استون هنج چه ربطی به ماه دارد؟ (+عکس)

مورخان از مدت ها قبل می دانستند که استون هنج (یک دایره صخره ای ماقبل تاریخ در انگلستان) در امتداد “آفتابدر سر ساخته شده است. در هر انقلاب، تماشاگران شاهد تابش خورشید از میان این سنگ‌های تاریخی هستند. اکنون محققان به این باور رسیده اند که سازندگان استون هنج ممکن است “ماههمچنین در نظر گرفته شد.

به گزارش فرادید، کارشناسان انگلیسی هریتیج، انجمن سلطنتی نجوم و چندین دانشگاه در انگلیس پروژه جدیدی را راه اندازی کرده اند که ارتباط احتمالی استون هنج و یک رویداد آسمانی به نام «استون هنج» را بررسی می کند. توقف ماه (سکوت قمری) بررسی می کند: دوره ای که طلوع و غروب ماه در افق از هم دورتر هستند. این رویداد فقط هر 18 سال و 6 ماه یکبار اتفاق می افتد. رویداد بعدی امسال شروع می شود و تا سال 2025 ادامه دارد.

کلایو راگلز، ستاره شناس باستانی در دانشگاه لستر، می گوید: “ارتباط معماری استون هنج با خورشید به خوبی شناخته شده است، اما نه به ماه.”

Ruggles این چهار را اضافه می کند راهپیمایی سنگ سنگ های اصلی استون هنج (دال های کوچکی که یک مستطیل در اطراف سازه تشکیل می دهند) با موقعیت های ماه در یک راستا قرار دارند. محققان سال‌ها بحث کرده‌اند که آیا این آگاهانه بوده است یا خیر، و اگر چنین است، چگونه به این آگاهی دست یافته‌اند و هدفشان چه بوده است؟

ارتباط این بنای تاریخی با چرخه های خورشید به خوبی شناخته شده است، اما محققان در حال حاضر در حال بررسی ارتباط آن با ماه هستند.

استون هنج حدود 5000 سال پیش در چند مرحله ساخته شد. این بنای تاریخی از تخته های سنگی به هم پیوسته ساخته شده و از نظر معماری پیچیده ترین است. اکثر مورخان موافقند که سازندگان استون هنج عمدا آنها را با حرکات خورشید هماهنگ کردند و سیستم اعتقادی آنها را محکم کردند و در آنجا دفن شدند.

محققان بر این باورند که حداقل یک توقف در ماه در مرحله اولیه ساخت استون هنج وجود داشته است که ممکن است بر طراحی و هدف بنای تاریخی تأثیر بگذارد. اضلاع مستطیل شکل دراز سنگ‌های نشسته با جنوبی‌ترین قمر در حال طلوع در حالت اولیه قرار داشتند. علاوه بر این، افرادی که بین 2500 تا 3000 قبل از میلاد دفن شدند. در سال 200 قبل از میلاد، قرن‌ها قبل از نصب این سنگ‌های بزرگ، بقایای سوزانده شده مردگان آنها در گروهی در قسمت جنوب شرقی سایت، رو به جنوبی‌ترین موقعیت ماه در حال طلوع، بود.

تئوری این است که حرکات ماه ممکن است در مراحل اولیه استون هنج مورد توجه قرار گرفته باشد و بر طراحی بعدی آن تأثیر بگذارد. تیمی از باستان شناسان (متخصصان درک تاریخی نجوم) این ایده را از بهار امسال در محل مورد مطالعه قرار خواهند داد.

آماندا چادبرن باستان شناس از دانشگاه آکسفورد می گوید: دیدن مستقیم این ارتباط در سال های 2024 و 2025 بسیار مهم خواهد بود. بر خلاف خورشید، ردیابی ایستگاه پایانی ماه کار آسانی نیست و به زمان و شرایط آب و هوایی خاصی نیاز دارد. ما می خواهیم تجربه این طلوع و غروب شدید ماه را درک کنیم و جلوه های بصری آنها را روی صخره ها مشاهده کنیم.

هر 18.6 سال، ماه یک توقف بزرگ را تجربه می کند

سازندگان استون هنج متعلق به فرهنگ هایی بودند که توسط رویدادهای آسمانی هدایت می شدند، بنابراین منطقی است که آنها توقف بزرگ ماه را جدی گرفتند. مهتاب احتمالاً برای کارهایی مانند شکار مفید بود و چرخه های آن راهی ایده آل برای مشخص کردن گذر زمان و سازماندهی رویدادها و جشن ها بود.

در طول یک ایستاده بزرگ، ماه قسمت هایی از افق را لمس می کند که خورشید هرگز به آنها نمی رسد. کارشناسان بر این باورند که این منظره غیرمعمول ممکن است برای فرهنگ هایی که حرکات اجرام آسمانی را دنبال می کردند، مهم بوده باشد.

راگلز می گوید: «انسان ها ده ها هزار سال است که از چرخه فاز ماه می دانند. آنچه من فکر می کنم در استون هنج اتفاق افتاد، و این چیزی است که ما در تلاشیم تا بفهمیم، این است که مردم در اطراف یک ایستگاه بزرگ متوجه شدند که ماه به طور غیرعادی در حال طلوع یا غروب در شمال یا جنوب است. آنها احساس کردند که این خاص است، از آن قدردانی کردند و در نهایت دستورالعمل های مربوطه را به یاد آوردند. می توانید تصور کنید که بزرگان آن زمان زمانی را به یاد آوردند که ماه را در جهت مقدسی دیدند و سپس، یک نسل بعد، مردم از دیدن دوباره آن شگفت زده شدند.

از آنجایی که ثابت‌های بزرگ ماه نادر هستند، می‌توانند جشن‌های اجتماعی، معنوی یا مذهبی مانند مراسم بلوغ را علامت‌گذاری کنند.

جنیفر وکسلر، مورخ، گفت: ما خوشحالیم که با تیمی درخشان از دیرینه شناسان برای کشف ارتباط شگفت انگیز بین استون هنج و سکون اصلی ماه کار می کنیم. “این فرصت به ما امکان می دهد تا عمیق تر در اسرار باستانی این بنای تاریخی و ارتباط آن با پدیده های آسمانی کاوش کنیم.”