامل آنها نقش داشته باشد.

دوره زمین شناسی ادیاکران که 635 تا 539 میلیون سال پیش به طول انجامید، مرحله کلیدی در توسعه حیات بر روی زمین بود. در این زمان، اولین موجودات چند سلولی پیچیده ظهور کردند، اما به ندرت شبیه موجودات امروزی بودند و معمولاً شبیه دیسک، لوله، تیغه، دونات یا فقط “فروغ های پر از گل” بودند. در واقع، دانشمندان حتی نمی توانند تشخیص دهند که آیا این موجودات جلبک، قارچ یا نسخه های اولیه گیاهان یا جانوران بودند.

به نظر می رسد که بیشتر این گونه های عجیب و غریب در دوره بعدی یعنی کامبرین منقرض شده اند. در این مدت، زندگی به شدت شکوفا شد و تعداد زیادی از گونه های مختلف و انواع جدید زندگی متولد شدند. این رویداد را می توان به عنوان یک انقلاب در تاریخ زمین در نظر گرفت، زیرا اشکال مختلف زندگی ظاهر شد که قبلا وجود نداشتند.

در واقع، پس از انفجار عظیم در دوره ادیاکران، اکسیژن در سطح زمین افزایش یافت و منجر به پیدایش موجوداتی شد که قبلا وجود نداشتند.

به عبارت دیگر، وقتی میدان مغناطیسی زمین ضعیف‌تر می‌شود، بیشتر تابش خارجی می‌تواند به جو زمین نفوذ کند. این تابش ها ذرات اتمسفر را شارژ می کنند و این ذرات می توانند اتم هایی مانند هیدروژن را از جو حذف کنند. هنگامی که مقدار کافی از این اتم های هیدروژن در فضا آزاد می شود، اتم های اکسیژن در جو تجمع می کنند (به جای واکنش با هیدروژن برای تشکیل بخار آب). این افزایش اکسیژن در هوا به رشد و تقویت زندگی کمک می کند.

اگر داستان ارائه شده درست باشد، نشان می دهد که شانس قابل توجهی برای تکامل زندگی پیشرفته وجود دارد. اگر میدان مغناطیسی زمین ضعیف باقی می ماند، زمین به جای ذخیره آب و شرایط مساعد برای حیات، به شرایطی مشابه مریخ امروزی می رسید.

جان تاردونو، یکی یکی از نویسندگان این مطالعه می گوید: «اگر میدان مغناطیسی زمین پس از دوره ادیاکران به شدت ضعیف می ماند، احتمالاً زمین به شکلی که امروز می بینیم باقی نمی ماند و می توانست به آرامی خشک شود و آب از سطح زمین ناپدید شود».

۵۴۳۲۳